Заборавив да пишам нешто за филмовите чие дејство се одвива на една локација. Колку да не испадне само набројување, еве нешто повеќе за омилените вакви филмови на кои моментално ми текнува:
Dogville - Io Sono го веќе спомна, ама омилен филм ми е јбг, па да кажам нешто плус. Интересно кај филмот е што всушност дејството се одвива на повеќе локации, на пример: Elm Street, Racoon Street, градината, напуштениот рудник. Ова не му значи многу на гледачот бидејќи ваквите места се само фигуративни и единствениот знак дека постојат се белите букви на подот. Надвор од сценариото, приказната се одвива единствено на една обична сцена, налик на театарските, со минимална сценографија и реквизити. На прв поглед ова можеби изгледа чудно, но од друга страна, ова му овозможува на филмот да се потпира на актерите и емоциите на ликовите кои тие ги прикажуваат. Сличен е случајот и со
Manderlay, вториот дел од трилогијата Land of Opportunities на Триер.
Rear Window - брилијантен филм, култен. Токму тоа што дејството се одвива на една локација ја издига во центар темата „воајеризам“. За мене тоа е главната тема во филмот, а убиствата и интригите се споредните. Хичкок точно знае што нам, гледачите, не' привлекува кај филмовите. Тоа е лажното чувство дека набљудуваме некакви вистински случувања. Затоа и ретко во филмовите се случува ликовите да гледаат во камерата. Плус, филмот го покажува мајсторството на Хичкок, кому му е потребно само една соба за да направи совршен и напнат трилер.
Колку да не тупам многу со објаснувања, еве уште неколку минималистичко-локациони (хах, зборот) филмови:
Phone Booth,
Frozen,
Panic Room,
Cube.
