Монаштво

[Savle]

E, i uste nesto. Vo hristijanskiot Raj nema brak.

Има ли тогаш некаков вид на вонбрачна јебачина, и ако има, каков?

 

[stela_maris]

Има ли тогаш некаков вид на вонбрачна јебачина, и ако има, каков?

Premnogu prosto i glupavo prasanje. Odgovorot i sam go znaes, sigurna sum. Glupo e da odgovaram.
Ne bi sakala da komentiram ponatamu.

 

[Чорбаџија]

Na krajot na kraistata, site onie sto vlagaat vo ova dobro znaat sto gi ceka i od sto treba da se odrecat zaradi ljubovta sprema Bog i imaat dovolno vreme da odlucat. Ne se polagaat zavetite vednas.
Pa ko voli-nek izvoli...

Си бил еден монах (Симеон Столпникот) на кој што му увртело у главата да се качи на столб и си седел таму долго време и не сакал да се симне. Доаѓале луѓето и со чудење му викале:
„Алооо симни се од таму, што ти бидна? Веќе со денови си таму се заборави, коските ќе си ги оставиш таму ако не се симнеш.“
Но тој не се симнувал под изговор дека многу го љубел Бог. Легендата (житието) вели дека тој не се симнал од столбот ни кога починала неговата мајка и кога нејзиното тело го донеле пред столбот.

Замислете утре си одите по улица и го гледате вашиот пријател како се качил на бандера. Се чудите и му велите да се симне, а тој ви одговара: „Не се симнувам!“ Го прашувате зошто, а тој ви одговара: „Затоа што го љубам Бога!“ Што ќе си помислите за овој човек?

Што ми е поентата? Не можеме ние да си измислуваме свои начини како да го љубиме Бог. Христијанскиот Бог јасно одредил начин како да ја искажуваме и практикуваме нашата љубов спрема Него.
Исус во една прилика рекол: „Ако Ме љубите, ќе ги пазите Моите заповеди.“ (ев. Јован 14:15; Библијата)
Значи од христијанинот се очекува, доколку Го љуби Бог, да го извршува она што Бог го заповедал. Не може човек да се фрли од 9ти спрат и да рече го направив тоа затоа што го љубам Бог, затоа што Бог не му заповедал такво нешто.

Слично е и со монаштвото. Бог никаде не заповедал (барем не јавно) Неговите верни физички да се одделуваат од останатите луѓе и да се затвараат по манастири, пустини, пештери, да се качуваат на столбови, да си бутаат по суви бунари (има и такво житие ) итн. Се разбира, секој има слободна воља да го прави тоа, но нека не очекува некаков аплауз од Бог, затоа што Бог не го побарал тоа од нас во Неговата објава - Светото Писмо.

Има поединци кои тврдат дека Бог нив лично им се објавил и им рекол да одат во манастир. Ок, ако навистина е сигурен во тоа, тогаш нека му биде според верата. Јас само зборував за општото откровение на Бог (Библијата) во кое што веруваат христијаните.

 

[stela_maris]

Си бил еден монах (Симеон Столпникот) на кој што му увртело у главата да се качи на столб и си седел таму долго време и не сакал да се симне. Доаѓале луѓето и со чудење му викале:
„Алооо симни се од таму, што ти бидна? Веќе со денови си таму се заборави, коските ќе си ги оставиш таму ако не се симнеш.“
Но тој не се симнувал под изговор дека многу го љубел Бог. Легендата (житието) вели дека тој не се симнал од столбот ни кога починала неговата мајка и кога нејзиното тело го донеле пред столбот.

Замислете утре си одите по улица и го гледате вашиот пријател како се качил на бандера. Се чудите и му велите да се симне, а тој ви одговара: „Не се симнувам!“ Го прашувате зошто, а тој ви одговара: „Затоа што го љубам Бога!“ Што ќе си помислите за овој човек?

Што ми е поентата? Не можеме ние да си измислуваме свои начини како да го љубиме Бог. Христијанскиот Бог јасно одредил начин како да ја искажуваме и практикуваме нашата љубов спрема Него.
Исус во една прилика рекол: „Ако Ме љубите, ќе ги пазите Моите заповеди.“ (ев. Јован 14:15; Библијата)
Значи од христијанинот се очекува, доколку Го љуби Бог, да го извршува она што Бог го заповедал. Не може човек да се фрли од 9ти спрат и да рече го направив тоа затоа што го љубам Бог, затоа што Бог не му заповедал такво нешто.

Слично е и со монаштвото. Бог никаде не заповедал (барем не јавно) Неговите верни физички да се одделуваат од останатите луѓе и да се затвараат по манастири, пустини, пештери, да се качуваат на столбови, да си бутаат по суви бунари (има и такво житие ) итн. Се разбира, секој има слободна воља да го прави тоа, но нека не очекува некаков аплауз од Бог, затоа што Бог не го побарал тоа од нас во Неговата објава - Светото Писмо.

Има поединци кои тврдат дека Бог нив лично им се објавил и им рекол да одат во манастир. Ок, ако навистина е сигурен во тоа, тогаш нека му биде според верата. Јас само зборував за општото откровение на Бог (Библијата) во кое што веруваат христијаните.

Vakvi ektremni slucaevi ima kaj sekoja vera. Jas zboruvav za manastirite i kalugerite. E sega sto pravoslavnite imaat poinakov tip monastvo od katolickite toa e druga rabota. Na Zapad ( pa i ovde imame) casnite sestri na primer rabotat po bolnicite so najteskite bolni, vo gradinkite, imaat kujni za siromasi, svratista za siromasni i sl. Jas taka go gledam monastvoto. Daleku od toa deka onoj sto se povlekol vo manastir e lud ili nesto slicno, sekoj ima pravo na izbor. Megutoa od moja gledna tocka, ovie sestri se otkazale od svoe semejstvo (maz, deca) za da mozat vo potpolnost da se posvetat na siromasnite, na onie na koi im se potrebni, t.e. na Isus (neli Toj samiot rekol sto ne napravivte na eden od moite najmali braka mene mi napravivte, i obratno). Razlikata e sto ima aktivno i pasivno monastvo. Ni ednoto ni drugoto ne e pomalku ili poveke vredno.
Vo Noviot Zavet si stoi ubavo deka e pozelno toj sto se posvetuva na sluzba i propovedanje da ne se zeni, ne zaradi nesto drugu, tuku samo zaradi toa sto ne moze da se sedi na dve stolici. Inaku nikoj ne veli MORAS, ama ne veli nitu NEMORAS. Znaci, izborot e nas. Si stoi: "sekomu svoeto.."
"Dobro e covekot da ne dopre zena. Sepak, zaradi bludnosta neka sekoj ima svoja zena i sekoja (zena) neka ima svoj maz.....No toa vi go velam kako dozvola, ne kako zapoved...sekoj ima svoj dar od Boga, nekoj vaka, nekoj onaka. Na neozenetite i vdovicite pak im velam dobro im e ako ostanat kako mene. ako pak ne mozat da se vozdrzat, nea se zenat, mazat. Podobro e da se zenis otkolku da plamtis " (spored I Korintjanite 7, 1-9)

 

[Чорбаџија]

Vakvi ektremni slucaevi ima kaj sekoja vera. Jas zboruvav za manastirite i kalugerite. E sega sto pravoslavnite imaat poinakov tip monastvo od katolickite toa e druga rabota. Na Zapad ( pa i ovde imame) casnite sestri na primer rabotat po bolnicite so najteskite bolni, vo gradinkite, imaat kujni za siromasi, svratista za siromasni i sl. Jas taka go gledam monastvoto.

Секој чест за католичките калугерки кои служат по болници, градинки, кујни и сл. Но сметам дека не се тоа монаси. Зборот „монах“ значи „сам“, „самотник“ (сама, самотничка). Во времето кога се појавиле првите монаси (прво во хиндуизмот, потоа во католицизмот, па во православието) тие живееле далеку од цивилизацијата, по пустини, пешетери, планини, а христијаните (црквата) биле тие што активно се движеле меѓу луѓето и им помагале во маките, ги хранеле сиромашните, се грижеле за вдовиците, сираците и сл.

Daleku od toa deka onoj sto se povlekol vo manastir e lud ili nesto slicno, sekoj ima pravo na izbor.

Се согласувам со тебе, тој што се повлекол во манастир не мора да е луд, тоа си е негов/нејзин личен избор како дело на неговата/нејзината слободна воља. Она што јас го велам е дека тоа не е заповед/повик кој што се наоѓа во Библијата - во Божјото сигурно и потврдено општо откровение до човештвото. Во личните, приватни и тајни откровенија не навлегувам.

Megutoa od moja gledna tocka, ovie sestri se otkazale od svoe semejstvo (maz, deca) za da mozat vo potpolnost da se posvetat na siromasnite, na onie na koi im se potrebni, t.e. na Isus (neli Toj samiot rekol sto ne napravivte na eden od moite najmali braka mene mi napravivte, i obratno).

Во Библијата бракот е доживотен завет меѓу мажот и жената. Дозволено откажување од брачниот партнер само во случај на прељуба (ев. Матеј 19:9, Библијата) или доколку другиот партнер злоставува,не се согласува со вашата христијанска вера т.е. ве влече спротивно на Божјата воља. (1 Коринтјаните 7:15, Библијата).

Во сите други случаи е забрането напуштање на брачниот партнер.
„А на сопружниците не им наредувам јас, туку Господ: жената да не го напушта мажот; ако го напушти нека остане немажена или нека се помири со својот маж; и мажот да не ја остава својата жена. “ (1 Коринтјаните 7:10-11, Библијата)
„Жената е сврзана додека мажот и е жив.“ (1 Коритнјаните 7:39, Библијата)
„Туку ви велам: „Кој ќе ја остави својата жена - освен за прељубодејство - и се ожени за друга, прави прељуба; и кој ќе се ожени со напуштена, прави прељуба.”“ (Исус, ев. Матеј 19:9, Библијата)
Значи тука Исус вели „освен за прељубодејство“, а не вели „освен доколку не посака да се замонаши“

„Зашто Јас го мразам напуштањето на жената - зборува Господ“ (Малахија 2:16, Библијата)

Vo Noviot Zavet si stoi ubavo deka e pozelno toj sto se posvetuva na sluzba i propovedanje da ne se zeni, ne zaradi nesto drugu, tuku samo zaradi toa sto ne moze da se sedi na dve stolici. Inaku nikoj ne veli MORAS, ama ne veli nitu NEMORAS. Znaci, izborot e nas.

Штом се вели дека е пожелно, од тука јасно следи дека не мораш да не се жениш/мажиш.

„Што се однесува за она за што ми пишавте: добро е за човекот да не се допира до жена, но заради блудствата секој нека има своја жена и секоја жена свој маж. “ (1 Коринтјаните 7:1-2, Библијата)

Во Католичката и во православните цркви на пример епископот МОРА да биде неженет и доколку е женет, тој е принуден да се откаже од својата жена доколку сака да ја прифати фукцијата епископ. Такви примери има многу и тука и во странство. Ова е директно пркосење на Божјата воља, затоа што тие цркви го забрануваат она што Бог го дозволил и на тој начин црковните водачи се ставаат себе си над Бог.

„Според тоа, епископот треба да биде: непорочен, маж на една жена, “ (1 Тимотеј 3:2, Библијата)

„Епископот не смее да има жена!“ (Католичка и православните цркви)

 

[stela_maris]

Секој чест за католичките калугерки кои служат по болници, градинки, кујни и сл. Но сметам дека не се тоа монаси. Зборот „монах“ значи „сам“, „самотник“ (сама, самотничка). Во времето кога се појавиле првите монаси (прво во хиндуизмот, потоа во католицизмот, па во православието) тие живееле далеку од цивилизацијата, по пустини, пешетери, планини, а христијаните (црквата) биле тие што активно се движеле меѓу луѓето и им помагале во маките, ги хранеле сиромашните, се грижеле за вдовиците, сираците и сл.



Се согласувам со тебе, тој што се повлекол во манастир не мора да е луд, тоа си е негов/нејзин личен избор како дело на неговата/нејзината слободна воља. Она што јас го велам е дека тоа не е заповед/повик кој што се наоѓа во Библијата - во Божјото сигурно и потврдено општо откровение до човештвото. Во личните, приватни и тајни откровенија не навлегувам.




Во Библијата бракот е доживотен завет меѓу мажот и жената. Дозволено откажување од брачниот партнер само во случај на прељуба (ев. Матеј 19:9, Библијата) или доколку другиот партнер злоставува,не се согласува со вашата христијанска вера т.е. ве влече спротивно на Божјата воља. (1 Коринтјаните 7:15, Библијата).

Во сите други случаи е забрането напуштање на брачниот партнер.
„А на сопружниците не им наредувам јас, туку Господ: жената да не го напушта мажот; ако го напушти нека остане немажена или нека се помири со својот маж; и мажот да не ја остава својата жена. “ (1 Коринтјаните 7:10-11, Библијата)
„Жената е сврзана додека мажот и е жив.“ (1 Коритнјаните 7:39, Библијата)
„Туку ви велам: „Кој ќе ја остави својата жена - освен за прељубодејство - и се ожени за друга, прави прељуба; и кој ќе се ожени со напуштена, прави прељуба.”“ (Исус, ев. Матеј 19:9, Библијата)
Значи тука Исус вели „освен за прељубодејство“, а не вели „освен доколку не посака да се замонаши“

„Зашто Јас го мразам напуштањето на жената - зборува Господ“ (Малахија 2:16, Библијата)



Штом се вели дека е пожелно, од тука јасно следи дека не мораш да не се жениш/мажиш.

„Што се однесува за она за што ми пишавте: добро е за човекот да не се допира до жена, но заради блудствата секој нека има своја жена и секоја жена свој маж. “ (1 Коринтјаните 7:1-2, Библијата)

Во Католичката и во православните цркви на пример епископот МОРА да биде неженет и доколку е женет, тој е принуден да се откаже од својата жена доколку сака да ја прифати фукцијата епископ. Такви примери има многу и тука и во странство. Ова е директно пркосење на Божјата воља, затоа што тие цркви го забрануваат она што Бог го дозволил и на тој начин црковните водачи се ставаат себе си над Бог.

„Според тоа, епископот треба да биде: непорочен, маж на една жена, “ (1 Тимотеј 3:2, Библијата)

„Епископот не смее да има жена!“ (Католичка и православните цркви)

Napisav veke deka postoi razlika pomegu Istocnoto i Zapadnoto monastvo. Monah znaci sam, taka e. Pa i katolickite ziveaat vo manstir, samo sto se dvizat normalno vo sredinata. Iako ima i redovi od zatvoren tip.
Koga napisav se otkazale, ne mislev bukvalno deka gi napustile mazite i decata, tuku deka se otkazale od taa namera, ne ni stapile vo brak, nekoi ne ni bile so maz nikogas (i monasite so zeni). Mislam deka me razbiras.
Za ova so brakot se slozuvam. Nikoj nikogo ne prisliuva. Ako nekoj saka taka, vo red, ako ne saka ne mora voopsto da se zeni/mazi. Vo sprotivno, dolzen e da ostane so svojot bracen drugar.
I sega za poslednovo, za episkopite, biskupite, vladicite, kako sakas, i tuka postoi razlika. Katolickiot svestenik ne se zeni, zivee vo celibat, spored toa toj ako stane biskup, kardinal, pa i sam Papa, ne mora da ja ostavi zenata ili decata, zatoa sto niv gi nema. Kaj Pravoslavnata crkva e reseno ne ednostaven nacin. Vladikata, episkopot se bira od redot na kalugerite ( a kako sto znaeme tie ne se zenat). Svestenicite koi se zenat, tie ni se ni biraat za vladika, tuku kalugerite.
Taka da nikoj ne ostava zena i ne se razveduva zaradi titulata.

I kolku sto mi e poznato i apostolite gi napustile svoite zeni (onie sto gi imale) , a ostanatite ne se ni zenele nikogas.

 

[MIKI1]

I kolku sto mi e poznato i apostolite gi napustile svoite zeni (onie sto gi imale) , a ostanatite ne se ni zenele nikogas.

Да тргнеме не од Апостолите, ами од Христа Бога: Он често се осамуваше, беше послушен на Отецот Небесен, беше безбрачен и немаше никаков имот, со што практично ги постави(л) основите на монаштвото: живеење без имот, живеење без брак, живеење во послушност.

Омилениот Апостол Христов, Јован, беше безбрачен целиот живот и токму ради таа своја доблест, Јован беше омилен кај Христа.

Мајката Божја, живееше безбрачно, исто како што Црквата Ја опева: „...радувај се, невесто неневестна...„.

Повеќето Апостоли Христови, беа безбрачни, со исклучок на оние постарите, кои Христос ги повика а кои веќе беа во брак (со што се потврдува учењето од Црквата дека спасението може да се постигне и преку брачно живеење).

Така, имаме мал миљон примери, кои сами по себе укажуваат на тоа дека монашкото живеење е засновано на евангелијата, а не на нечија измислица, со тоа што некои не можат тоа да го видат, а се колнат во Светото Писмо...

 

[stela_maris]

Да тргнеме не од Апостолите, ами од Христа Бога: Он често се осамуваше, беше послушен на Отецот Небесен, беше безбрачен и немаше никаков имот, со што практично ги постави(л) основите на монаштвото: живеење без имот, живеење без брак, живеење во послушност.

Омилениот Апостол Христов, Јован, беше безбрачен целиот живот и токму ради таа своја доблест, Јован беше омилен кај Христа.

Мајката Божја, живееше безбрачно, исто како што Црквата Ја опева: „...радувај се, невесто неневестна...„.

Повеќето Апостоли Христови, беа безбрачни, со исклучок на оние постарите, кои Христос ги повика а кои веќе беа во брак (со што се потврдува учењето од Црквата дека спасението може да се постигне и преку брачно живеење).

Така, имаме мал миљон примери, кои сами по себе укажуваат на тоа дека монашкото живеење е засновано на евангелијата, а не на нечија измислица, со тоа што некои не можат тоа да го видат, а се колнат во Светото Писмо...

Eve odgovorot e za Corbadjijata

 

[Чорбаџија]

I sega za poslednovo, za episkopite, biskupite, vladicite, kako sakas, i tuka postoi razlika. Katolickiot svestenik ne se zeni, zivee vo celibat, spored toa toj ako stane biskup, kardinal, pa i sam Papa, ne mora da ja ostavi zenata ili decata, zatoa sto niv gi nema.

Ок, значи католичкиот свештеник не се оженил, живеел во целибат и станал епископ. Што ако по 2-3 години епископување се заљуби во некоја девојка, и таа се заљуби во него? Што ако ете силно му се присака жена? Дали има право да се ожени и да остане епископ? Светото (Божјо) Писмо не само што му дозволува, туку во таков случај и му препорачува на епископот да се ожени за да не блудствува (1 Коринтјаните 7:2, Библијата).

Но што е со Католичката црква? Дали таа му дозволува на епископот да се ожени?

MIKI1, што е со православните цркви? Дали тие им дозволуваат на епископите да се оженат?

I kolku sto mi e poznato i apostolite gi napustile svoite zeni (onie sto gi imale) , a ostanatite ne se ni zenele nikogas.

Ме интересира од каде ти е познато ова? Можеш да цитираш некој веродостоен историски извор кој го тврди ова?
Ова тврдење е малку чудно, затоа што апостолите често пати биле во женско друштво:

„И кога влегоа во куќата, се искачија во горната одаја, каде живееја: Петар и Јован, Јаков и Анрдеј, Филип и Тома, Вартоломеј и Матеј, Јаков Алфеев и Симон Зилот, и Јакововиот брат Јуда. (ги реди сите 12 апостоли) Сите овие еднодушно и постојано беа во молитва, заедно со некои жени и со Марија, Исусовата мајка, и со Неговите браќа.“ (Дела 1:14, Библијата)

„Немаме ли право да водиме жена од сестрите, како и другите апостоли и Господовите браќа, и Кифа (апостол Петар)?“ (1 Коринтјаните 9:6, Библијата)

--- надополнето: 31 јануари 2012 во 17:18 ---

Да тргнеме не од Апостолите, ами од Христа Бога: Он често се осамуваше, беше послушен на Отецот Небесен, беше безбрачен и немаше никаков имот, со што практично ги постави(л) основите на монаштвото: живеење без имот, живеење без брак, живеење во послушност.

Споредбата со Христос е неадекватна, затоа што Христос имаше посебна мисија, со посебна цел заради која што дојде на Земјата. Патем дури и да го земеш Него за пример, ниту Тој не се замонаши во некој манастир. Исус се роди меѓу луѓе, живееше меѓу луѓе и умре меѓу луѓе.
Апостол Петар имаше еден обид да се замонаши заедно со Исус, Мојсеј, Илија и апостолите Јован и Јаков на гората каде што Исус им се преобрази во Свето славно тело, но таквиот обид му беше директно спречен од Бог:

"Учителе, добро е да сме тука; ајде да направиме три шатори: еден за Тебе, еден за Мојсеј, еден за Илија - не знаејќи што зборува." (ев. Лука 9:33, Библијата)

Петар бил воодушевен и задоволен од присуството на прославениот Исус, Мојсеј и Илија и посакал да направи живеалишта за нив на таа гора и да живее со нив таму одвоен од светот. Но на оваа негова желба Бог одговори:
"А од облакот дојде глас, кој велеше: „Овој е Мојот Син (Христос), Мојот Избраник! Слушајте Го Него!" (ев. Лука 9:35, Библијата). И така Петровата молитва не беше исполнета и тие се вратија повторно меѓу луѓето.

Омилениот Апостол Христов, Јован, беше безбрачен целиот живот и токму ради таа своја доблест, Јован беше омилен кај Христа.

Имаш некаков аргумент да ги поткрепиш овие тврдења? Можеш да го цитираш некаде Исус како му вели на Јован „Ти си ми најобилен затоа што не се жениш“
Од паушални изјави истресени од ракав ми е преку глава. Жити кандилото, те молам поштеди ме.

Мајката Божја, живееше безбрачно, исто како што Црквата Ја опева: „...радувај се, невесто неневестна...„.

Православните цркви можат да ја опеваат како што сакаат, Божјото Свето Писмо кажува нешто друго:

„А нејзиниот маж Јосиф, бидејќи беше праведен и не сакаше јавно да ја засрами, намисли да ја остави тајно.“ (ев. Матеј 1:19, Библијата)

Кога блажената Марија и Јосиф го загубиле 12 годишниот Исус и потоа го нашле во Храмот Марија му рекла:
„„Чедо, што ни направи така? Гледај! Татко Ти и јас се измачивме, барајќи Те.”“ (ев. Лука 2:48, Библијата)

Марија не би го нарекла Јосиф „татко на Исус“ доколку тие не биле во брак. Со други зборови Јосиф можел да биде законски татко на Исус само и само ако Јосиф и Марија биле во брак.

„А кога Јосиф се разбуди од сонот, направи како што му заповеда Господовиот ангел, ја зеде својата жена. И не ја позна, додека таа не Го роди нејзиниот Син, Првородениот; и тој Го нарече Исус.“ (ев. Матеј 1:24-25, Библијата)

Во последниот цитат три работи се важни да се истакнат:

1. Библискиот текст вели дека Јосиф ја зеде својата жена. Појасно не може ни да се наслика дека Марија му била жена на Јосиф.

2. Библискиот текст вели дека Јосиф не ја познал Марија (не спиел со неа) ДОДЕКА таа не го родила Исус. Значи текстот не вели дека Јосиф никогаш не ја познал Марија, туку само вели дека тој не ја познал неа ДОДЕКА таа не Го родила Исус.

3. Овде Исус е наречен Првородениот, а не Единородниот Син. Исто така многу важна забелешка.

Повеќето Апостоли Христови, беа безбрачни, со исклучок на оние постарите, кои Христос ги повика а кои веќе беа во брак (со што се потврдува учењето од Црквата дека спасението може да се постигне и преку брачно живеење).

Ако бидеме чесни ќе признаеме дека немаме баш некој веродостоен историски извор околу брачноста или безбрачноста на апостолите, со исклучок на апостол Павле кој самиот за себе кажува дека немал жена. Тоа што подоцна одредени цркви ги нарекуваат безбрачни се должи на култот на монаштвото и шовинизмот кој продрел во официјалната црква, а исто така и еретичкото учење дека сексот и еротската љубов се грешни постапки и дека еден свет човек ни би можел да ги практикува.

Така, имаме мал миљон примери, кои сами по себе укажуваат на тоа дека монашкото живеење е засновано на евангелијата, а не на нечија измислица, со тоа што некои не можат тоа да го видат, а се колнат во Светото Писмо...

Ја би рекол више мал, него миљон И со лупа да бараш во евангелијата нема да најдеш монаси и манастири. Подобро барај ги во хиндуизмот и будизмот од каде што и преминала оваа пракса во официјалната Католичка црква, а со појавата на православните цркви и во нив исто така.

 

[MIKI1]

Хмммм, добар монолог, признавам...Со доста „маса„ од испразно философирање, небаре тоа само до себе нешто ќе докаже или побие. Исто така, има и доста произволности, поставување прашање на веќе добиени одговори, во стилот „..сега ќе те фатам во незнање..., но сето тоа во духот од протестантскиот волонтаризам. Има и доста лесно препознатливи потези, во стилот „...цитат од Библијата...„, небаре во Библијата се‘е априорно одредено и запишано.

Но, да видиме каде е вистината: „...А, ако случајно се позабавам, да знаш како треба да се однесуваат во Божјиот дом, кој е Црква на живиот Бог, столб и потпора на вистината„...(Тимотеја, 3.15).

Така, секое трагање по вистината, надвор од Црквата, е само некоја лична и приватна вистина.

 

[closse]

od edna strana Чорбаџија zboruva drugo a miki1 i stela maris drugo . sekoj si ima svoe pravo na razbiranje i veruvanje , no el kevser postavi mnogu interesno prasanje ,toa prasanje e;
dali so celibatot se postignuva nesto ?,, kako edna kalugerka ili kaluger moze da gi sovlada sex emocii . toa me interesira . ednostavno ne moze da se bide protiv svoite fizioloski potrebi, protiv svoite covecki instikti.
isto i Чорбаџија Слично е и со монаштвото. Бог никаде не заповедал (барем не јавно) Неговите верни физички да се одделуваат од останатите луѓе и да се затвараат по манастири, пустини, пештери, да се качуваат на столбови, да си бутаат по суви бунари (има и такво житие ) итн. Се разбира, секој има слободна воља да го прави тоа, но нека не очекува некаков аплауз од Бог, затоа што Бог не го побарал тоа од нас во Неговата објава - Светото Писмо
jas se slozuvam so el kefser i so Чорбаџија ... navistina covek ne moze da gi potisnuva svoite sex emoci i da se oddeluvaat od ostanatite lige.. toa sto stela_ maris go pravda toa taa e vo zabluda .. toa se samo prazni zborovi , vsusnost kalugerot i kalugerkata koi ziveaat monaski zivot jas sum siguren deka oni ne mozat da gi sovladdaat sex emocii ,zatoa sto i tie se covecki bitija kako i mene i site drugi. ili ke napravat skrisum nekoja glupost ke bludnicat, ili ke se samozadovolat strastveno ..no ako toa go napravat fakticki oni pravat grev.so samiot zbor monastvo. oni gi potisnuvaat svoite sex emocii, zatoa sto monastvoto go zabranuva toa . zatoa mislam deka monastvoto prestavuva izmislica , od odredena grupa na luge , ne veruvam deka isus toa go podrzuval.iako on ne bil zenet.

 

[stela_maris]

Ок, значи католичкиот свештеник не се оженил, живеел во целибат и станал епископ. Што ако по 2-3 години епископување се заљуби во некоја девојка, и таа се заљуби во него? Што ако ете силно му се присака жена? Дали има право да се ожени и да остане епископ? Светото (Божјо) Писмо не само што му дозволува, туку во таков случај и му препорачува на епископот да се ожени за да не блудствува (1 Коринтјаните 7:2, Библијата).

Но што е со Католичката црква? Дали таа му дозволува на епископот да се ожени?

MIKI1, што е со православните цркви? Дали тие им дозволуваат на епископите да се оженат?



Ме интересира од каде ти е познато ова? Можеш да цитираш некој веродостоен историски извор кој го тврди ова?
Ова тврдење е малку чудно, затоа што апостолите често пати биле во женско друштво:

„И кога влегоа во куќата, се искачија во горната одаја, каде живееја: Петар и Јован, Јаков и Анрдеј, Филип и Тома, Вартоломеј и Матеј, Јаков Алфеев и Симон Зилот, и Јакововиот брат Јуда. (ги реди сите 12 апостоли) Сите овие еднодушно и постојано беа во молитва, заедно со некои жени и со Марија, Исусовата мајка, и со Неговите браќа.“ (Дела 1:14, Библијата)

„Немаме ли право да водиме жена од сестрите, како и другите апостоли и Господовите браќа, и Кифа (апостол Петар)?“ (1 Коринтјаните 9:6, Библијата)

„Budite Vi savršeni kao što je savršen Otac vaš nebeski“ (Mt. 5, 48); „Koji ljubi oca ili mater, sina ili kćer, većma nego mene, nije mene dostojan (Mt. 10, 37); „Ko hoće za mnom da ide, neka se odrekne sebe, uzme krst svoj i za mnom ide“ (Mt. 16, 24)​

Matej 19: 10Kažu mu učenici: "Ako je tako između muža i žene, bolje je ne ženiti se." 11A on im reče: "Ne shvaćaju toga svi, nego samo oni kojima je dano. 12Doista, ima za ženidbu nesposobnih koji se takvi iz utrobe materine rodiše. Ima nesposobnih koje ljudi onesposobiše. A ima nesposobnih koji sami sebe onesposobiše poradi kraljevstva nebeskoga. Tko može shvatiti, neka shvati." ​

Ne treba da preveduvam sigurno.​

​

​

Normalno deka ne mu dozvoluva. Mu dozvoluva da si ja napusti Katolickata crkva i ako saka da si premine vo druga koja sto go priznava brakot na eden episkop.​

Sekoj koj sto vlegol vo manastir i se zamonasil ima pravo i da izleze ako saka.​

​

​

 

[nicole_l]

Ок, значи католичкиот свештеник не се оженил, живеел во целибат и станал епископ. Што ако по 2-3 години епископување се заљуби во некоја девојка, и таа се заљуби во него? Што ако ете силно му се присака жена? Дали има право да се ожени и да остане епископ? Светото (Божјо) Писмо не само што му дозволува, туку во таков случај и му препорачува на епископот да се ожени за да не блудствува (1 Коринтјаните 7:2, Библијата).

Но што е со Католичката црква? Дали таа му дозволува на епископот да се ожени?

MIKI1, што е со православните цркви? Дали тие им дозволуваат на епископите да се оженат?



Ме интересира од каде ти е познато ова? Можеш да цитираш некој веродостоен историски извор кој го тврди ова?
Ова тврдење е малку чудно, затоа што апостолите често пати биле во женско друштво:

„И кога влегоа во куќата, се искачија во горната одаја, каде живееја: Петар и Јован, Јаков и Анрдеј, Филип и Тома, Вартоломеј и Матеј, Јаков Алфеев и Симон Зилот, и Јакововиот брат Јуда. (ги реди сите 12 апостоли) Сите овие еднодушно и постојано беа во молитва, заедно со некои жени и со Марија, Исусовата мајка, и со Неговите браќа.“ (Дела 1:14, Библијата)

„Немаме ли право да водиме жена од сестрите, како и другите апостоли и Господовите браќа, и Кифа (апостол Петар)?“ (1 Коринтјаните 9:6, Библијата)

--- надополнето: 31 јануари 2012 во 17:18 ---



Споредбата со Христос е неадекватна, затоа што Христос имаше посебна мисија, со посебна цел заради која што дојде на Земјата. Патем дури и да го земеш Него за пример, ниту Тој не се замонаши во некој манастир. Исус се роди меѓу луѓе, живееше меѓу луѓе и умре меѓу луѓе.
Апостол Петар имаше еден обид да се замонаши заедно со Исус, Мојсеј, Илија и апостолите Јован и Јаков на гората каде што Исус им се преобрази во Свето славно тело, но таквиот обид му беше директно спречен од Бог:

"Учителе, добро е да сме тука; ајде да направиме три шатори: еден за Тебе, еден за Мојсеј, еден за Илија - не знаејќи што зборува." (ев. Лука 9:33, Библијата)

Петар бил воодушевен и задоволен од присуството на прославениот Исус, Мојсеј и Илија и посакал да направи живеалишта за нив на таа гора и да живее со нив таму одвоен од светот. Но на оваа негова желба Бог одговори:
"А од облакот дојде глас, кој велеше: „Овој е Мојот Син (Христос), Мојот Избраник! Слушајте Го Него!" (ев. Лука 9:35, Библијата). И така Петровата молитва не беше исполнета и тие се вратија повторно меѓу луѓето.



Имаш некаков аргумент да ги поткрепиш овие тврдења? Можеш да го цитираш некаде Исус како му вели на Јован „Ти си ми најобилен затоа што не се жениш“
Од паушални изјави истресени од ракав ми е преку глава. Жити кандилото, те молам поштеди ме.



Православните цркви можат да ја опеваат како што сакаат, Божјото Свето Писмо кажува нешто друго:

„А нејзиниот маж Јосиф, бидејќи беше праведен и не сакаше јавно да ја засрами, намисли да ја остави тајно.“ (ев. Матеј 1:19, Библијата)

Кога блажената Марија и Јосиф го загубиле 12 годишниот Исус и потоа го нашле во Храмот Марија му рекла:
„„Чедо, што ни направи така? Гледај! Татко Ти и јас се измачивме, барајќи Те.”“ (ев. Лука 2:48, Библијата)

Марија не би го нарекла Јосиф „татко на Исус“ доколку тие не биле во брак. Со други зборови Јосиф можел да биде законски татко на Исус само и само ако Јосиф и Марија биле во брак.

„А кога Јосиф се разбуди од сонот, направи како што му заповеда Господовиот ангел, ја зеде својата жена. И не ја позна, додека таа не Го роди нејзиниот Син, Првородениот; и тој Го нарече Исус.“ (ев. Матеј 1:24-25, Библијата)

Во последниот цитат три работи се важни да се истакнат:

1. Библискиот текст вели дека Јосиф ја зеде својата жена. Појасно не може ни да се наслика дека Марија му била жена на Јосиф.

2. Библискиот текст вели дека Јосиф не ја познал Марија (не спиел со неа) ДОДЕКА таа не го родила Исус. Значи текстот не вели дека Јосиф никогаш не ја познал Марија, туку само вели дека тој не ја познал неа ДОДЕКА таа не Го родила Исус.

3. Овде Исус е наречен Првородениот, а не Единородниот Син. Исто така многу важна забелешка.



Ако бидеме чесни ќе признаеме дека немаме баш некој веродостоен историски извор околу брачноста или безбрачноста на апостолите, со исклучок на апостол Павле кој самиот за себе кажува дека немал жена. Тоа што подоцна одредени цркви ги нарекуваат безбрачни се должи на култот на монаштвото и шовинизмот кој продрел во официјалната црква, а исто така и еретичкото учење дека сексот и еротската љубов се грешни постапки и дека еден свет човек ни би можел да ги практикува.



Ја би рекол више мал, него миљон И со лупа да бараш во евангелијата нема да најдеш монаси и манастири. Подобро барај ги во хиндуизмот и будизмот од каде што и преминала оваа пракса во официјалната Католичка црква, а со појавата на православните цркви и во нив исто така.

Во првото послание до Коринтјаните, глава 7, стих 2 пишува: „ Но, за да се избегне блудството, секој маж нека си има своја жена, и секоја жена свој маж.“ Еден стих погоре односно стих 1 пишува: „А за она што пишавте - добро е човек да не се допира до жена.“ Епископ никаде не е спомнато.

Познато е дека на епископите им било дозволено од апостол Павле да се женат (иако тој не бил оженет), но подоцна Црквата во текот на своето историско континуирано постоење, согледувајќи го сопственото искуство дошла до практичен и прагматичен заклучок дека подобро е епископот да не биде оженет за да може подобро да биде предаден на своите духовни деца. Предаден и верен на ист начин како што апостол Павле бил кога ги раѓал своите чеда во дух.

НО, Исус Христос во Светото Евангелието според Матеј глава 19 вели:

10. А учениците Негови Му рекоа: “Ако е таков долгот на човекот кон жената, тогаш не треба ни да се жени?”
11. Но Он рече: “Не сите го примаат тој овој збор, а само оние, на кои им е дадено;
12. зашто има скопени, така родени од мајчината утроба; а има скопени само заради царството небесно. Кој може да прими, нека прими.”
Овие три стихови јасно посочуваат дека Исус Христос го одобрува монаштвото (НЕ будистичкото, хиндуистичкото- да не дојде до забуни), но не да стане секој кој сака од личен каприц или прелест туку оние на кои им е дадено. Што укажува на тоа дека монах (грч. monahos што значи сам, но не осамен) се раѓа, а не се станува.

Уште првиот атински епископ Дионисиј Ареопагит (повторно напомена со цел да спречам забуни-не е истата личност со Псевдо или Божемниот Дионисиј Ареопагит, авторот на Corpus Areopagiticum) ракоположен од страна на апостол Павле бил оженет епископ кој како и Петар ја напуштил својата сопруга и семејство поради својата света должност. Најверојатно обврските кои ги имале во ширењето на евангелието биле преголеми и љубовта кон Исус Христос била огромна така што епископите немале време да загледуваат жени и да мислат за нивната брачна состојба. Речиси идентично како и Павле, како и Јован Крстител...
Има една разлика помеѓу првите епископи и денешните православни епископи. Имено денешните епископи НЕ СМЕАТ да ја остават својата сопруга и своите малолетни деца. Единствен услов за епископот е или да е неоженет човек или да е вдовец.

Што се однесува до цитатите кои се наменети за Марија, истиот тој Дионисиј имал средба со, како што ја нарекува, „Пресветата Дева“.
Во прилог цитат негов: „Сведочам пред Бога, дека покрај Бог, нема ништо толку исполнето со божествена моќ и милост. Никој не може потполно да го разбере она што го видов. Исповедам пред Бога: кога бев со Јован (Богослов), кој светеше меѓу апостолите како Сонцето на небото, (и) кога бев однесен пред лицето на Пресветата Дева, искусив неописливо чувство. Пред мене сјаеше некој боженствен блесок, кој го закова мојот дух. Го осетив благоуханието од неопсливи мириси и се исполнив со таков восхит, што телото ми ослабна, а духот не можеше да издржи тие знаменија и знаци на вечно величие и небесна сила. Нејзината благодат ми го исполни срцето и ми го потресе духот. Да не ми имаше кажано, ќе си помислев дека Бог е пред мене. Невозможно е да се стои пред поголемо блаженство од ова кое го видов.“

Точно дека Јосиф не ја познал Марија додека таа не го родила Исус Христос, но ПОТОА што се случило ни тоа не е напишано. Нема никаде посочено дека тоа се родените деца на Марија и Јосиф или нешто слично. Марија била мајка на Јосифовите деца, но не била нивната биолошка мајка. Што секако остава простор за разни шпекулации и претпоставки. Православните им веруваат (освен на Светото Писмо) на, условно кажано, помалите апостоли кои биле менторирани и подучувани од првите 12 најблиски до Исус Христос (заедно со апостол Павле) апостоли како што е случајот со Дионисиј Ареопагит. Тие не се занимаваат со хипотези на места кои 500 000 други деноминации ги толкуваат со 500 000 различни логики и умови.

Каква врска има монаштво со шовинизам? Монаштво си е монаштво (не е КУЛТ, ниту пак може да биде, можеби мислиш на источното монаштво), шовинизам си е шовинизам. Православните девственици се најголемите маченици и сведоци на верата своја во нивниот Бог-Исус Христос. Греота е да се пишува тој радикално-груб термин- шовинизам во ист ред со православното монаштво.

Да, во Светото Писмо нема збор-монах. Но има примери за монаси како Јован Крстител кој исто како и некои православни монаси созерцувал во пустините со цел да се очисти од страсти. Тој носел ремен на својата половина исто како и сите православни монаси како симбол на девственоста.

 

[closse]

Ти немаш везе со палењето? No shit? Мора да сум згрешил адреса.
Али претпостављам дека црквата у Велешта има врска со пагански сцени од Вевчани.

abre covece stoe so tebe zosto mi se obrakas mene so zborovite ;;едноставно го палиш манастирот и нема ни .i.t.n,,,,,,,,,,,zatoa sto sum musliman pa zatoa me osuduvas ?
jas naglasiv deka gi osuduvam site tie raboti.
nikoj ne rece deka crkvata ima vrska so toa vo vevcani ,, i sum protiv sekakvo paleneje na crkvite ,, ,

a ti vaka esnav zosto ne izlezes i da gi osudis toa sto se slucilo vo vevcani eve isto kako i mene da go odudis toa kako sto i jas go osuduvam toa za palenje na crkvite.i da se stavi kraj na ova . a tie sto go storile toa neka se kaznat ima koj da se grizi za toa, ne si ti toj koj treba da rasprava za toa i da me osuduvas mene i sekoj onoj koj e musliman, a nema nikakva vrska so toa sto se slucilo. ne frlaj maslo na oginot.
ne e tema ova za da razgovaras za toa.

 

[Чорбаџија]

Познато е дека на епископите им било дозволено од апостол Павле да се женат (иако тој не бил оженет), но подоцна Црквата во текот на своето историско континуирано постоење, согледувајќи го сопственото искуство дошла до практичен и прагматичен заклучок дека подобро е епископот да не биде оженет за да може подобро да биде предаден на своите духовни деца.

Ова е за жал потеклото и судбината на многу еретички учења и праски (новотарии, паганизми) кои се накалемиле врз изворното библиско христијанство проповедано од Христос и апостолите. На почетокот било вака, ама подоцна институционализираната самонаречена „Црква“ решила да прави (и подучува) спротивно на Божјиот Збор. Затоа со векови таа ткн. „Црква“ ја врзувала со синџири Библијата во фиоките на свештениците, ја чувала на „светите“ јазици т.е. не дозволувала да се преведува на народен разбирлив јазик за обичниот мирјанин да не би случајно прочитал и разбрал дека она што го практикува таа црква е дијаметрално спротивно со она што Бог го вели во Библијата. Затоа и многу христијани што ѕирнале во Библијата и почнале да ги обелоденуваат овие вистини биле живи спалени на клада. На западот тоа било познато како инквизиција, на истокот како „спалување на вештери и вештерки“.

Но Светиот Дух преку апостолот Павле јасно предупредил дека во подоцнежните времиња ќе се појават такви еретички учења кога рекол:
„А Духот јасно вели дека во подоцнежните времиња некои ќе отстапат од верата и ќе слушаат измамливи духови и ѓаволски учења, преку лицемерството на лажливците, кои се жигосани во својата совест, кои забрануваат стапување во брак и бараат воздржување од јадењата што Бог ги создаде за да ги земаат со благодарност верните, кои ја познаа вистината. “ (1 Тимотеј 4:1-3, Библијата)

Ете, уште во апостолското време имало некои што забранувале да се стапува во брак, а ваквите ѓаволски учења продолжиле и понатаму со навлегувањето на источното монаштво во ткн. „христијанство“ кое подоцна исто така почнало да забранува брак на епископите и другите повисоки титули во таа хиерархиска управа на ткн. „црква“.

Се разбира, ниедно еретичко учење не може да биде без последици. А кои се последиците од оваа? Па погледнете ја судбината на Католичката црква денес, кутрата мора да продава еден куп од своите имоти за да ги исплати казните на жртвите (26 милиони долари!) од педофилијата предизвикани од свештениците кои заради ова еретичко учење биле приморани да живеат во целибат.
http://daily.mk/Taratur/crkvata-vo-...a-da-gi-isplati-zhrtvite-na-pedofilija/237934
Се разбира ова е само официјалната бројка, онаа што не можела да се сокрие пред јавноста, а којзнае колку вакви случки биле заташкани под авторитетот на „Црквата“.