Солзи кај спортистите

[bobi2008]

Плачењето на Федерер не е новост, тој плаче на 80% од финалињата, без разлика дали победил или изгубил, а тоа што некои денес првпат го приметија најверојатно не го пратат толку тенисот.

Но денеска сигурно беше најдраматичното расплакување, но мислам дека не беше толку заради самиот пораз, туку денеска навистина сфати колку е далеку од првото место, сигурно сфати колку е тоа се подалеку, веројатно сфати дека како што старее се подалеку ќе биде од дофат. Веројатно му дојдоа спомени од времето кога беше најдобар, а сега изгледа толку далеку.
Сигурно голем удел има и фрустрацијата што веќе втора година не може да го победи Надал. Ама изгледа поарно за него ќе биде веќе да не игра против него, ми изгледа дека уште еднаш ако изгуби од Надал, ќе доживее нервен слом.
Да не претеруваме со очекувањата од него, тој се приближува во 30-тата година од животот, а 30 години за тенисер значат почетокот на крајот на добрите времиња.

 

[Ice-Strumica]

Плачењето на Федерер не е новост, тој плаче на 80% од финалињата, без разлика дали победил или изгубил, а тоа што некои денес првпат го приметија најверојатно не го пратат толку тенисот.

Но денеска сигурно беше најдраматичното расплакување, но мислам дека не беше толку заради самиот пораз, туку денеска навистина сфати колку е далеку од првото место, сигурно сфати колку е тоа се подалеку, веројатно сфати дека како што старее се подалеку ќе биде од дофат. Веројатно му дојдоа спомени од времето кога беше најдобар, а сега изгледа толку далеку.
Сигурно голем удел има и фрустрацијата што веќе втора година не може да го победи Надал. Ама изгледа поарно за него ќе биде веќе да не игра против него, ми изгледа дека уште еднаш ако изгуби од Надал, ќе доживее нервен слом.
Да не претеруваме со очекувањата од него, тој се приближува во 30-тата година од животот, а 30 години за тенисер значат почетокот на крајот на добрите времиња.

Prvoto mesto druze ne e ni veke prioritet na Roger, toj se rasplaka zaradi faktot sto e premogu blizu do izramnuvanje na rekordot na eden od najgolemite vo istorijata vo toj sport, poradi toa placese, placese i zaradi samiot poraz normalno, zaradi tenisot, a najmnogu zaradi sansata da se izramni so Sampras, i da te ispravam toj ima 27 godini sto znaci ne mozes da kazes deka e star, toj veke igra 7 sezoni vo vrvna forma, a dodeka drugite bea po 1 sezona najmnogu dve taka da ne se godinite problem, problemot vo duelite so Nadal e negovata pregolema zelba da go pobedi, nesnomneno deka go ima kvalitetot, no veke 2 finalinja na Wimbldon i Avstralija Federer se pobeduva sam

 

[Flava]

Плачењето на Федерер не е новост, тој плаче на 80% од финалињата, без разлика дали победил или изгубил, а тоа што некои денес првпат го приметија најверојатно не го пратат толку тенисот.

Првпат плаче после пораз. Никогаш не плачел откога изгубил финале!? А емотивен е, да.

 

[bobi2008]

Првпат плаче после пораз. Никогаш не плачел откога изгубил финале!? А емотивен е, да.

Првпат е вака драматично да се расплаче, ама скоро после секое финале има солзи во очите, особено кога губи од Надал, не зборам напамет, следам тенис од времето на Агаси и Сампрас.

На почетокот ми беше чудно што го гледам со солзи во очите во финалињата на поголемите турнири, мислев дека по толку победи се навикнал и да победува и да губи, но не било така, тоа сеуште продолжува.

 

[Мрак]

Ах,ги разбирам.Кога тренирав кошарка и ќе победевме редовно ми се насолзуваа очите.А тоа се случува пред публика од околу 30-тина луѓе на онака пријателски натпревар.Секоја година на крај игравме за дуксер од клубот слободни шутови.Секогаш ги победував другите,за тоа навистина ме бива и секогаш се расплакував.А тоа е само пред 30штина дечишта.Кога би ми се случило нешто како победа на Светско или Европско пр најверојатно ќе рикам како бебе!!!
На финалето минатата година .Лига на шампиони. кога победија Манчестер се утепав од плачење:cry:Солзи радосници,цело време плачев додека не ја завршија програмата за тоа.Иако Челзи и одредени играчи воопшто не ги сакам кога видов како плачат ми падна жал.Така големо натпреварување,толку далеку дошле и изгубија.Но искрено тоа траеше неколку секунди затоа што додека ги гледавсреќните лица на играчите на Манчестер ми се радуваше и срцето и душата и солзите сами извираа.Штом јас плачев од што гледам,како им било на нивПа кога го кренаа пехарот:pehar:...ооо...:cry:.Пркрасно беше.Кога гледам како победниците плачат чувствував среќа,а кога гледам како поразените плачат некако тажно чувство ми доаѓа.Како и да е,долзи во спортот нормално е да има и се додека луѓето чувствуваат ќе ги има.Затоа што на крај,сите сме луѓе кои имаат чувства:helou:

 

[Nemiseverue]

Како и да е,долзи во спортот нормално е да има и се додека луѓето чувствуваат ќе ги има.Затоа што на крај,сите сме луѓе кои имаат чувства:helou:

Токму така, и на крајот плачат оние кои навистина го сакаат спортот, а не оние кои се професионалци. Тие што играат за пари, поретко плачат. Тие што играат затоа што како деца уживале во соодветниот спорт, искрени солзи имаат.

 

[[ Македоникус ]*]

Тој што игра со срце и за тимот и за репрезентацијата,еве како Роже и во индивидуален спорт без разлика дали ќе победи или изгуби во важните натпревари секогаш плаче.

 

[Forrest Gump]

Нема да го заборавам никогаш Џон Тери ( по промашениот пенал)...Толку голем човек , неговите солзи уште болат.
Нема да ги заборавам ни солзите на Кастратовиќ кога едни квази новинарчиња се обидоа да им држат лекции за патриотизам.

 

[Ivica^]

Нема да ги заборавам ни солзите на Кастратовиќ кога едни квази новинарчиња се обидоа да им држат лекции за патриотизам.

Кога ова, каде, кој ?
Де нешо поопширно ако не те мрзи.

 

[Sid Vicious]

Ај пошо сите дискутираат за Роже и јас да кажам збор два.Стварно ми е чудно како може толку емоции да искажува кога (ај ќе кажам) за него сето тоа е мал милион пати доживеано.Од друга страна со тоа на некој начин се гледа неговата желба за победа но сепак мене ми е чудно конкретно за него,иако немам ништо против "плачковците".

Солзите на Kuffour во финалето во ЛШ '99 никогаш нема да ги заборавам,и баш ми е мило што успеа да ја освои ЛШ после 2 години.

 

[joco-ko]

Јас сум спортист и кога губам не плачам туку се тепам,тоа е мојот менталитет па посебно ако ме провоцира пртивникот..!!

ti druze u takov slucaj ne si sportis.
vo prasane e nesto drugo.emociite i nervozata ne se ista kategorija.
da pobedis sportski ili da podades raka ako izgubis e toa e vistinski sportist

 

[Спенсер]

На тренинг еднаш фино лепо ме стегнаа по нос... и ми се насолзија очите,самите

Иначе да плачам за победа/пораз... не

 

[The Goddess]

Зарем има и такви што се смеат?

Ја најмногу бев трогната кога Cadel Evans победи на Tour De France 2011, цело време навивав за него и кога на крај го видов со насолзени очи готова бев, да го гледав сама тоа гарант ќе се разренѕав

 

[TheQueen]

Против ваквите цмиздрења сум...
Си изгубил и готово! Очигледно не си бил доволно добар или некој друг бил подобар од тебе.
Потруди се да победиш следниот пат наместо да цмиздриш пред цел свет.

Луѓето најчесто плачат од немоќ...

 

[Ilumious]

odi be treniraj neso pa zbori posle, ne samo po teretatni aerobici i zumbi ste se naucile. Ako znaete sto e kompetitivnost glava secam.