има кај мене на факс една студентка која има хендикеп при зборување,тешко збори(прво јазикот го вади па заддткува па прозборува).Кога ја запознав (поради тоа што има заостанати испити и се погодува да слушаме исти предмети)ми беше многу жал, и давав материјали ,ме адна на Фб ,стално ме прашуваше што имаме за домашни ,и стално сум и кажувала додека еден ден ме разминува низ ходникот на факултетот и не се ни поздрави со мене... и гледам дека ме користи само кога и требам...јас се изнервирав ја блокнав на фб,и значи не контактирав со неа повеќе,на предавања на игнор ја стаив... Се распрашав за неа кај нејзината генерација и ми кажаа дека е искомплексирана личност и сите и се криви за се,дури на една колешка и земала тетратка да фотокопира (а има обичај од сите можни колеги да копира) и замислете си и ја вратила тетратката една недела после колоквиумот ,за да не може таа што и ја дала да учи ...значи до кој степен е искомплексирана... професорите ја научија каква е ... дека својот хендикеп го злоупотребува...дури и ги викале родителите да ја отпишат од овој факултет затоа што неможе да учи јазик со хендикеп(филолошки факс),освен да биде писмен преведувач али да беше талентирана и да знаеше ок,али она се влече ,значи нити учи нити се труди да научи само троши време и смара луѓе оклолу и лаже професори,а родителиите на тоа само молеле и брат и секој ден одел да моли да остане она таму,нејзина желба било тоа..бла бла(не се свесни колку и одмагаат со тоа )...инаку сите ја избегаваат од кога ќе сфатат каква личност е ...(инаку да напоменам дека стално доаѓа прва у просторија,се тепа за место ,се тепа за материјали...исфрустрирана и ископлексирана покрај тоа што е хендикепирана) жал ми е ,но кога она не се прифаќа себе си ,како да ја прифатам и јас?!