Злосторство е да се молчи и да се толерира појавата на неофашизам во Македонија, која е евидентна и не треба посебно да се докажува. Се прават обиди за рехабилитација на некои антимакедонци, за кои постои богата историска фактографија дека работеле за туѓи интереси, што е атак врз македонскиот национален идентитет, вели битолскиот историчар Александар Литовски.
-Фашизмот се враќа во Македонија, а на тоа сите сме сведоци. Еве на пример, целиот град е исшаран со кукасти крстови, може да се евидентира преку јавниот говор на омраза, стеснувањето на слободата и демократијата. Тоа може многу да не загрози. Некој може приватно да го сака Чернозесмки, а има и неонацисти кои и денес го сакаат Хителр, но опасно е кога тоа се толерира и за целата јавност не е скандалозно, а уште поопасно е ако станува политика на некои политчки партии или пак да се официјализира на државно ниво. Тоа е многу опасно, вели Литовски.
Графити, летоци, плакати со кои се величи делото на Тодор Александров и Владо Черноземски, во Битола е појава која се случува континурано, неколку години. Иако, не се знае кој стои зад ваквите пропаганди, Литовски смета дека, сторителите лесно може да се препознаат, затоа што овие антимакедонци, кои денес се претсавуваат како македонски херои, добиваат и свои споменици.
-Спомениците не се прават сами, ниту е непозанто кој ги прави. Тоа докажува дека сторителите се познати. Тие личности некој ги форсира и се обидува да ги рехабилитира и да ги претсавува како македоснки херои, што воопшто не биле. Јас сум зачуден, пред се од политиката што се води во оваа држава, затоа што појавата на неофашизам и рехабилитацијата на некои фашисти е политичко прашање. Се прашувам зошто политиката не се оградува и зошто ги форсира тие личности и тие рехабилитации, вели Литовски.
Доколку ваквите појави на фашизам и врховизам се толерираат, ќе се наметнуваат во се поголеми размери, што како краен резултат е погубно за Македонија и македонската нација, смета Литовски.