Прашања за Христијанството II

  • Креатор на темата Креатор на темата exlexmk
  • Време на започнување Време на започнување
Статус
Затворена за нови мислења.
Би било фер доколку MIKI1, а и оние што му реплицираат, да не генерализираат велејќи „црквата“, туку да потенцираат дека тоа верување се однесува специфично за православните цркви (или православната црква доколку повеќе така милуваат) - кои патем се мал процент во светот, или искажано во бројки:

католици - 17% од светската популација
протестанти - 5.78% од светската популација
православни - 3.53% од светската популација

Со други зборови, православните се една десетина од сите христијани во светот и неразумно е нивните верувања да се генерализираат како верувања на „црквата“, па наупатените да бидат заведени и да мислат дека тоа е верување на сите христијани.
 
Би било фер доколку MIKI1, а и оние што му реплицираат, да не генерализираат велејќи „црквата“, туку да потенцираат дека тоа верување се однесува специфично за православните цркви (или православната црква доколку повеќе така милуваат) - кои патем се мал процент во светот, или искажано во бројки:

католици - 17% од светската популација
протестанти - 5.78% од светската популација
православни - 3.53% од светската популација

Со други зборови, православните се една десетина од сите христијани во светот и неразумно е нивните верувања да се генерализираат како верувања на „црквата“, па наупатените да бидат заведени и да мислат дека тоа е верување на сите христијани.
Бројките се такви според земјите каде е застапено христијанството, а не колку луѓе ја практикуваат верата, но нејсе, прашав јас и за другите. Ако знаат нешто за тоа нека кажат. Еве ти како протестант би можел да ни кажеш нешто околу ова?
Прашање за православните христијани:
Дали деца од брак на невенчани (црковен брак) родители, може да бидат крстени?

Каков став имаат и протестантите и католиците по тоа прашање?
 
Епа затоа бе Мики, има се повеќе луѓе кои не го следат патот на Црквата.

...а што е, како и секогаш, можност за личен избор: можам да бидам дел од Црквата, а можам да бидам дел од Светов...

Во Црквата, членуваат поединци, кои Го барале Бога и кои веќе Го нашле.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:18 ---
Со други зборови кажано ти вели живеј по мојот ред и правила, ама не ти гарантирам влез у Рајот.
.

Начелно, во право си...Но, уште е полошо ако бидам надвор од Црквата и нејзиниот ред. Надвор од Црквата, немам во што/кого да верувам, немам на што да се надевам...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:21 ---
Чему тогаш да се следи тој пат, кога и без него сме оставени на милоста Христова на судниот ден?

Следењето на патот Христов е личен избор: дали сакам или нејќам да бидам со мојот Творец и Спасител.

На Судниот ден, Он ќе ни‘ суди на сите: и кои не верувале и кои верувале во Него, но работата е во тоа, со што ќе можам да се оправдам на судот Христов, ако не со верата во Него и со добрите дела?....

Оние кои во Него никад нема да веруваат, ќе нема ни што да принесат пред Него.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:23 ---
ТОј ќе суди по нашите дела во световниот живот, а не по тоа дали сме го следеле црковниот пат и обичаи.
.

Да, Он ќе суди и по дела, но и по вера, која им претходи на делата...
Црквата не е „нешто„ кое постои ради самото себе, туку Црквата е Христова, или како велиме, Црквата е „..тело Христово..„ а сам Христос Е „...глава на Црквата...„

Христос и Црквата се неодвоиви. Така, ако си надвор од Црквата, тогаш си надвор и од Христа Спасителот. Ако си надвор од Спасителот, како ќе се спасиш?
 
...а што е, како и секогаш, можност за личен избор: можам да бидам дел од Црквата, а можам да бидам дел од Светов...

Во Црквата, членуваат поединци, кои Го барале Бога и кои веќе Го нашле.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:18 ---


Начелно, во право си...Но, уште е полош ако бидам надвор од Црквата и нејзиниот ред. Надвор од Црквата, немам во што/кого да верувам, немам на што да се надевам...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:21 ---


Следењето на патот Христов е личен избор: дали сакам или нејќам да бидам со мојот Творец и Спасител.

На Судниот ден, Он ќе ни‘ суди на сите: и кои не верувале и кои верувале во Него, но работата е во тоа, со што ќе можам да се оправдам на судот Христов, ако не со верата во Него и со добрите дела?....

Оние кои во Него никад нема да веруваат, ќе нема ни што да принесат пред Него.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:23 ---


Да, Он ќе суди и по дела, но и по вера, која им претходи на делата...
Црквата не е „нешто„ кое постои ради самото себе, туку Црквата е Христова, или како велием, Црквата е „..тело Христово..„ а сам Христос Е „...глава на Црквата...„

Христос и Црквата се неодвоиви. Така, ако си надвор од Црквата, тогаш си надвор и од Христа Спасителот. Ако си надвор од Спасителот, како ќе се спасиш?


Мислам дека болдот е суштината на еден куп недоразбирања.

Верата во Христа е лична, и добрите дела се личен чин. Тоа е можно и без институцијата Црква, а уште повеќе без нејзините водачи.

Јас не би рекол дека се неодвоиви. Тоа го вели токму Црквата бидејќи и е потребна таа спрега со Христос, за да егзистира во оваа форма.

Сапасот е во Христос, и во Бога, кажано со Христијански речник, а не во институција наметната од овосветовни личности.

Та нели Црквата како абстрактен поим би требало да биде симбиоза меѓу личноста, човекот и Исус како наш спасител? Нема во оваа симбиоза место за некакви си попови и црковни лица. Вишок се.
 
Следењето на патот Христов е личен избор: дали сакам или нејќам да бидам со мојот Творец и Спасител.


Едно прашање. Дали треба даго следиш патот Христов или треба да го бараш она што и тој го барал.
 
Едно прашање. Дали треба даго следиш патот Христов или треба да го бараш она што и тој го барал.

А што е тоа што Христос го барал?...

Христос од нас бара вера и дела...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:54 ---
Верата во Христа е лична, и добрите дела се личен чин. .

Начелно, така е...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:56 ---
Тоа е можно и без институцијата Црква, а уште повеќе без нејзините водачи.
.

Не е можно без инстутицијата „Црква„, а уште помалку е можно без водачи, оти, кога (духовно) слеп води (духовни) слепци, заедно ќе паднат во јама...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:57 ---
Јас не би рекол дека се неодвоиви. Тоа го вели токму Црквата бидејќи и е потребна таа спрега со Христос, за да егзистира во оваа форма.

Дека Христос е недвоив од Црквата а Црквата е неодвоива од Христа, тоа го вели и Христос и Црквата.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:59 ---
Сапасот е во Христос, и во Бога, кажано со Христијански речник, а не во институција наметната од овосветовни личности.
.

Црквата Христова не е од овој Свет и не е за овој Свет, но битисува во овој Свет и, аналогно на Ноевата арка, Црквата прибира поединци кои сакаат да ги спасат душите свои...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 13:03 ---
Та нели Црквата како абстрактен поим би требало да биде симбиоза меѓу личноста, човекот и Исус како наш спасител? Нема во оваа симбиоза место за некакви си попови и црковни лица. Вишок се.

Црквата не е апстрактен поим, туку е дводелна и конкретна:
- Небесната Црква, во која битисуваат Бог, ангелите и душите од праведниците и
- овосветовната Црква, во/преку која се спасуваат сите поединци, кои бараат чаре...

Црквата ја востанови Христос, во содејство со Духот Свет, на Педесетница, по слегувањето на Светиот Дух врз Апостлите, кои се практично, првите свештеници. Откако Св. АП. Петар покрсти 3(5) 000 евреи, тие евреи се практично првите верници во Црквата. А Црквата е ден-денешен составена од свештеници (светотаинско свештенство) и верници/мирјани (царско свештенство).
 
........................Црквата Христова не е од овој Свет и не е за овој Свет, ..

Мики бе...:pos:
не е од овој свет велиш ...а..
а што бурек во онаа другана тема јас јадев .... за 2017 година..?
.. а ти ми викаш нема никаков смисол за барање на други светови?
 
1. Не е можно без инстутицијата „Црква„, а уште помалку е можно без водачи, оти, кога (духовно) слеп води (духовни) слепци, заедно ќе паднат во јама...


2. Црквата Христова не е од овој Свет и не е за овој Свет, но битисува во овој Свет и, аналогно на Ноевата арка, Црквата прибира поединци кои сакаат да ги спасат душите свои...


3. Црквата не е апстрактен поим, туку е дводелна и конкретна:
- Небесната Црква, во која битисуваат Бог, ангелите и душите од праведниците и
- овосветовната Црква, во/преку која се спасуваат сите поединци, кои бараат чаре...

Црквата ја востанови Христос, во содејство со Духот Свет, на Педесетница, по слегувањето на Светиот Дух врз Апостлите, кои се практично, првите свештеници. Откако Св. АП. Петар покрсти 3(5) 000 евреи, тие евреи се практично првите верници во Црквата. А Црквата е ден-денешен составена од свештеници (светотаинско свештенство) и верници/мирјани (царско свештенство).

1. Мислам дека ова е само твое размислување. Таман работа да некому му треба водач во сопствената вера и обид за доближување до Христа?

2. Поединците ќе ги спасат преку Христа своите души.

3. Ова со дводелноста прв пат го слушам. Зашто толку посредници, маки и патила за да се дојде до Христа? Мислам дека се тоа е наметнато токму од свештениците, за да си дадат себе си до значење.
Има ли поединци кои дошле до Христа и без Црквата, оваа овосветовната од двата дела?
 
А што е тоа што Христос го барал?...
Христос од нас бара вера и дела...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 12:54 ---


Па не би рекол дека барал вера и дела.
Повеке барал спас за човештвото преку секојдневните дела у смисол ако некој те удри по едниот образ свртиго другиот, а не како што пропагираат институциите врати му па после барај прошка зошто си грешел. Тука има мала разлика нели.
 
Мислам дека се тоа е наметнато токму од свештениците, за да си дадат себе си до значење.
Море и да дојдат до платичка, онака скромно за понекое станче и џипче :D
 
1. Мислам дека ова е само твое размислување. Таман работа да некому му треба водач во сопствената вера и обид за доближување до Христа?

Ни случајно не е мое размислување, оти да беше, ќе се оградев и ќе наведев дека тоа е мој „субјективизам„.

За доближување кон Христа, треба водач. Таа улога ја има свештенството, т.е. свештеномонаштвото, кое има посилен духовен опит од мирјаните, а има и улога во зачувувањето на непроменливоста од верското учење.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:55 ---
2. Поединците ќе ги спасат преку Христа своите души.


Како?...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:56 ---
3. Ова со дводелноста прв пат го слушам.

...затоа што секогаш постои прв пат...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:57 ---
Зашто толку посредници, маки и патила за да се дојде до Христа?

...затоа што Царството Небесно со напор се освојува...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:58 ---
Мислам дека се тоа е наметнато токму од свештениците, за да си дадат себе си до значење.

Улогата од свештениците во Црквата, од Христа е одредена, а не од свештениците, самите на себе.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 15:01 ---
Има ли поединци кои дошле до Христа и без Црквата, оваа овосветовната од двата дела?

Има: тоа е багабонтот од крстот, на кого Христос му вети дека ќе биде заедно со Него во Рајот, во петокот, на Христовото распетие. Така, багабонтот ги испревари сите старозаветни патријарси и праведници, оти пред сите нив, токму тој влезе во Рајот. Но, тоа е момент, кога Црквата се‘уште не беше основата, така да багабонтот се спаси преку вера и преку покајание, а не преку Црквата Христова.
 
Улогата од свештениците во Црквата, од Христа е одредена, а не од свештениците, самите на себе.
Да!? Јас па мислев прво богословија треба да завршат. Колку сум бил грешка значи.....:D
 
Да!? Јас па мислев прво богословија треба да завршат. Колку сум бил грешка значи.....:D

Не се секирај, не си во грешка: свештеник се станува преку соодветна квалификација, т.е. образование.
 
Ни случајно не е мое размислување, оти да беше, ќе се оградев и ќе наведев дека тоа е мој „субјективизам„.

За доближување кон Христа, треба водач. Таа улога ја има свештенството, т.е. свештеномонаштвото, кое има посилен духовен опит од мирјаните, а има и улога во зачувувањето на непроменливоста од верското учење.
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:55 ---



Како?...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:56 ---


...затоа што секогаш постои прв пат...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:57 ---


...затоа што Царството Небесно со напор се освојува...
--- надополнето: 10 јули 2012 во 14:58 ---


Улогата од свештениците во Црквата, од Христа е одредена, а не од свештениците, самите на себе.


Мики имаш ли ти осознаено дека ти е потребна Црквата како институција за се доближиш до Христа, или едноставно си го прифатил црковното толкување околу нивната улога како посредници, за апсолутна вистина?
Убаво прашав дали има луѓе кои се доближиле до Христа, без помош на институцијата Црква?

Ќе се спасат преку вербата во Христа, и добрите дела што ги прават во овосветовниот живот. Што е тука спорно?

Кој вели дека царството Небесно со напор се освојува? Свештениците ли?
Јас мислам дека човекот сам себе најмногу ќе си помогне.

ТИ наистина ли мислиш дека свештинициве во нашава МПЦ се достојни за таа улога - посредник до Христа?
 
Не се секирај, не си во грешка: свештеник се станува преку соодветна квалификација, т.е. образование.
Џабе богословија ако не се од Христа избрани
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom