Јас сите што ги знам што отишле да живеат во странство, не се вратиле, затоа што им било поубаво од овде. Ги сметаат за пониска класа ама пак им е подобро од овде.
Ако ви се верува јас со Машински факултет, веке 7-8 месеци пратам огласи за работа, и имам аплицирано во преку 50 фирми, претежно производствени но и трговски, и никој ме нема повикано на разговор. Ама пазете, аплицирам без врски и партиска книшка. Џонсон Мети, Контролс, Кемет, сега новиве Ван Хол, Кромберг и Шуберт, Дракслмејер,Вабтек,Леарница во Охрид и уште многу други кај што аплицирав, а кај многу од нив по два пати аплицирав кај некои дури 3-4 пати како излагаат нови огласи, и ни некој да се заинтересира, да ме исконтактира, ништо. Само еднаш во ДС Искра Куманово ме повикаа, им нацртав дел во Аутокад и ко божем за неколку дена ке ми се јават, еве ги веке месец дена ни трага ни глас.
Фабрикиве што ги набројав вработуваат исклучиво преку врски и партиски. Најсигурен сум за Контролс и за Мети, од лично искуство ви пренесувам, па кој сака нека верува кој не, нека не верува, јас на овој начин, со кажување на вистината колку толку им го намалувам рејтингот, затоа што сум изреволтиран. Ако некој сака да работи во овие две фабрики, нека земе книшката и пријателот што ке го пречека на врата, нека се искешира и само тогаш може да се надева на нешто, а ако некој смета дека тој начин не е правилен нека ги бојкотира на секаков можен начин, и нека ја шири вистината за овој криминал, затоа што не е правилно некој со средно фармација, да влезе, да работи и да зема 40 000-50 000 плата а некој што учел 4-5 години хемиски факултет и има 10 пати поголемо знаење од тој со средно да не може да најде работа по струка и да работи во некој колонијал за смрдливи 10 000.
И како да останам овде, а реално сакам ама не можам? Па уште некој ке постави тема овде на форумов, како да се задржат младите образовани кадри во земјава?
Мене фактички државата (мислам на влада, политички партии, пратеници и сл. срања) ме брка од домот,од земјата, затоа што не сакам да ги прифатам нивните правила на игра, со тоа што владата и сите политички партии направиле да сите ние ако сакаме работа за да преживееме, да мораме партиска книшка да вадиме и да мољакаме некои партиски пиунчиња за работа и + да ги частиме едно 2-3000 евра. Па да ми извинат ама моето достоинство и гордост се многу поважни него некои гзолижачи во некоја партија. Нема да се претворам во нешто што го мразам, а мразам улижување, подмитување и секаков вид на нечесност.
Леб овде има само ако си газда, ако си отвориш нешто свое, некој локал, сендвичара, колонијал и сл. како за почеток.Ама овие работи ке те држат во класата преживари, лебари, пошто само толку ке имате, доволно за да преживеете.Еве јас како невработен појдов да земам државен кредит од 3000 евра за самовработување, и да си отворам сендвичара. И кога таа вработената ми кажа кои се условите јас од старт знаев дека немам шанси да го земам.Покрај тоа што треба да си невработен минимум 6 месеци и да си изработиш мини бизнис план, заебаниот услов е да се учествува со најмалку 25% од вкупната сума на кредитот дали во опрема, објект пари (одприлика околу 850 евра) и да се има или жирант кој работи во државна фирма (која будала би прифатила да биде жирант денес), залог со проценка 1:2(ако предметот кој го заложуваш вреди 5000 евра тие го проценуваат 2500) или хипотека. Па да не сакаат куќата да си ја ставам под хипотека за едни смрдливи 3000 евра?
За да се има малку поудобен живот е проблем. Ако чекате да најдете работа по струка или добро платена работа, пакујте се момчад, и сви у бољи живот, оваа земја уште долго ке остане земја во која владеат неписмени,лигуши,планинци и уценувачи, и не се надевајте дека нешто многу ке се промени ако пенетрираме во ЕУ. Сами ако не се освестиме, да направиме една интелектуална револуција, тогаш никој од страна нема да ни ги среди нашите животи.
Ова е нашиот избор,
1. да дигнеме револуција и да направиме некаква промена за нас и идните наѓши поколенија,да направиме политичарите да се плашат од нас, од нашиот интелект и сложност и конечно да почнат да работат за нас, за народот кој ги гласал.
2. да бидеме робови доживотно, да рмбачиме за буѓави 200 еврони или помалку,
3. да дозволиме да не протераат во странство далеку од својот дом и своите блиски.
И да не должам повеќе, ке го завршам постот со еден цитат на Брус Ли: - Оној кој не сватил дека живее во темнина, никогаш нема да ја побара светлината.
