Дали Господ казнува?

[Атеист]

Рајот е награда, од кај сеа казнување во Рајот?

Не ми ваѓај од контекст четвртинки реченици.
реков:
Ако во рајот нема казни, а ни во пеколот нема (веќе рече немале демоните таква моќ) тогаш што толку лошо во пеколот?

 

[MIKI1]

тогаш што толку лошо во пеколот?

Самиот творец на пеколот е зол, оттаму и толку зло во пеколот. Пеколот, како амбиент, е поволен за демоните, оти таму (во пеколот) демоните најкомотно се чувствуваат.

 

[Атеист]

Пеколот е состојба на душите од грешниците, кои (ќе) трпат бесконечни болки, согласно своите беззаконија. Демоните немаат моќ да казнуваат, туку имаат моќ да ги насочат душите човекови кон пеколот.

Од кого ќе ги трпат тие болки ако демоните немаат моќ да казнуваат. Има некој џелат таму? Некој мачител? Кој е тој?
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 15:45 ---

Самиот творец на пеколот е зол, оттаму и толку зло во пеколот. Пеколот, како амбиент, е поволен за демоните, оти таму (во пеколот) демоните најкомотно се чувствуваат.

Кој го нанесува тоа зло и кому?

 

[MIKI1]

Како обичниот човек знае дека тие поединци се навистина продуховени, а не се шалабајзери вметнати од групацијата која сака да има конторла врз народот?

Изразот „контрола врз народот„ е чисто атеситичка финта. На моето прашање, како им успева на поединци да останат навор од секакво влијание, се‘уште немам добиено одговор.

Дали е некој продиховен или е шалабајзер, може многи лесно да се расуди:
- по неговите (не)дела и
- по чувството/расположението, кое тие поединци го предизвикуваат кај луѓето кои се во нивна близина.

Дури и неверник може да расуди дали некој лаже или кажува вистина, бидејќи лагата е туѓа на човековата душа-ние не сме створени да лажеме.
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 15:50 ---

Од кого ќе ги трпат тие болки ако демоните немаат моќ да казнуваат. Има некој џелат таму? Некој мачител? Кој е тој?

Најглемиот мачител во пеколот ќе биде совеста човекова, која (ќе) ги измачува душите од неправениците, постојано и бесконечно опоменувајќи ги за нивните сторени а непокајани злодела.

Самиот амбиент во пеколот е измачувачки: неограничен мрак, врисоци од измачуваните грешници, неможност за добивање помош, неможност за контакт со другите...
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 15:52 ---

Кој го нанесува тоа зло и кому?

Во овој Свет и во овој живот:
- луѓето нанесуваат зло на другите луѓе, како колективи
- човекот си нанесува зло на самиот себе или на другите,како поединец,
а сето тоа под невидливото а сугестибилно демонско влијание.

 

[Атеист]

Најглемиот мачител во пеколот ќе биде совеста човекова, која (ќе) ги измачува душите од неправениците, постојано и бесконечно опоменувајќи ги за нивните сторени а непокајани злодела.

Мики, во живо ќе ми објасниш на пивце, тогаш слатко ќе си се изнасмееме на бисеров. Тој грешникот немал совест додека бил жив, па во пеколот ќе ја имал, ма дај.... Кој ќе го натера да му прораби свеста? Бог? Па не е присутен во пеколот, а на демоните не им е дадена моќ да нанесуваат зло. Контрадикторно ти е друже Микииии
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 15:57 ---

Во овој Свет и во овој живот:
- луѓето нанесуваат зло на другите луѓе, како колективи
- човекот си нанесува зло на самиот себе или на другите,како поединец,
а сето тоа под невидливото а сугестибилно демонско влијание.

Добро бе, ти се зезаш со мене, па реков за во пеколот се однесува, не за овој живот.

 

[Donald Sikert]

Изразот „контрола врз народот„ е чисто атеситичка финта. На моето прашање, како им успева на поединци да останат навор од секакво влијание, се‘уште немам добиено одговор.

Дали е некој продиховен или е шалабајзер, може многи лесно да се расуди:
- по неговите (не)дела и
- по чувството/расположението, кое тие поединци го предизвикуваат кај луѓето кои се во нивна близина.

Дури и неверник може да расуди дали некој лаже или кажува вистина, бидејќи лагата е туѓа на човековата душа-ние не сме створени да лажеме.
.

Е ако де нека е атеистичка финта. Сите сме у матрица. Излезеш ли од неа, ќе не можеш да егзистираш како единка. Тргни од моментот дека треба да одиш на работа и со тоа да допринесеш за општеството и за себе, па до Х други работи. Можеш да останеш надвор од влијанијата само духовно како би рекол ти, во рамките на своите убедувања и размислувања.

Па види јас познавам многу луѓе кои прават добри дела и кои предизвикуваат добро расположение кај луѓето, но немаат врска со Црквата, ама баш никаква. Да ги наречеме продуховени ли?

Значи така дефинираната продуховеност воопшто не е ескклузивитет на поединците од Црквата. Така ли?

Секако дека сите ќе распознаеме лага од вистина. Но што со тоа?

 

[MIKI1]

Како Бог ја опоменува Црквата?

Начинот на кој Бог ја опоменува Црквата, добро е опишан во Откровението Јованово. Но, за да не испадне дека се повикувам на дамнешни настани, ќе се повикам на српскиот владика Никојал (Велимировиќ), кој за српскиот народ е глас Божји, полн со опомени кон истиот тој народ, многу слично на старозаветните пророци кај јудеите.
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 16:08 ---

Мики, во живо ќе ми објасниш на пивце, тогаш слатко ќе си се изнасмееме на бисеров.

А ја, батка, мислам дека е покорисно да се изнаплачеме...
Пивцето ионака не ме носи у Рајот, ама плачот за сторените гревови, сигурно да...
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 16:10 ---

Па види јас познавам многу луѓе кои прават добри дела и кои предизвикуваат добро расположение кај луѓето, но немаат врска со Црквата, ама баш никаква. Да ги наречеме продуховени ли?

Кога велам „располоежние„, не мислам тука на „пука„ душевност,/емотивност туку мислам на расположението на духот.

Не, не можеме да ги наречеме продуховени, туку само „посветовени„.
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 16:14 ---

Секако дека сите ќе распознаеме лага од вистина. Но што со тоа?

Мислам дека не сите можеме да распознаеме вистина од лага, па такви се и последиците од тоа нераспознавање. Дури и на монасите често им е тешко да разликуваат добро од зло, па што тогаш останува за „световњаците„?

Како мислиш „што од тоа„? Едноставно е: дали вистината или лагата, како пораки до нас, доаѓаат од Бога (со што Он сака нешто д ни‘ пренесе...) или доаѓаат од таткото на лагата, со која (лага), лукавиот сака да не‘ наведе на негов „терен„.

 

[Ipsissimus]

Пеколот не е од Бога створен. Пеколот е состојба на душите, и од демоните и од луѓето. Демоните се тие кои го створија пеколот, после нивното отпаѓање од Божјата близина.

Лага! Еве што ти вели во библијата:

Исаија 45:7
Јас ја творам светлината и ја создавам темнината. Јас ја создавам среќата и ја доведувам бедата, Јас, Господ, го правам сè тоа.

Незнам како може оваа постојано и постојано да го игнорираш? Семоќен бог, кој створил се, ама нестворил се? Кој е љубов а создава вечни страдања? Кој за се има план, а сепак казнува?! Како може да има план за се, кога очигледно казнетите не се дел од тој план? Што не ги создал со особини какви што требало да имаат?!
Креација за која што се има план, нема место за казни и награди! Тоа е нешто за кое и подпросечна интелегенција врши работа за да се разбере.

Самиот творец на пеколот е зол, оттаму и толку зло во пеколот. Пеколот, како амбиент, е поволен за демоните, оти таму (во пеколот) демоните најкомотно се чувствуваат.

Епа Мики ај честито, што туку си обезбеди ложа во пеколот.
Еве уште еден цитат кој кажува дека пеколот не е создаден од демоните, туку ЗА демоните:

Матеј 25:41
Тогаш ќе им рече и на оние од левата страна: ‘Одете си од Мене, проклети, во вечниот оган, приготвен за ѓаволот и за неговите ангели!

Демоните немаат моќ да казнуваат-таква моќ не им е од Бога дадена. Но, демоните имаат моќ да ги наведат душите човекови на нивни „терен„ и по смртта, да ги наведат/насочат кон пеколот. Така, душите кои целиот живот живееле под демонско влијание, а без покајание, стануваат самоказнети, избирајќи ги демоните за свои богови.

Ако немаат моќ да казнуваат и наградуваат, со што ќе управуваат во пеколот?

Со пеколот, управува творецот на пеколот-лукавиот.

Собираат сметки за струја и вода...или?
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 18:48 ---

Пивцето ионака не ме носи у Рајот, ама плачот за сторените гревови, сигурно да...

Така, така.....немој ни секунда да губиш. Почни да липаш, плачеш да молиш, коленичиш и кубеш коси од сега! Немој ни момент да пропуштиш а да не се каеш што си со особини кој твојот бог ти ги дал наводно....а ќе ти суди поради тоа.
--- надополнето: 1 февруари 2012 во 18:58 ---

Тоа што страда потомок ради гревот од својот предок, на прв поглед е нечесна работа, но и неизбежна, ако сакаме со чисти алишта да влеземе во Рајот. Бок казнува праведно, за наше арно, а не од одмаздољубивост.

Како неизбежна? За некој што е семоќен, на кој начин било што може да биде неизбежно?
Ако јас купам телефон, и тој не е со особините кој треба да ги има, кој е крив? Телефонот или тој што го дизајнирал и направил?
Кое е тоа "наше арно" да бидат казнети неродени поколенија, за грешки што некој друг ги правел?

П.С. Ни два животи нема да ми бидат доволни да сватам, како може толку многу луѓе да веруваат во вакви дебилштини и идиотизми?!

 

[Muranyi]

Самиот творец на пеколот е зол, оттаму и толку зло во пеколот. Пеколот, како амбиент, е поволен за демоните, оти таму (во пеколот) демоните најкомотно се чувствуваат.

Сакаш да кажеш дека Бог е зол?Зошто колку што ми е познато,тој е творец на се што постои,вклучително и Пеколот.

 

[Бавча]

Да.

 

[MIKI1]

Сакаш да кажеш дека Бог е зол?.

Ц,...не сакам да кажам.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 08:58 ---

Зошто колку што ми е познато,тој е творец на се што постои,вклучително и Пеколот.

Зашто, каде, кога и како Бог го створи пеколот?
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 09:03 ---

Лага! Еве што ти вели во библијата:

Исаија 45:7
Јас ја творам светлината и ја создавам темнината. Јас ја создавам среќата и ја доведувам бедата, Јас, Господ, го правам сè тоа.

А еве шо велит истата таа Библија:

„...И Бог виде дека сето она што го создаде е многу добро. И настапи вечер, и настапи утро-шести ден....„ (Битие, 1.31).

Значи, стихов се однесува на крајот од Божјата креација, пред седмиот-Божјиот ден, така да од стихот е очигледно дека Бог се‘ што створи(л), го створил како „многу добро„. Нема ни трага ни глас од злото и од пеколот...

Према томе, злото не е дел од шетстоденавната креација, туку од „нешто друго„.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 09:06 ---

Еве уште еден цитат кој кажува дека пеколот не е создаден од демоните, туку ЗА демоните:

Матеј 25:41
Тогаш ќе им рече и на оние од левата страна: ‘Одете си од Мене, проклети, во вечниот оган, приготвен за ѓаволот и за неговите ангели!

Аирлија работа!

Уште да ни‘ кажеше кој е приготвувачот на пеколот, прикаскава ќе Ти беше потполна...Стихов не ни‘ кажува кој го створил пеколот, туку само ни‘ кажува за кого е подготвен пеколот.

Не се истрчувај пред време.

За појќе информации за творецот на пеколот, види овде, нема многу за читање а се‘ е јасно:
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Apologetika/Pisma/Pisma12.htm

--- надополнето: 2 февруари 2012 во 09:09 ---

П.С. Ни два животи нема да ми бидат доволни да сватам, како може толку многу луѓе да веруваат во вакви дебилштини и идиотизми?!

Се‘ додека не поверуваш (во вистинскиот Бог) и се‘ додека си надвор од закрилата на новозаветнава Црква Божја, не два животи, туку и вечноста ќе Ти биде прекратка за да разбереш како воа идиотиштава вернички можат да веруваат дебилштини и идиотизми...

 

[Lord Raven]

Мене не ми е јасно следново: Тргам дека Бог е семокен и дека сите ние сме само ја носиме вољата господова. Понатаму хиеархиски гледано Архангел Михаил е најмокниот ангел од сите и тој што го протерал Луцифер во пеколот значи е помокен и од Гаволот. Ако еден ангел е помокен од владетелот на пеколот тогаш следи дека мокта на Бог е далеку поголема од онаа на Луцифер. Од што следи дека Бог ако сака може за миг даго уништи пеколот и да го ослободи светот од какво било зло, ако пеколот е оној кој го прави злото. Сега се поставува прашањето зошто Бог не го прави ова. Или пак Бог е некој кој е садистички настроен што е контрадикторно??
Понатаму не ми е јасен делот со јаболкото. Тргајки од почетната претпоставка дека ситесме само носители на вољата господова тогаш следи дека и Луцифер ја измамил Ева по наредба на бог (свесно или несвесно). Тогаш зошто бог го протерува во пеколот, а ако не е он тој што го протерува тогаш зошто му дозволува на Михаил даго протера.
Ова ми е многу збунувачки зошто во моментот кога се наога одговор за едно прашање се појавува друго кое се врака повторно на почетокот и така се во недоглед.

 

[Donald Sikert]

Кога велам „располоежние„, не мислам тука на „пука„ душевност,/емотивност туку мислам на расположението на духот.

2. Не, не можеме да ги наречеме продуховени, туку само „посветовени„.


3.Мислам дека не сите можеме да распознаеме вистина од лага, па такви се и последиците од тоа нераспознавање. Дури и на монасите често им е тешко да разликуваат добро од зло, па што тогаш останува за „световњаците„?

4.Како мислиш „што од тоа„? Едноставно е: дали вистината или лагата, како пораки до нас, доаѓаат од Бога (со што Он сака нешто д ни‘ пренесе...) или доаѓаат од таткото на лагата, со која (лага), лукавиот сака да не‘ наведе на негов „терен„.

1. Мислам дека до утре можеме да си играме со поимот расположеие.
Душевност/емотивност не е исто со расположение на духот, велиш. Можеш ли попрецизно да подобјасниш кај е дистинкцијата, за да знам што би прашал понатака или би го прифатил одговорот?

2. Пак би замолил за дистинкција меѓу продуховен и посветовен. Како јас (или било кој) обичен смртник кој сеуште не ја спознал верата на начин како што ти (или некои други) си ја спознал, би распознал кој е ПРОДУХОВЕН, а кој Е ПОСВЕТОВЕН.

По претходниот муабет јас очигледно заклучив дека она што го наведе за продуховените, се однесувало на посветените, и според твоите мерила згрешив. Зошто, и како да не згрешиме во иднина?

3. Хмм, ок, се сложувам дека за некои работи е навистина тешко да се разпознаат дали се вистина или лага.
Тука би прашал само зошто ги двоиш монасите како личности кои се над нас световните?

 

[MIKI1]

Мене не ми е јасно следново: Тргам дека Бог е семокен и дека сите ние сме само ја носиме вољата господова. Понатаму хиеархиски гледано Архангел Михаил е најмокниот ангел од сите и тој што го протерал Луцифер во пеколот значи е помокен и од Гаволот. Ако еден ангел е помокен од владетелот на пеколот тогаш следи дека мокта на Бог е далеку поголема од онаа на Луцифер. Од што следи дека Бог ако сака може за миг даго уништи пеколот и да го ослободи светот од какво било зло, ако пеколот е оној кој го прави злото. Сега се поставува прашањето зошто Бог не го прави ова. Или пак Бог е некој кој е садистички настроен што е контрадикторно??
Понатаму не ми е јасен делот со јаболкото. Тргајки од почетната претпоставка дека ситесме само носители на вољата господова тогаш следи дека и Луцифер ја измамил Ева по наредба на бог (свесно или несвесно). Тогаш зошто бог го протерува во пеколот, а ако не е он тој што го протерува тогаш зошто му дозволува на Михаил даго протера.
Ова ми е многу збунувачки зошто во моментот кога се наога одговор за едно прашање се појавува друго кое се врака повторно на почетокот и така се во недоглед.

Накратко: Бог не го истерува ангелот Деница во пеколот, туку во овој, во материјалниов Свет. Поимот „пекол„ е пред се‘ состојба на душата а не „простор/време„. Пеколот е создаен од самите демони, оти тоа е нивниот амбиент.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:31 ---

1. Мислам дека до утре можеме да си играме со поимот расположеие.

Да, доколку расположението го сведеме на „ствар укуса„.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:36 ---

Душевност/емотивност не е исто со расположение на духот, велиш. Можеш ли попрецизно да подобјасниш кај е дистинкцијата, за да знам што би прашал понатака или би го прифатил одговорот?

Душевното/емотивното расположение е последица од надворешна/материјална побуда, најчесто видлива или сетилно спознатлива, која последично влијае на нашето сетилно-телесно расположение.

Духовното расположение/радоста, е позитивно расположение, кое се доживува без видлива материјално-физичка причина и побуда. Такво е на пример, т.н. умиление, кое е последица од молитвеноста или во крајна инстанца, престојот на личноста во благодатната енергија Божја.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:38 ---

2. Пак би замолил за дистинкција меѓу продуховен и посветовен. Како јас (или било кој) обичен смртник кој сеуште не ја спознал верата на начин како што ти (или некои други) си ја спознал, би распознал кој е ПРОДУХОВЕН, а кој Е ПОСВЕТОВЕН.

Продуховен-оној кој се издигнал на овосветовната минливо-менлива материјалност и се стреми кон Бога и кон бесконечноста.
Посветовен-оној кој целото свое внимание и интерес ги насочува само кон овој Свет.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:40 ---

По претходниот муабет јас очигледно заклучив дека она што го наведе за продуховените, се однесувало на посветените, и според твоите мерила згрешив. Зошто, и како да не згрешиме во иднина?

Посветен-оној кој целото внимание и енергија го насочува кон одредена цел.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:43 ---

3. Хмм, ок, се сложувам дека за некои работи е навистина тешко да се разпознаат дали се вистина или лага.
Тука би прашал само зошто ги двоиш монасите како личности кои се над нас световните?

Монасите се личности, кои се откажале од сите минливо-менливи удобства од овој Свет и целото свое внимание и енергија ги трошат во служење на Бога и на своите собраќа, со цел да стекнат поголема слава во Царството Небесно.

Световните луѓе се целосен нивен опозит, кои ни оддалеку не размислуваат за оносветовното и вечното, туку само за овосветовното и минливото. На таквите, Христос не им вети место во Рајот.

 

[Donald Sikert]

Накратко: Бог не го истерува ангелот Деница во пеколот, туку во овој, во материјалниов Свет. Поимот „пекол„ е пред се‘ состојба на душата а не „простор/време„. Пеколот е создаен од самите демони, оти тоа е нивниот амбиент.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:31 ---


Да, доколку расположението го сведеме на „ствар укуса„.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:36 ---


Душевното/емотивното расположение е последица од надворешна/материјална побуда, најчесто видлива или сетилно спознатлива, која последично влијае на нашето сетилно-телесно расположение.

Духовното расположение/радоста, е позитивно расположение, кое се доживува без видлива материјално-физичка причина и побуда. Такво е на пример, т.н. умиление, кое е последица од молитвеноста или во крајна инстанца, престојот на личноста во благодатната енергија Божја.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:38 ---


Продуховен-оној кој се издигнал на овосветовната минливо-менлива материјалност и се стреми кон Бога и кон бесконечноста.
Посветовен-оној кој целото свое внимание и интерес ги насочува само кон овој Свет.
--- надополнето: 2 февруари 2012 во 14:40 ---


Посветен-оној кој целото внимание и енергија го насочува кон одредена цел.

За првиот болд нели е подобар примерот со љубовта? Престојот на личноста во благодатната енергија на љубениот, макар тоа бил и Бог во одредени случаи?

Вториот болд.
Посветовениот се сложувам со твојата дефиниција.

Продуховениот велиш се издигнал над овосветовната минливо-менлива материјалност и се стреми кон Бога и кон бесконечноста.

Јас би корегирал дека продуховениот МИСЛИ или ВЕРУВА дека се издигнал над горенаведоното.

И доколку речеме дека тој го осознал сето тоа, тогаш мора да постои нешто дали од овој материјален свет или духовниот, кое му укажало дека е во право и навистина следува тоа во кое верува - бесконечноста и Бог.
Не мислиш ли дека такво нешто може да се скрие од светот?
Не мислиш ли дека макар и мало наговестување на таков вид сознание би го поттиканло човештвото во сосема друг правец, и тоа токму онаков каков што Бог очекува од луѓето?

Тогаш чему криење на таквото наговестување кое би било очиглледно за сите? Или пак нешто друго е во прашање?