Зошто (не) читате?

[Nemiseverue]

^ Стар Почетник, не е во ред да се носат а приори заклучоци за непознати лица врз основа на еден пост и цела група луѓе врз основа на професија, сепак е твое неоспорно право демократско нели. Ни па од неколку реченици кои ти се базираат на претпоставки се носи релевантен заклучок за релевантноста и точноста на нечиј исказ, ама нејсе.

Да, ја имав таа среќа да имам библиотекарка од редок вид иако испрашувањето го правеше така што вртеше на крај и ме прашуваше како завршува делото што и не е нешто спектакуларно за изведба ни па требало самата да има целосен увид за конкретното дело,едно и друго - иако повеќето библитекари/ки не би се согласила дека немаат прочитано ни 3 книги, што секако не ме прави склона да верувам дека го исчитале и цел книжен фонд на библитеката. Во секој случај твоево звучи како прилично лоша предрасуда и генерализација кон група луѓе врз основа на заеднички именител во случајов професија, а јас не сум љубител на истите.

Од друга страна ако сметаш дека читам за да се фалам која сатисфакција е фалењето на форум под анонимен ник и тоа без да посочам автори за поткрепа на истото бидејќи фалбаџиите тоа го прават демонстративно повикувајќи се на некој авторитет субјективено проценет од нивна страна како грандиозен, не успевам да одгатнам?! Од проста причина што и немам ни такви аспирации ни мотивација ни па ја разбирам нечија потреба од истото, а најмалку па имам намера да се оправдувам пред тебе или било кој.

So glad you asked...

Мое неоспорно демократско право е да кажам што сакам, а твое неоспорно демократско право е да ми кажеш да заќутам, ама ти нема да го направиш тоа зашто си многу фина и културна нели?!

Туку, вистина е, мојот исказ е генерализација, затоа што секоја-ебана-генерализација-е-исправна, сме го напишал тоа на форумов повеќе пати од што PurplePuma напишала дека е атеист. А тоа е многу.

Инаку, за твоето прашање зошто би се фалела на форум под анонимен ник. Би се фалела, затоа што тоа форумџиите го прават. Секој член кога доаѓа на форумот и почнува да чита и да пишува, подлегнува на злите сили на Мистичен и Acid коишто се главни администратори. Тие со помош на неколку магични напитоци ги тераат луѓето коишто седат пред своите домашни компјутери да создаваат некое чудно форумско алтер его. Не е дека тие сакаат, во принцип се многу културни, фини, паметни и етички исправни, ама ете, злобното зрачење коешто портокаловите страници го прават, од нас сите прават едни чудовишта тука на мрежата, па од едно надвор се претвораат во нешто сосема друго тука.

Ама не ти, ти си млада и неподложна на овие работи, ти си културна, фина и паметна и пред компјутерот и „во него“. И сите те сакаме... :*

Библиотекарките немаат ни три книги прочитано во животот Која генерализација. Не е дека нема такви, како во секоја професија, така и тука има такви кои немаат поима, ама не може да се каже дека библиотекарките не читаат. Поготово што јас кај што сум зачленета работат прекрасни жени со кои секогаш дискутираме за книгите, знаат да препорачаат и ако случајно не ја прочитале книгата знаат да дадат критики од другите читатели кои ги прашале за мислење за книгата кога ја вратиле.
Јас се заљубив во книгите со првата прочитана буква. Од тогаш секогаш читам, колку времето и работата ми дозволуваат. Ама времето поминато со книга ми е незаменливо, ме опушта максимално. Значи, да, читам, сум читала и ќе читам.

Секако дека дискутирате и дека читаат, но ете, немоќни се да исчитаат сè. Знам, ми кажаа за дискусијата којашто ја имавте за „Јади, моли се, уживај“ и за „Калуѓерот што го продаде своето Ферари“.

 

[Mnemozina]

Стар Почетнику, нема да цитирам од проста причина да заштедиме мало парче виртуелен бесплатен простор, бидејќи како нација учиме да сме економични водени од принудата повеќе отколку од природата .

Значи велиш со магични напитоци се стимулираат алтер ега на форумџии, јас па мислев со хипноза и некој поблаг окултистички ритуал, ама подобро да не им се мешаме на админите во езотеријата, м?!

Инаку јас не верувам во семоќната моќ на генерализацијата бидејќи луѓето се барем повеќето од нив прилично неталентирани за математика, а математиката вели нормала е права која со др. права формира прав агол, се‘ друго е остро или тапо !

Еве иако не морам да ти објаснам зошто не се фалам ќе го направам тоа од добра волја, јас за книги дискутирам со толку мал број луѓе бидејќи не би во никој случај да коментирам дело со некој кој хронолошки ми реди настани како да е уште во школска клупа уште помалку со некој кој ги оценува книгите со јаки4ко или тапа . Не се фалам и не дискутирам за книги надвор од многу мал и затворен круг бидејќи читам за себе мислам поради себе автобиографија уште немам напишано.

И околу делот ,,сите те сакаме,, осудувај ме колку сакаш ама ја надминав оваа потреба уште од мали нозе и повеќе преферирам луѓе околу себе кои не се сакани од сите др. категорија ми се морничави помалку, не дека ти беше посебно грижа изгледа денес сум чудно расположена што ете дури и премногу зборував за себе и сега може пак ќе ми лепнеш некоја етикета па пак ќе се дообјаснуваме...

 

[Nemiseverue]

И тоа како...

Да почнам со ред. Прво, нема потреба да штедиме, ова не е бесплатен виртуелен простор, ова е простор на којшто ти директно некому му правиш добро и од твоите мисли некој добро заработува. Во превод, што повеќе пишуваш, толку повеќе некој заработува, затоа, биди алтруист и пишувај... бидејќи не е бесплатно, напротив, го подобрува бизнисот и обртот на пари.

Второ, езотеријата на администраторите нема да ја чепкаме, се сложувам, но генерализацијата на членовите - е тоа ќе го чепнеме. Знаеш, луѓето ќе прифатам дека не се заинтересирани за математика, за тапи агли или за проценти, но процентите и тоа како се заинтересирани за луѓето и без разлика дали првите ја разбираат математиката, таа сигурно ги разбира нив и ги групира во големи множества. А тие множества, се прости множества и се викаат генерализации.

И трето и последно... велиш дека не се фалиш, а за книгите и своето читање дискутираш само со мал круг на пријатели. Мхм, коллку мал круг, бидејќи кириличното писмо и македонскиот јазик го препознаваат (грубо) околу 3-4 милиони луѓе ширум светот, а само на форумов има 30-40 илјади регистрирани членови. Колку луѓе познаваш ако воие бројки ти се „потесен круг на пријатели“ - 3 милијарди?! Сепак, не те осудувам тебе, сигурен сум дека си прекрасна дама, за твоите поблиски милион ипол пријатели, ама и тоа како ја осудувам твојата „начитаност“ којашто не може да погоди каде треба да има запирка за да можам да разберам што си сакала да кажеш. Што по ѓаволите научи од книгите? Дека Аладин може да лета на тепих? Што?

 

[Mnemozina]

Стар Почетнику, пријатели го употребив во буквална смисла и не знам како извлече поука дека тоа се сите познавачи на кириличното писмо, во секој случај говорев за коментирањето книги на реално, не виртуелно ниво.

Инаку, со оглед на твојот и од твоја перцепција веројатно суптилен обид да ги прикриеш навредите во наводници и да делиш комплименти во една иста реченица, ќе искоментирам само - провидно е. Гледам веќе на крајот дури и видлива нервоза, нема апсолутно никаква потреба, инаку што да ти речам твоите зборови ми наштетија исто колку мал провев, не сум сензитивна на било што што доаѓа од личност која не ми значи и помалку ми е забавна оваа игрица на стари членови на форум кои се силни на тастатура да демонстрираат надмоќ над нови и таа е во категоријата провидност.

Сега завршувам со дискусијава на темава, бидејќи сум начисто со тоа дека не сум дојдена на форум ни да тролам ни па да извлекувам претпоставки и врз основа на истите да напаѓам форумџии/ки, убедена дека сум проклето добра во тоа.

 

[Nemiseverue]

Стар Почетнику, пријатели го употребив во буквална смисла и не знам како извлече поука дека тоа се сите познавачи на кириличното писмо, во секој случај говорев за коментирањето книги на реално, не виртуелно ниво.

Инаку, со оглед на твојот и од твоја перцепција веројатно суптилен обид да ги прикриеш навредите во наводници и да делиш комплименти во една иста реченица, ќе искоментирам само - провидно е. Гледам веќе на крајот дури и видлива нервоза, нема апсолутно никаква потреба, инаку што да ти речам твоите зборови ми наштетија исто колку мал провев, не сум сензитивна на било што што доаѓа од личност која не ми значи и помалку ми е забавна оваа игрица на стари членови на форум кои се силни на тастатура да демонстрираат надмоќ над нови и таа е во категоријата провидност.

Сега завршувам со дискусијава на темава, бидејќи сум начисто со тоа дека не сум дојдена на форум ни да тролам ни па да извлекувам претпоставки и врз основа на истите да напаѓам форумџии/ки, убедена дека сум проклето добра во тоа.

Не ми изгледаш добра во напаѓање врз било која основа, а ми изгледаш просечна во бранење кога си нападната.

Не ми одговори на ниту едно нешто поврзано со читањето, то ест на темата. Жал ми е што се повлече така. И да, нема што да кријам, нападен бев, те нападнав, ама не и навредив. Ако веќе треба да го наречеме тоа така, тогаш те молам прифати го терминот „те испровоцирав“ - ама ти тврдоглаво не одговораш.

 

[Forrest Gump]

Читам кога сакам да побегнам од се. Таму сум некако најбезбеден. Таму сум на свое. И сум се воздигнувал и сум се смеел и сум плачел. Читањето те носи во еден поинаков универзум , само твој. И знаете како, секогаш сум сакал да сум насамо со неа (книгата). Без клишеа ( по возеви, автобуси, чекални...), без дигестивни активности, без надворешна виртуелна лоботомија . Јас, книгата и многу тишина.

 

[Forrest Gump]

Ме мрзеше да преведувам, ама преубав статус за да не го споделам.

"Danas se neko sprdao sa mnom oko mog citanja. Sela sam da razmislim zasto volim knjige.

Zato sto nisam isla u obdaniste. Mama je radila, a cuvao me stric. Sedeli smo za velikim stolom u trpezariji, zasutim knjigama i papirima. Imala sam 5 godina, omiljenog medu u tirolskom odelcu I bade mantil preko haljine. Pomagala sam stricu oko indeksa na njegovim knjigama. Napisala bih ime pisca, a on bi mi govorio brojeve strana. Bili su to zabavni dani, radili smo vazan posao.

Onda sam malo porasla, rodio se brat, dosle obaveze, klavir, skola, gnjavaza, tako to. Puna glava pitanja o ovome, o onome. Nisam pricala ni sa kim, a i sa mnom bas i nisu o onome sto me je zanimalo. Mislila sam da se tajne otvaraju u stricevoj biblioteci, u nekoj od hiljade knjiga. Ulazila sam krisom, biblioteka je iz nekog razloga bila najbolje cuvana soba u kuci, I uzimala, krala, citala, sa knedlom premestala neke druge knjige da zatvorim rupe od onih koje sam uzela.

Sa 12 sam vrlo dobro znala Odetu I Svana, bojala se Golih I mrtvih, doktorirala mir iz Rata I mira. Kako to rade pcele, nisam znala, ali mi je bilo jasno da je ovaj svet pun nekih strasti, patosa I dinamike.

Kad sam malo odrasla, pocela sam da ih vucem za sobom. Velike, male, omiljene I neprocitane. Kroz 15-icu I 84-orku, u velikim tasnama uz note. Zaboravljala sam ih na klupama Akademije, kod drugarice, u prodavnicama. Kupovala nove, slagala jednu na drugu. Uzimala iz biblioteke, I nikad vracala. Svadjala se s mamom oko duplikata. Jela uz njih ignorisuci anksioznost nedeljnih ruckova. Spavala s njima ispod glave da mi budu tu kad se probudim. Bacala ih na pod pored kreveta kad sam ocajna. Poklanjala I trazila nazad uz neverovatne izgovore. Pozajmljivala lazuci da ih nemam.

Doslo je I vreme odlaska u Ameriku, poslednje vece. Lezala sam na podu, u golom stanu, krevet je uz sve ostalo iznet jutro pre toga. Gledala sam u kofer, jedan jedini, drzala knjigu, I pomislila: pa nisam je zavrsila, sta sad bez nje, I svih onih drugih, iznetih, poklonjenih, jos nekupljenih. Dva dana kasnije, sedela sam na USC kampusu i buljila u svoju novu debelu drugaricu iz biblioteke, na engleskom, jeziku ciju nijednu rec nisam razumela, ali bila je velika, nekako impozantna, sa tamno zelenim koricama, a slova su bila tu. Isto nezna, vrcava i tajnovita.

Jezik sam naucila, ali onda je poceo da mi nedostaje Beograd. Vracajuci mu se, nosila sam dva kofera: jedan sa stvarima, drugi sa poklonima. Ovaj drugi leteo je nazad uvek napunjen knjigama, a prekomerna tezina istog racunata u normalne troskove puta, kao karta, kifla, ili taxi. Punila sam tako biblioteku u mom stanu u LA-u i postajala vestica ako mi neko zatrazi neko izdanje na pozajmicu.
Bila sam mirna, bile su tu. Nosile su miris stamparije, beogradske knjizare, imale su olovkom upisanu cenu na poledjini. Plave, crne, zute, pametne I glupe, ljubavne I usamljenicke, tanke I debele, svakakve, a moje.
Nikada me nisu izneverile. Uvek su bile tu da me sacekaju kad otvorim vrata. Smejale su se uz crvenu lampu I par fotografija ljudi koji su retko bili sa mnom. Trazile su da ih stavim u tasnu kad izlazim, molile najlepse, I bile srecne.

I ja sam bila srecna s njima. Sve do jedne. I nikada nisam davala prednost onoj koju sam umesto necije ruke drzala u bolnici jedne noci, sama, posle operacije, cudno mirna, jer sam eto prezivela. Ni ne znam koja je to knjiga bila. Samo znam da je bila meka, I lepa, I nekako lagana a topla.

Danas ih gledam kroz braon kutiju zatvorenu pazljivo lepljivom trakom. Bile su prva stvar koju je moj decko spakovao iz mog stana. Vidim ih, I one mene gledaju. Kroz karton, kao da sve znaju. Plave, crne I zute, tanke I debele, pametne I glupe, moje, I ja njihova. Za ceo zivot.

Eto, zato su tu. Zato volim slova. I reci. I svakog onog koji to razume."

 

[smihajlo]

Читам поради повеќе причини. Прво ги имаш оние очигледни, како тоа дека ќе бидеш информиран, ќе ти биде интересно т.е лично задоволство, можеби собирање некоја мудрост за време на процесот.

Она што би сакал да го издвојам е дека читањето покрај забавниот дел на мене делува смирувачки и ми го одмара мозокот кој денес е под константен стрес од сите страни и сметам дека само заради тоа вреди да се земе книга во рака.

 

[Теодор006]

Читам од 4 и пол години, почнав со научни книги за млади од областите на палеонтологија, зоологија, анатомија, астрономија и.т.н. Потоа се разбира лектирите 2 години унапред си ги читав и така ми се разви љубовта за книгите. Обожавам научна фантастика, детективски, со мистерии и комични.