Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
- Член од
- 1 ноември 2011
- Мислења
- 8.603
- Поени од реакции
- 15.407
Вчера сефте годинава ги однесов внуците на Велешкото езеро,каде секоја година одиме по
неколку пати.Избегавам тоа да биде за викенд поради поголемата гужва тие денови.Прво што забележав кај браната езерото беше полно-преполно со вода,што не било случај изминативе десетина години.Незнам на што се должи тоа.Веднаш отидовме на најблиската плажа од тука,
а таа е пред мотел-„романтик“.Деца не им се чека ни минут,трчат право за во вода,ама овој пат
и „Стравот“е тука,па ме чекат мене.Ајде им велам со мене не се плашете,тоа „стравот“е паметен.
И влегуваме „Стравот“ го оставаме подалеку од нас. Но по кратко време.јас не ги ни намокрив
гаќите,еден недокастрен млад господин со една половина празна црпка,нешто се дере и мафта
да дојдам-(излезам) кај него. Ај јас ги повлекувам децата малку назад во ептен плитко и правам себап на недокастрениот и излегувам пред него на рапорт,се си мислам е нешто за „Стравот“
- Оваа плажа е на „романтик“, не може тука да се бањате-вели 1/2 пополнета глава со нешто.
Се приближува и сопругата и таа по женска линија да чуе нешто а и да каже ако е потребно.
Додека пак во меѓувреме тоа „Стравот“,излегува од вода со полна уста,налик на младо печено прасе со јаболка во чурилката,ставено пред кумот, и пак се враќа назад.По јаболката овој пат тениско топче,кое еден доста некултурен поточно многу некултурен господин во бела кошула,му го фрла далеку во водата.А тоа „Стравот“,страв да те вати,како магаре голем,црн,со голема глава,
голем сурат,голема уста а богами и големи заби ич не се плаши ни од нас ни од водата.
- А ова кучињава може да се бањаат во езерово,ние не можеме-вели сопругата.
- Тие се на гостите. (од хотелот,или на поминување ) ако не им го дозволиме тоа
може да се налутат па да не доаѓаат повеќе.
Мојата култура не ми дозволува повеќе да го слушам-празноглавецот,па веднаш си заминавме.
Ги собрав внуците со нивно негодување, деца што се разбират од К У Л Т У Р А ,или како да им објаснам дека тие не смеат тука да се капат-само поради едно сретство.Наречено. Пари.
А за тоа да го реализираме требало да бидеме нивни гости.А тоа пак значи.Пари.
Минатата година никогаш,не ни рекле дека не сме за нив „неблагонадежни“.А ова со џукеливе го има повеќе години.Тие газдите со џиповите,ги оставаат тука и на чување по ден два,за тоа има направено и куќи,за џукели - благонадежни џукели,чии сопственици се со ниска КУЛТУРА, Ама длабок џеб.Длабок џеб од работничкиот труд,како што и мојот но недостоен,во овој случај и недоволен за да седнам на маса и да земам по еден сладолед бар на внуците,што ќе биде и како карта за влез во оваа вода наречено вештачко езеро „Младост“
Го продолживме денот на првата плажа после „Бродот“.Се распославме како што знае македонче да се распостели.Децата повторно иста песна право во вода.Јас прво малку да посредам,за да може сопругата да намести плачките и јадењето на колку -толку,почисто.
Но се гледат остатоците од синоќешните-ноќните младешки авантури,и со стапче ги собирам.Ама и нашите КУЛТУРНО стегнати кесиња со се и сешто на секое ќоше во околината.За пластични шишиња и смоки кесиња да не ви арчам муабет,но ги собрав и нив и се на еден куп во близина,се мислев што,па ај ги запалив да не ги носи ветерот наоколу,цело време собирајќи уште по нешто.
Имаше неколку групи на млади,дојдени со скутери и беа очевидци на ова КУЛТУРА ,за нив сигурно несвојствена,но бар останаа КУЛТУРНИ,не ми ометаа во работата и не коментираа.
Денот полека изминуваше.Водата беше задоволително чиста.Ми текна малку да појдам покрај езерото до другите плажи под викенд-шатор населбата.Тргнав,камо да не тргнев. На само неколку чекори покрај брегот и понатаму не се може од,да ми извините гомна.Нема кај да згазиш,а некаде водата го покрила патот,па врвиш низ трева со остатоци од нашата Цврста КУЛТУРА, чиј лепенки ќе си однесе секој дома на чевлите или влечките.Па зар и јас не сум истиот,сега или попосле кога ќе ме стегне - каде, нема да го држам во себе,ќе го истурам тука во тревата,па некој друг нега однесе дома од мојта НЕКУЛТУРА, кога веќе и јас носам нечија и тоа со јака арома,па мувите не се одалечуваат од мојте влечки и ме пратат како сенка. А за нашата Течна КУЛТУРА, е тука сме на високо КУЛТУРНО ниво и никој не ни може ништо. И сме единствени поточно едноумни.кога ќе треба да ја истуриме таа КУЛТУРА одиме во вода и да не ни се оди,па во екот на шпицот на туристичката сезона на ова езеро водата е налик на морска а велат и лековита.
Почнале да се полнат и крајбрежните куќички и оние во боровата шума над патот,тоа се приметува и по запалените КУЛТУРНИ огништа пред секоја од нив.А веќе и крчка водата во тенџерињата,донесена верувале или не од езерото,во шишиња кој ги полнат мажите наутро нешто понатаму од брегот.А ќе се фати и некое рипче за во тава или на скара.Како што лани лето карши правеа едни млади,и ја запалија КУЛТУРНО цела таа страна,и веднаш потоа НЕКУЛТУРНО избегаа,а последиците се гледаат и сега,многи исушени борови,елки и другу дрва.
Денот се првршуваше,но ајде уште по едно капење и по оставање белег од нашата КУЛТУРА да се знае дека сме биле тука и обележале местото за другиот пат кога ќе дојдеме како што праат дивите животни по африканските прерии.
Ајде деца слушнавте,немој да сопирам по пат заради вашата НЕКУЛТУРА,истресетеја тука.
Но и како што направиле овие млади велешани што беа околу мене со скутери и веќе заминале.Се знае точно што јаделе,што пиеле,што пушеле,и со што си ја бришеле дундата велешка,се оставиле така небаре биле на гробишта за задушница,море уште полошо,многу полошо - НЕКУЛТУРНО.
А само пред неколку години колку се радувавав,на таблите со ваквао соопштение,поставени на повеќе места околу езерото и патот.
„Чистотатата е благодет на КУЛТУРАТА, а нечистотијата ги боде и е болест за очите“
Народе заборавивте ли на КУЛТУРА, ...или поточно сега е време на НЕ -КУЛТУРА.
неколку пати.Избегавам тоа да биде за викенд поради поголемата гужва тие денови.Прво што забележав кај браната езерото беше полно-преполно со вода,што не било случај изминативе десетина години.Незнам на што се должи тоа.Веднаш отидовме на најблиската плажа од тука,
а таа е пред мотел-„романтик“.Деца не им се чека ни минут,трчат право за во вода,ама овој пат
и „Стравот“е тука,па ме чекат мене.Ајде им велам со мене не се плашете,тоа „стравот“е паметен.
И влегуваме „Стравот“ го оставаме подалеку од нас. Но по кратко време.јас не ги ни намокрив
гаќите,еден недокастрен млад господин со една половина празна црпка,нешто се дере и мафта
да дојдам-(излезам) кај него. Ај јас ги повлекувам децата малку назад во ептен плитко и правам себап на недокастрениот и излегувам пред него на рапорт,се си мислам е нешто за „Стравот“
- Оваа плажа е на „романтик“, не може тука да се бањате-вели 1/2 пополнета глава со нешто.
Се приближува и сопругата и таа по женска линија да чуе нешто а и да каже ако е потребно.
Додека пак во меѓувреме тоа „Стравот“,излегува од вода со полна уста,налик на младо печено прасе со јаболка во чурилката,ставено пред кумот, и пак се враќа назад.По јаболката овој пат тениско топче,кое еден доста некултурен поточно многу некултурен господин во бела кошула,му го фрла далеку во водата.А тоа „Стравот“,страв да те вати,како магаре голем,црн,со голема глава,
голем сурат,голема уста а богами и големи заби ич не се плаши ни од нас ни од водата.
- А ова кучињава може да се бањаат во езерово,ние не можеме-вели сопругата.
- Тие се на гостите. (од хотелот,или на поминување ) ако не им го дозволиме тоа
може да се налутат па да не доаѓаат повеќе.
Мојата култура не ми дозволува повеќе да го слушам-празноглавецот,па веднаш си заминавме.
Ги собрав внуците со нивно негодување, деца што се разбират од К У Л Т У Р А ,или како да им објаснам дека тие не смеат тука да се капат-само поради едно сретство.Наречено. Пари.
А за тоа да го реализираме требало да бидеме нивни гости.А тоа пак значи.Пари.
Минатата година никогаш,не ни рекле дека не сме за нив „неблагонадежни“.А ова со џукеливе го има повеќе години.Тие газдите со џиповите,ги оставаат тука и на чување по ден два,за тоа има направено и куќи,за џукели - благонадежни џукели,чии сопственици се со ниска КУЛТУРА, Ама длабок џеб.Длабок џеб од работничкиот труд,како што и мојот но недостоен,во овој случај и недоволен за да седнам на маса и да земам по еден сладолед бар на внуците,што ќе биде и како карта за влез во оваа вода наречено вештачко езеро „Младост“
Го продолживме денот на првата плажа после „Бродот“.Се распославме како што знае македонче да се распостели.Децата повторно иста песна право во вода.Јас прво малку да посредам,за да може сопругата да намести плачките и јадењето на колку -толку,почисто.
Но се гледат остатоците од синоќешните-ноќните младешки авантури,и со стапче ги собирам.Ама и нашите КУЛТУРНО стегнати кесиња со се и сешто на секое ќоше во околината.За пластични шишиња и смоки кесиња да не ви арчам муабет,но ги собрав и нив и се на еден куп во близина,се мислев што,па ај ги запалив да не ги носи ветерот наоколу,цело време собирајќи уште по нешто.
Имаше неколку групи на млади,дојдени со скутери и беа очевидци на ова КУЛТУРА ,за нив сигурно несвојствена,но бар останаа КУЛТУРНИ,не ми ометаа во работата и не коментираа.
Денот полека изминуваше.Водата беше задоволително чиста.Ми текна малку да појдам покрај езерото до другите плажи под викенд-шатор населбата.Тргнав,камо да не тргнев. На само неколку чекори покрај брегот и понатаму не се може од,да ми извините гомна.Нема кај да згазиш,а некаде водата го покрила патот,па врвиш низ трева со остатоци од нашата Цврста КУЛТУРА, чиј лепенки ќе си однесе секој дома на чевлите или влечките.Па зар и јас не сум истиот,сега или попосле кога ќе ме стегне - каде, нема да го држам во себе,ќе го истурам тука во тревата,па некој друг нега однесе дома од мојта НЕКУЛТУРА, кога веќе и јас носам нечија и тоа со јака арома,па мувите не се одалечуваат од мојте влечки и ме пратат како сенка. А за нашата Течна КУЛТУРА, е тука сме на високо КУЛТУРНО ниво и никој не ни може ништо. И сме единствени поточно едноумни.кога ќе треба да ја истуриме таа КУЛТУРА одиме во вода и да не ни се оди,па во екот на шпицот на туристичката сезона на ова езеро водата е налик на морска а велат и лековита.
Почнале да се полнат и крајбрежните куќички и оние во боровата шума над патот,тоа се приметува и по запалените КУЛТУРНИ огништа пред секоја од нив.А веќе и крчка водата во тенџерињата,донесена верувале или не од езерото,во шишиња кој ги полнат мажите наутро нешто понатаму од брегот.А ќе се фати и некое рипче за во тава или на скара.Како што лани лето карши правеа едни млади,и ја запалија КУЛТУРНО цела таа страна,и веднаш потоа НЕКУЛТУРНО избегаа,а последиците се гледаат и сега,многи исушени борови,елки и другу дрва.
Денот се првршуваше,но ајде уште по едно капење и по оставање белег од нашата КУЛТУРА да се знае дека сме биле тука и обележале местото за другиот пат кога ќе дојдеме како што праат дивите животни по африканските прерии.
Ајде деца слушнавте,немој да сопирам по пат заради вашата НЕКУЛТУРА,истресетеја тука.
Но и како што направиле овие млади велешани што беа околу мене со скутери и веќе заминале.Се знае точно што јаделе,што пиеле,што пушеле,и со што си ја бришеле дундата велешка,се оставиле така небаре биле на гробишта за задушница,море уште полошо,многу полошо - НЕКУЛТУРНО.
А само пред неколку години колку се радувавав,на таблите со ваквао соопштение,поставени на повеќе места околу езерото и патот.
„Чистотатата е благодет на КУЛТУРАТА, а нечистотијата ги боде и е болест за очите“
Народе заборавивте ли на КУЛТУРА, ...или поточно сега е време на НЕ -КУЛТУРА.
