хахахахха не не не.. не си ме разбрал.. како што и
MIKI1 не разбра... но вред, ништо страшно..
Еве зошто прокоментирав како што прокоментирав... прочитај подолу...
Не ми смета тоа што некој ќе ме нарече атеист, или неверник, иако тоа сум - атеист...
Проблемот лежи во тоа што, на моето честитање на верскиот празник Божиќ, нему не му се обратив (како и кон секој верник на кому сум му честитал) : „Честит празник Вернику т.е. Честит Божиќ Вернику“, за од обратна насока да се добие тоа што се доби, како прво. И како второ, на повторното „Фала, и многу здравје да имаш и успех да те следи....“ - се доби истата квалификација.
Тоа е исто како да му речам, на пример некој друг форумџија овде, „Честит 2 август и на Тебе Националист-шовинисту!“, знаејќи претходно дека со него сум се р`чкал едно 100 пати на тема „национализам“, но ете сум изразил гест да му честитам и да ми честита национален празник.
Овде не е поентата на навреда (не ме навредил ама ич ), него на тоа дека цело време овде се пишува за атеизам и за вера т.е. религија, па „двојните аршини“ се вмешуваат, секако и во најобична честитка или гест. Па затоа следеше ......
Микац, не го препозна најобичното честитање во првата честитка, па посегна по квалификација, за да го оддели она што реално е меѓу нас, како факт (иако за тоа немаше никаква логична потреба, со оглед да и тој и јас точно знаеме дека тој е верник, а јас атеист). Очигледно го прифатил тоа за резерва, сметајќи дека тоа е „провокација“ или „необичност“, па непрепознавајќи го истото и вториот пат, сега, во поблага варијанта го цепка она „неверникот“ со - „вистината никако не смее да се крие“.
Како и да е, не поздравуваш, ниту му честиташ, ниту му веселуваш на некому (на било кого) со очигледната квалификација, ако со истиот тој претходно имаш некаква, било каква р`чка или несогласување со него. Едноставно, тоа не го прави никој, освен оној што пред-очекува наредна р`чка или несогласување со оној за кого е упатена „квалификацијата“, а се со цел поради одбрана на сопственото „јас“. Заради тоа и постоењето на „двоен аршин“ - како беше она „вистински христијанин ќе го подаде и другиот образ“ - нели?
Во случајов со Микац, поискрено од негова страна ќе беше да каже -„Од вас атеистите и неверниците, не сакам честитки и не сте достојни да ви се пружи христијанска честитка, затоа што не ги разбирате, но сепак фала!“ или, „Што одеднаш се преобративте вие атеистите и неверниците?“...
Ни едното ни другото, а ни третото, ниту ме навредило, и ниту би ме навредило ако би било искажано..
Од друга страна, кога веќе зборува за „неверници“, треба да знае дека нема човек на планетава што не верува во ништо, а истовремено треба да знае и дека верувањето во религијата е едно, а верувањето, како такво е нешто сосема друго....
Она што го спомна Микац, е само една чиста тенденциозност, али не за да навреди, него за да си ја заштити сопствената, лична, верба и верување, а тоа секако не би го праел ако не постои кај него основан сомнеж. Знаеш... тоа ти е како инстинкт.. нагон... На пример сеа, се сретнеме ти и ја, и посегнам по тебе да те тепам.. ти кревам рака и слично,.. ти нормално дека ќе кренеш рака за да се одбраниш. Не го размислуваш тоа, или шо знам шо, туку, спонтано, инстинктот ти налага да се одбраниш. Па така, и Микац.. Нормално, он ќе каже сеа, „еј од кај знаеш шо мислам, од кај знаеш дали така, или дали баш поради тие причини сум го рекол тоа што сум го рекол?!“, па оттука „нема врска што зборуваш“. И нормално, тоа е сосема оправдана реакција – не го размислуваш инситнктот.. .неговата реакција не е рационална.. туку е спонтана....
Е сеа, шо би бранел Микац? Он не само што спонтано го брани она во што верува, сопствената вера, туку он и го брани основаниот сомнеж во она во што верува, оти смета дека тоа е она што е нападнато. И тука е „двојниот аршин“ кај Микац најинтересен, он зборува за моралното во „другиот образ на Исус“, али се подава при „евентуален напад“ – не го пружа сопствениот „друг образ“ туку го бара туѓиот, заради одбрана на сомнежот во себе.
Не ме ни чуди тоа што тој на ваков начин го искажува сето тоа – едноставно тој се сомнева во својата верба, односно не верува и никад не го признава тоа, а продава морал. Проблемот со верувањето не е само она простото „дали веруваш или не веруваш“ во нешто, треба „да знаеш зошто веруваш“. А секако, проблемот со религијата е тоа што истата е поприлично „негаторски“ настроена кон тоа „зошто“. Тоа „зошто“ кај религијата е тенденциозно прашање на нејзиниот единствен одговор – „затоа што јас велам така!“,; а секако, реалниот одговор на тоа „зошто“ е секогаш длабоко индивидуален.
Така другарче, наместо „што бараат атеисти на под форумот религија?“ може треба да се запрашаме „што бара религијата на форумот кајгана?“
Едноставно, не возможно да опстануваш и „живуркаш“ на место каде што секојдневно со авто-сомнеж се тестира твоето „верување“ или „верба“, а при тоа нерационално да опстојуваш на сопствениот тврд став – „затоа што религијата (јас велам) вели така!“ Затоа и настануваат конфликти, караници, навреди и пердашења овде на подфорум религија, а нема „конструктивна расправа“. Е затоа, ако некој од оние што се нарекуваат верници, на пример Мики, го има она „нелагодно чувство“ кое предизвикува несигурност, онда шо бараат да дискутираат за религија, а не се сигурни и неподготвени за она „зошто“ во себе – нека одат во соодветната институција, а целиот подфорум религија на кајгана, нека се избрише.
simple as that!
)