Книгата е задоволителна за македонски стандарди, секако, далеку од тоа дека ја споредувам со Индиго Бомбај на Јагода Георгиева-Михајловска затоа што не можат ниту од далеку да се стават во истата категорија.Сепак, стилот е прифатлив за сите читатели, што наводно би требало да биде некаков плус кога станува збор за достапноста што претпоставувам дека и била генералната идеја, ако е така, мисијата е исполнета.Додека тематиката е како и во секоја друга биографска исповедалница, тука нема ништо дистинктивно.Како и да е, мене лично ми се допаѓа тој наводен оптимизам и некоја си длабока суштина која што не е докрај изречена затоа што си имам и јас нишки на идеалистички моменти.
Генерално, во очите на просечниот читател е нормално да се конципира како нешто неверојатно, дали затоа што многу си го сакаат Џамбазот или затоа што никогаш не го читале Кундера нема да судиме.
