F
Frankie Yale
Гостин
Духовна логика друже, не се чуди...Бог е љубов е веројатно најголемата фраза, и најпразната реченица во религиската историја. Не ти е срам да бидеш толку банален?
Бог е љубов? Не заебавај...
Духовна логика друже, не се чуди...Бог е љубов е веројатно најголемата фраза, и најпразната реченица во религиската историја. Не ти е срам да бидеш толку банален?
Бог е љубов? Не заебавај...
A тебе не ти е срам да му се качуваш на ... на човеков ?Бог е љубов е веројатно најголемата фраза, и најпразната реченица во религиската историја. Не ти е срам да бидеш толку банален?
Бог е љубов? Не заебавај...
Those who dance are considered crazy by those who can't hear the music.Тоа што го кажувам е дека тоа чувство не може да се опише и сфати рационално. А ти тоа не го сфаќаш.
Би сакала повторно да имам 16 години и да верувам.Не го дефинирам Бог, верувам во него!
Спорниот дел е во тоа што теистите му припишуваат особини и карактер на тој одреден бог, единствено врз таа можност дека неможе да се докаже непостоењето на бог, и тоа автоматски станува аргумент дека тој постои.Вториот, побитен дел од атеистичкиот аргумент е дека, ако Бог не е докажлив, тогаш тој не постои и теистите се лудаци кои си играат со замислени другарчиња. Овој дел од аргументот ќе го оспорам. За мене, Бог е недокажлив затоа што не може да се редуцира на она што го дефинираме како природа. Тој е многу повеќе од тоа. Верувам дека омнипотентниот Бог многукратно ја трансцендира природата. Оттаму невозможно е научно да се докаже неговото постоење. Тоа сепак не значи дека Бог не постои. Божјото присуство и енергија се контемплира (созерцува) и е можно да се искуси преку практицирање. Тука науката нема пристап. Симплистичкиот приказ и исмевањето на религиозните пракси не ја менуваат суштината на овие искуства. За оние кои веруваат. Оваа созерцателно искуство е наднаучно (или подобро трансцедентално) па не може ниту треба да биде предмет на научно истражување.
Само луд човек не би имал очајна потреба.Спорниот дел е во тоа што теистите му припишуваат особини и карактер на тој одреден бог, единствено врз таа можност дека неможе да се докаже непостоењето на бог, и тоа автоматски станува аргумент дека тој постои.
Па така доаѓаме до апсурдни и смешни ситуации, каде не само што не се исклучува можноста бог да постои, туку таа можност е земена како најголемиот аргумент и доказ. Од таа можност, потпомогната од очајната потреба да се постои вечно и стравот да не се биде казнет, се родени сите антропоморфни богови, кој не се ништо друго освен верна копија на човечката суета и опседнатост за моќ.
Поимањето на Бога е многу покомплексно одошто ти сакаш (и реално можеш) да го прикажеш. Твоите тези се симплистички и редукционистички, и, што е многу интересно, неверојатно агресивни кон ентитетот Бог (во кого не веруваш). Да се сведе верата на сите луѓе на очај е, се разбира, твоја претпоставка. Суровиот и одмазднички бог кој ти на стотици страни се обидуваш да го прикажеш е некоја твоја симплистичка перцепција. Уживај и понатаму во неа.Спорниот дел е во тоа што теистите му припишуваат особини и карактер на тој одреден бог, единствено врз таа можност дека неможе да се докаже непостоењето на бог, и тоа автоматски станува аргумент дека тој постои.
Па така доаѓаме до апсурдни и смешни ситуации, каде не само што не се исклучува можноста бог да постои, туку таа можност е земена како најголемиот аргумент и доказ. Од таа можност, потпомогната од очајната потреба да се постои вечно и стравот да не се биде казнет, се родени сите антропоморфни богови, кој не се ништо друго освен верна копија на човечката суета и опседнатост за моќ.
Ако однапред одлучиш дека нешто МОРА да биде како што ти сакаш, на кој начин тоа за тебе не е лудило? За тебе тоа е нормална работа? Дека тоа што тебе ти одговара, дека само тоа МОРА да биде вистината?Само луд човек не би имал очајна потреба.
Би рекол дека е ултимативното лудило.
Подобро земи пиштол и упукај се во глава со надеж
дека ќе се родиш негде посреќен.
Мене не ми е јасно како може да се гледа на ова
како на нормална работа......ова не е лудило бе ова е беснило.
Колку реално јас можам нешто да прикажам, сватам и контемплирам, ти неможеш да знаеш.Поимањето на Бога е многу покомплексно одошто ти сакаш (и реално можеш) да го прикажеш. Твоите тези се симплистички и редукционистички, и, што е многу интересно, неверојатно агресивни кон ентитетот Бог (во кого не веруваш). Да се сведе верата на сите луѓе на очај е, се разбира, твоја претпоставка. Суровиот и одмазднички бог кој ти на стотици страни се обидуваш да го прикажеш е некоја твоја симплистичка перцепција. Уживај и понатаму во неа.
Колку само ти знаеш да ги испревртиш работите.Ако однапред одлучиш дека нешто МОРА да биде како што ти сакаш, на кој начин тоа за тебе не е лудило? За тебе тоа е нормална работа? Дека тоа што тебе ти одговара, дека само тоа МОРА да биде вистината?
Ти си престрашен длабоко во тебе од можноста дека еден ден ќе те снема, и таа можност ја сметаш за илузија, зло, бесмислица, лудило и беснило. И згора на тоа, на оние што ќе те потсетат на таа можност им порачуваш дека треба да си пукаат со пиштол во глава.
Не се работи за приказ на нешто, се работи за поимање на омнипотентен Бог. Твоите постови укажувааат на перцепција за Бог која е симплистичка, редукционистичка и схизофренички агресивна борба со (за тебе) замислен противник.Колку реално јас можам нешто да прикажам, сватам и контемплирам, ти неможеш да знаеш. Моите агресивни тези се однесуваат кон идејата за таков бог. Зошто - веќе објаснив.
И јас во никој случај не ја сведов вербата кај сите луѓе на очај, туку на оние кај кој верата е инспирирана од стравот и очајната надеж да постојат засекогаш и по секоја цена.
Оние кои не се плашат од смртта?Знаеш кои луѓе се умрени?
Секогаш кога ќе се почуствуваш загрозен и разодкриен, почнуваш со лични квалификации и препукувања. А ако се потрудиш малку повеќе, ќе видиш дека најочигледната одлика на децата е таа.Колку само ти знаеш да ги испревртиш работите.
Тоа е одлика на децата, убаво е тоа...ама што после?
Знаеш кои луѓе се луди?
Оние кои не се плашат од лудилото.
Знаеш кои луѓе се умрени?
Мојата перцепција за бог е пантеистичка и нема никаква врска со библиската. Мојот противник не е воопшто замислен, тој е институционализираната религија, која пласирајќи ја идеата за љубоморен, суетен и одмазнички бог, манипулира со стравовите, надежите и очајот на луѓето кој се спремни да проголтаат било каква вистина за да бидат "спасени".Не се работи за приказ на нешто, се работи за поимање на омнипотентен Бог. Твоите постови укажувааат на перцепција за Бог која е симплистичка, редукционистичка и схизофренички агресивна борба со (за тебе) замислен противник.
Teшко е за разбирањеОние кои не се плашат од смртта?
- ова ли беше препукување?Секогаш кога ќе се почуствуваш загрозен и разодкриен, почнуваш со лични квалификации и препукувања. А ако се потрудиш малку повеќе, ќе видиш дека најочигледната одлика на децата е таа.
Се додека за непристрасно непогледнеш во очи на сите можности, и не ги преферираш само оние кој тебе најмногу ти одговараат, ќе бидеш заробеник на некоја сопствена догма.
Jaс не се плашам, дали тоа значи дека сум луд и умрен ?Колку само ти знаеш да ги испревртиш работите.
Тоа е одлика на децата, убаво е тоа...ама што после?
Знаеш кои луѓе се луди?
Оние кои не се плашат од лудилото.
Знаеш кои луѓе се умрени?