Го утнуваш моментот во дискусијава.
Јасно ни е на сите дека тук таму има Албанци и Македонци кои имаат некакво другарство (објаснив и воглавно во какви средини).
Поентата е што тоа е исклучок, од мнозинството, а мнозинството не се трпат меѓу себе.
Факт е дека македонците се полиберални, затоа и успева другарство со Албанци во средина каде што Македонецот е апсолутно мнозинство.
Факт е дека албанците се поагресивни, агресивни кон Македонците, кон Босанците, Ромите, Србите, Турците па дури и кон самите себеси, боглавно поради тоа што не добиле правилно образование, пошто нивните се неписмени.
Имаат право да се образуваат, за порано се ваделе дека неможеле, кога самите ќе сакаат да се образуваат тогаш ќе почне некаква дружба.
Војните што ги мешаш биле државни битки, силеџиство под наредба, а овде имаш етнички напади на секојдневна база што не е дел од никаков воен план.
Он топик: Не сум имал Албанец другар иако сум имал по некој познаник... На факултет имаше Албанец и Албанка, али беа ептен затуцани... Типот ме гледаше како единствен другар, со оглед на тоа што слабо знаеше Македонски, и другиве не му обрнуваа внимание. Додуша така се погоди првиот ден со мене да прозборе, па пошто му помогнав нешто после одеше со оние што јас се дружев без да прави многу муабет. Знаеше и дека сум Комита, и дека во тој период бев вмешан во инцидент против Албанци, ама не покажуваше дека му пречи. Мада повеќе мислам дека не ме ни разбираше што му зборев, пошто беше од едно село што ни на карта неможеш да го најдеш
Се откажа после 2 месеци...
Со колешката Албанка исто сум имал муабет, до ден денес на факултет знаеме да сврземе муабет. После факултет заедно чекавме автобуси и имав приметено дека на нејзините другари Албанци не им се допаѓаше многу што бев во нејзина близина
Дур одев на пракса, имаше доста клиенти Албанци што уште толку ја зацрнија сликата за нив. Доаѓаа необразовани Македонци кои исто покажуваа агресија, но повеќето беа океј. А од овие сите што дојдоа одма закани, ова она... Незнам како се воздржав да не го замавам едниот.
И сите вработени во фирмата не ги сакаа Албанците од истите причини и не верувам дека во приватен живот имале пријател Албанец.
Вака во Скопјево другарка на најдобра другарка е Албанка, но живее во Македонска општина, така да не ја ни сметам за Албанка
Сме седеле заедно, сме муабетеле, али онака ми е само познаничка.
Знам дека другарка ми има и другар од Чаир, го имам запознаено, али типов незнам како опстојува меѓу нив, пошто е гејче или слично, тотална спротивност со просечниот Албански средношколец во Скопје
Во населба доаѓаше еден, молеше да не го тепаме се правдаше порано бил Шверцер сега веќе не бил. Го спасив да не јаде ќотек, пошто имаше наши што се дружеа со него, ама пројаде малце гомна и го доби тоа што му следуваше
Имам познаници што се дружат со Албанци, ама ни самите не ги мирисаат. Дружба од страв, или подобро кажано наведнување глава, а за возврат им се грб, и ако изрекетираат некој низ град ќе ќарат нешто и они, и нормално ако живеат во населби како Чаир бар излагањето во маало ќе им биде овозможено без да се лашат дека некој ќе ги избоде...
