Моќта за трансформација. А таа лесно се забележува. Го гледаш Кевин Спејси час глуми жртва жал да ти падне за него, во другиот момент се претвора во ѕверка и се чудиш како успеал. Тоа е глума.
Оние залутани души како Кирстен Стјуарт со ист израз на лицето се најдобриот пример за тоа што не сметам дека спаѓа под актер. Којзнае што е тоа, ама актер не е.
Psyside треба да глумам сега?

Кирстен добива хејт ради Твајлајт, а кога самите актери и екипа го хејтаат филмот, секако нема да е само на "jaболки и цигари" за филмот.
Кирстен не е актерка од висок ранк, ама минува како просечна, 5/10, има океј, солидни филмчиња што бараат минимална глума не само појавување дека ја имало во првиот дел.
Ставот,харизмата,талентот а пред се сличноста со улогата што му/и се доделува
Еве, заклучете темава, готово, крај, конец, фин, енд, ендисимо.
"нема харизма, не знае да глуми" -- читај вовед.
Или елаборирај, што мислиш под став, каква сличност, ако улогата е чоек кој му умира жената, дали актерот треба да има почината жена?
Рокенрола го зеде за пример Спејси, и како секој актер си има свој начин на глума, свое нешто. Кај Спејси имаме смиреноста, до точка морбидна, заплашувачка. Кога збори - слушаш. Те повлекува во приказната. И мислам така осудуваме глума, субјективно, според кој што преферира. Спејси нема некои неверојатни трансформации, фејшл експрешнс па ич, ко да е пун ботокс, ама е актериште. Значи ни се допаѓа актерот како појава, па одтаму сме запрепастени кога глуми. Друг критериум за да дојде рандом актер во израз, да го заприметиме во филм е воглавно виновно сценариото, креирањето на ликот е битен момент, поготово и дијалозите. За одреден актер да постигне максимум во улогата која ја толкува, не е доволно да му се вметне несреќен случај и да сочуствуваме инстант со него или да си одглуми најдобро што може дека не е доволно, билд ап треба, квалитетени муабети, ликот да е поткован како човек што би реагирал така irl. Во спротивно колку актерот (рецимо врвен) даде се' од себе, ако е недефиниран, зборува колку да се пополни време, никогаш нема да биде заприметена глумата. И под трето кај мене ми е трансформацијата, не во смисол само губење килограми, туку колку добро ќе се снајде во.. новата форма. Чист пример за ова е Шарлиз Терон во Monster. Таква жена да ја огрдиш толку е само по себе перверзија, но немаше да биде доволно ако таа не се внесеше во ликот колку што се внесе. И обично кога се избацува вако нешто а девојката досега била само убава кукла во сите филмови - и те како ќе заприметиш глума. Воглавно тоа.