заборави да ги споменеш и муштериите кои те чекаат додека ти се изживуваш врз вработените.
пошто имав искуство во малопродажба таквите ги викавме искомплексирани. обично се со нарушено психофизичко здравје, и патат од комплекс на помала вредност. и за да си ја докажат својата супериорност пред самите себе се курчат онаму каде знаат дека нема или неможат да им вратат. на друго место обично никаде ги нема....
п.с и баш ме интересира ако работиш во продавница за чевли дали ке ми ги собуеш старите и ке ми ги облечиш новите.
мој пари мој избор и муштеријата е секогаш во право. а не барам ништо што не е во склоп на работата. некаде тоа е правило , само не е кај нас.
Твое право е да зборуваш за што сакаш со колегите, со нив можеш да ги озборуваш муштериите.
Тоа што не можеш е да им мрчиш на муштериите директно.
Различна тема се икомплексираните ликови кои се изживуваат врз вработените и го дрват за 100 грама салама... Но ние тука зборуваме за друга работа која се нарекува квалитет на услугата.
Ако некој што е редовен муштеријата кој остава убави пари во дуќанот, бара на раат да одбере кои производи ќе ги купи и има специфични додатни барања, тогаш тој муштеријата има право на тоа. Ако тоа прави задржување на другите муштерии тогаш одговорниот за тој оддел треба да назначи додатни вработени таму каде се насобрале повеќе луѓе.
Квалитет на услугата.
За твоето барање до продавачката на чевли: сосема валидно барање во продавница која има такво ниво на услуга. Не гледам што е спорно тука, напротив тоа е норма во полуксузните продавници за чевли.
Јас лично бев сведок на случка со мој колега во продавница во Рим. Колегата тогаш имаше проблеми со заебана габична инфекција на стопалата и истите му смрдеа како... да кажеме само дека кога ќе соблечеше чевли во соба, и пред хотел смрдеше.
Кога седна да проба сандали во продавницата продавачката му ги соблече чевлите, зема здив на страна за да се соземе и му ги облече сандалите со насмевка (кисела додуше). Колегата кога ги купи сандалите и остави бакшиш.
Вистинска приказна.
Месарница не се споредува со луксузна продавница за чевли и платите на вработените се соодветно различни... но и нивото на побаруваните услуги е различно и не гледам проблем кога барањето на муштеријата е во рамките на тоа што следува во една квалитетна услуга за тој вид на дуќан.
Впрочем одлуката кое е нивото на услугата е на газдата, не на работникот. Нивото на одлуката на работникот е дали сака да ја работи работата или не, исто како што нивото на одлуката на муштеријата е дали ќе пазарува во тој дуќан или не.
