Среда 27-ми мај 1992-МАСАКР,ужас,стравотија,крви и пискотници.Така денес беше уливата Баса мискин,врз неа паднаа две гранати,една на пазарот.Мајак ми во тој час се наоѓаше таму.Дали ќе се варати...
Злата Филиповиќ,13 годишно девојче од Сараво вакла го опиша најкрвавиот ден во Сараево во своијот дневник,пишуван во изминатите воени Сараевски денови.Таа во него не пишуваше за непријатели.окупатори и окупирани,не ги делеше луѓето на Муслимани,Срби,хрвати....
...................................................................
Не може да сфавти зошто Србите го гранатираат Сарево "тој е и нивни град" а и таа србинка.Уште помалку може да ги сфати заканите на командантот на српската војкса Ратко Младиќ дека "Саеарево ќе умира на рати и тоа ќе биде послледното место што ќе го уништи српската војска."Злата не може да ги разбере луѓето кои до вчера беа соседи,се посетуваа а сега се убиваат.
............................
Жртви
Наајтрагичен е податокот дека животот го загубија околу 300 000 луѓе од кои 90% цивили.
Ако секјој мртовечки ковчег за поединец е долг два метра,ќе произлезе непрекината низа на мртовечки ковчези за сите загинати која изнесува околу 600 километри колку од Охрид до белград..
Извадок од книгата Пропаста на Југославија од Љубе Профилоски.