- Член од
- 1 јуни 2011
- Мислења
- 25.915
- Поени од реакции
- 41.878
Вреди ако и тој/таа сака да е со тебе ако не џабе е.
Зависи за што се бориш зашто прашањето ти е малку контрадикторно, значи, дали се бориш за девојката што те оставила или се бориш само од себични причини т.е. само затоа што си бил среќен со таа девојка од твоја гледна точка?Дали треба да се бориме за девојка/дечко кого/која вистински го/ја сакаме ???
Иако знаеме дека самите сме ние виновни за тоа што тие не оставиле... Дали може се да се поправи да се врати како што било порано кога сме биле среќни со тие особи ...
Овааа тема ја отварам со еден циљ.... Ќе поставам одредени прашања сакам искрени одговори ...
Дали треба да се бориме за девојка/дечко кого/која вистински го/ја сакаме ???
Иако знаеме дека самите сме ние виновни за тоа што тие не оставиле... Дали може се да се поправи да се врати како што било порано кога сме биле среќни со тие особи ...
Извини ама зошто борењето за дечко девојка го ставаш на исто рамниште со боречките вештини??? И од кога боречките вештини се демоде и за гејови???не, одговорот на ова прашање е не, значи не, не треба да се бориш, борењето е демоде и се користело во историјата во античка грција денес познато под името wrestling на англиски кое потекнува од некоја латински збор бла бла (на никој не му е гајле кое тој збор)
а исто денеска има помодерна верзија но сметам дека и таа е демоде
разликата е тоа што порано како што може да видите на сликата било по геј односно за геј парови додворување, апак денеска има по хардкор варијанта но сепак јас не би се борел за девојка, јас сепак сум за она пивомвино кебапи кафана муабет и ја каруваш
кисс
Напротив. Бев во подолга врска каде што немав мозок и сеуште очекував кокошката да се смени. Тоа беше долг период. Бев толку наивен и глупав, што можев да и простам на се, па дури и изневерувања. Но не беше онака лесно само простување. Имав болки за кои неможете ни да замислите, но не е битно сеа да се отворам толку приватно. Таа си го ладеше , јас "боледував", бев завлезен во некој темни мислења и така натаму. Но еден ден , кога станав бев како нов. Ништо не осеќав ни болка ни ништо. Едноставно речено кренав глава, и размислив за работите кои ги пропуштам додека се лади таа со мене. Мислев на работите кои се околу мене, дека постои некаде таму пишана за мене. Средив сите мисли, завршив со неа. Но, за жал сеуште остана она во мене дека никогаш нема да најдам некоја перфектна што ќе можи да имам сериозна врска со неа и да ме сака искрено.
Еве сеа дојдов до тоа ниво. Сепак се случи случајно за нешто што никогаш не би го ни очекувал ! Се заљубив во другарка( а и таа во мене), што ја знам повеќе од 6 години,а никогаш ни на крај памет не ни дошло тоа дека ќе биидме заедно.Можам да кажам дека сите тие лоши лузни што ги велиш ти, таа ми ги скрати и направи да ги нема. Сеа не ни можам да се сетам што било тогаш во врската , па не ни се обидувам. Заборавив засекогаш, како да било тоа само сон или воопшто да не се десило. Како го направи тоа? Епа од денот кога почнавме, до ден денес ми ја покажува вистинската, искрена љубов. И сеуште ќе ми покажува како и јас неа.
Значи сето ова сакам да кажам ,дека сепак во животот само еднаш ќе ја најдиш вистинската љубов. Другото се ќе биди лоша копија. Е сеа дали знаеш да ја зачуваш или не, тоа е друго.
Тоа и сакав да кажам во врска со темава.Тоа што е до мене сеа, се борам и тоа како за тоа да остани до мене. Се борам и не е тоа ништо страмо или смешно. Едноставно тоа е вистинското нешто што ќе остани во животот до тебе, ако знаеш да го зачуваш, а не ако изиграваме "недопирливи", или нз како да ги наречам поинаку. Таа е твоја и единствена за тебе, и нема да посака ниту еден друг ако знаеш искрено и вистински да се бориш за неа!
Делумно да. Љубов во денешно време е лошо дефинирана - треба да добиеш за да дадеш нешто. Ми звучи као трговија повеќе. Љубовта не познава стопан. Или сакаш или не. Другото е се` начин на возвратена љубов. И не постои еквивалентност во неа. Секогаш едниот ќе сака повеќе од другиот.Да но само ако и другата страна се бори исто колку и ти.
Едностран труд да се врати партнерот, а на него/неа баш му/и е гајле не води никаде..За љубов треба двајца
Мислам дека не си во право. Не можеш однапред да го знаеш исходот на борбата, а треба да се обидеш. Е сега ако другата страна не те рецка или не ти возвраќа на обидот, искуството ќе те научи да не влегуваш во надеж и да чекаш времето да го стори тоа што другата страна не возвратила на твојот обид, па собираш храброст и идеш понатаму свесен дека има 7 милијарди луѓе на планетата Земја и исто толку можности (тоа ако си бисексуалец, а ако си нормален ќе имаш 3,5 милијарди можности).Вреди.
Но зависи каков ќе биде исходот од борбата, ако брзо се одкажуваш не ни пробувај а ако си цврсто решен да успееш тогаш повеќе од сигурно е дека ќе успееш, само не барај успех преку ноќ, треба малку повеќе време за тоа.
-Ако еден сака и за двајцата, МАЛКУ Е!-Делумно да. Љубов во денешно време е лошо дефинирана - треба да добиеш за да дадеш нешто. Ми звучи као трговија повеќе. Љубовта не познава стопан. Или сакаш или не. Другото е се` начин на возвратена љубов. И не постои еквивалентност во неа. Секогаш едниот ќе сака повеќе од другиот.
Знам дека има и други риби во морето но знаеш како викаат:Ништо не е загубено додека ние самите не се одкажеме од тоа, ако си доволно упорен секако дека може да имаш некакви шанси за да ја вратиш, жарот не се претвора во пепел преку ноќ .Мислам дека не си во право. Не можеш однапред да го знаеш исходот на борбата, а треба да се обидеш. Е сега ако другата страна не те рецка или не ти возвраќа на обидот, искуството ќе те научи да не влегуваш во надеж и да чекаш времето да го стори тоа што другата страна не возвратила на твојот обид, па собираш храброст и идеш понатаму свесен дека има 7 милијарди луѓе на планетата Земја и исто толку можности (тоа ако си бисексуалец, а ако си нормален ќе имаш 3,5 милијарди можности).
Life is too short за да губам време кај некоја и да ја чекам додека наводно не и текне после неколку години дека ме сакала-тоа не е љубов.
Ете гледаш, си ја научила лекцијата и тоа е ОК зашто џабе ти е да се бориш за него, ако сакаш и сите ѕвезди од небото да можеш да му ги симнеш и подариш, пак не е доволно зашто си го изневерила. Па дури и да ти прости потсвеста е страшна работа, ќе го копка секој ден и за се ќе му бидеш виновна, нема да биде задоволен од тебе и пред се од себе и ќе се осеќа како шутрак, а може и ќотек да изедеш, ништо чудно, ако замижи и го потисне во себе твојот чин на изневерување.Ако сме самите виновни тогаш значи дека не сме ги сакале вистински. Затоа што никој не прави намерно грешка ако некого навистина сака... нема такво нешто.. јас го сакам ама го изневерив ете се деси..
човекот е свесен за се што прави и како тоа влијае на околината иако напати викаме дека не сме размислиле и не сме биле свесни... ЛАГА! .. за се сме размислиле уште предвреме.. само што сме мислеле дека вистината не испаѓа на виделина.. или дека таа особа ќе ни прости се и ќе замиже.
Човек треба да се бори за својот сакан.. али не откога ќе го повреди.. тогаш е касно за се.... треба да се избори со сите препреки и искушенија.. ТОА Е ВИСТИНСКАТА БОРБА!
а не од кога ќе го уништиме сето она што сме го граделе.. да се бориме да го вратиме..
Јас не изневерив.. тоа беше обичен пример што го дадов.. затоа што обично тоа се случува денес.. инаку постојат многу причини инаку во право си за се што кажа... дури и да прости човек.. нема да заборавиЕте гледаш, си ја научила лекцијата и тоа е ОК зашто џабе ти е да се бориш за него, ако сакаш и сите ѕвезди од небото да можеш да му ги симнеш и подариш, пак не е доволно зашто си го изневерила. Па дури и да ти прости потсвеста е страшна работа, ќе го копка секој ден и за се ќе му бидеш виновна, нема да биде задоволен од тебе и пред се од себе и ќе се осеќа како шутрак, а може и ќотек да изедеш, ништо чудно.
Затоа move on, life goes on