Зошто (не) читате?

  • Креатор на темата Креатор на темата Сатори
  • Време на започнување Време на започнување
Ја немам навиката, а знам дека има интересни дела.

Уствари ја немам навиката пошто ги избегавам ретардираните книги што ни ги даваат за лектири. (поголемиот дел од нив)
 
Кога бев мал мразев ептен да читам ништо не сакав ни лектири ни тие што ми ги подаруваа.Добив еден ден кец по македонски и професорица ме направи партали.Се додека не ја проциташ Пеколот и не ми одговориш на неколку прашања не ти ја поправам оцената и од тогаш некако не испуштам книга од рака ми се всади некоја љубов кон книгата само што сеа покрај стручна литература се трудам да најдам и време за нешто што ми е по ќејф
 
читам затоа што интересно ми е да дознавам нови нешта , некако оние ,,невозможните,, животни приказни на главните ликови во книгата ми даваат сила , надеж ... Ме одмараат книгите , едноставно :)
 
Читањето ми е пасија. Обожавам да читам секогаш, кога сум вознемирена, кога сум среќна, кога ми е досадно, кога се возам во автобус и секогаш кога имам време. За мене времето поминато со книга е драгоцено. Едноставно ме исполнува. Читам прилично се, историски романи, класици, чик литература, стручна кога имам потреба:)
 
Mногу ретко ,прибидејќи голем дел книги се адаптирани во филм (ама не е исто на филм и да го читаш) и поради чудните лектири шо ни ги даваа во средно за читање.
Читам некои биографски книги и книги за вистински настани ептен ретко (знам дека не е ок толку ретко ,ама ај криви се професорите по македонски јазик и литература).Последно книгата на поранешниот генерал на АРМ Панде Петровски ,за многу интересни работи од војната во 2001-ва кои можат да отворат очи или да те збунат уште...
 
Mногу ретко ,прибидејќи голем дел книги се адаптирани во филм (ама не е исто на филм и да го читаш) и поради чудните лектири шо ни ги даваа во средно за читање.
Читам некои биографски книги и книги за вистински настани ептен ретко (знам дека не е ок толку ретко ,ама ај криви се професорите по македонски јазик и литература).Последно книгата на поранешниот генерал на АРМ Панде Петровски ,за многу интересни работи од војната во 2001-ва кои можат да отворат очи или да те збунат уште...
Не се чудни туку затоа што вредностите се ниско паднати овие книги се малку друкчие сфатени. Башка и времето во кое се дадени.

Инаку зошто читам.
Прво беше прашањето зошто не читав, а не читав поради недефинираниот вкус на книги. Со еден збор не знаев што точно ми беше интересно а што не. И знаете оноа како викаат „ги виде двете дрва - се загуби во шумата’“. Како и да е, после почнав да се адаптирам полека полека и сеа имам горе доле изградено некој вкус. Зошто читам? Затоа што на еден начин тоа е душевна храна. Друго истотака, се надоградувам себеси. Од начин на изразување до некои нови покомплексни зборови. Па и вкусот ми постанува попрефинет.
 
Читам од мали нозе од почетокот на основно училиште и не сум престанала воопшто до сега. Дури библиотекарката поради тоа што брзо читав и често читав книги ненаменети за моја возраст почна да ме испрашува сомневајќи се дека навистина сум ги прочитала. Дури и на доста ниска возраст бирав дела на кои и не им бев секогаш дорасната да видам дали ќе успеам да се носам со предизвикот...Сепак тоа ме направи селективен читач низ годините одредени автори и
жанрови ги имам целосно исфрлено од употреба, бидејќи има толку други кои се далеку подобро стимулирање на сивите вијуги...

Зошто читам? Бидејќи читањето ме води во непознати правци ми ја открива човековата природа и ме обликува како личност помагајќи ми да имам полибреален поглед кон светот и луѓето, ме учи т.е. ми дава конкретни знаења за туѓи култури, обичаи и со помош на книгата патувам низ различни временски епохи, всушност го победувам и просторот и времето, фантазирам или анализирам до бескрај, го збогатувам вокабуларот, ги изживувам сите постоечки емоции т.е. плачам и се радувам паралелно со ликовите и тешко се разделувам со завршена книга како со стар другар, на кој се надевам дека пак ќе се навраќам и ќе се сеќавам секогаш радо...Читам бидејќи ги сакам книгите и тие кои мирисаат на ново и чии страници крцкаат и оние кои мирисаат на некое време и имаат посвети и подвлечени пасуси...

Читам при секакви расположенија и дури и во мигови на напнатост и нервоза книгата ми делува како најдобар седатив му ја дава потребната утеха и мир.

Имам скромна сопствена библиотека која ја надополнувам во границите на сопствените можности и секогаш радо издвојувам средства за нова книга. Мечтаам за огромна домашна библиотека каде цел свет е на оддалеченост од пружањето на раката-една од најголемите желби ми е токму оваа...
 
Многу ,многу книги читав порано, секоја недела бев со различна книга ама откако се запишав на електро се отиде јабана :pos:. Не можам да се сконцентрирам ни една страна да прочитам, а камоли цела книга, не можам, досада ме фаќа. Дај ми цела збирка задачи ќе ги решавам и забавно ќе ми биде, ама не можам да читам, а толку сакам да ми се врати желбата за читање ама нема :(
 
Читам од мали нозе од почетокот на основно училиште и не сум престанала воопшто до сега. Дури библиотекарката поради тоа што брзо читав и често читав книги ненаменети за моја возраст почна да ме испрашува сомневајќи се дека навистина сум ги прочитала. Дури и на доста ниска возраст бирав дела на кои и не им бев секогаш дорасната да видам дали ќе успеам да се носам со предизвикот...Сепак тоа ме направи селективен читач низ годините одредени автори и
жанрови ги имам целосно исфрлено од употреба, бидејќи има толку други кои се далеку подобро стимулирање на сивите вијуги...

Зошто читам? Бидејќи читањето ме води во непознати правци ми ја открива човековата природа и ме обликува како личност помагајќи ми да имам полибреален поглед кон светот и луѓето, ме учи т.е. ми дава конкретни знаења за туѓи култури, обичаи и со помош на книгата патувам низ различни временски епохи, всушност го победувам и просторот и времето, фантазирам или анализирам до бескрај, го збогатувам вокабуларот, ги изживувам сите постоечки емоции т.е. плачам и се радувам паралелно со ликовите и тешко се разделувам со завршена книга како со стар другар, на кој се надевам дека пак ќе се навраќам и ќе се сеќавам секогаш радо...Читам бидејќи ги сакам книгите и тие кои мирисаат на ново и чии страници крцкаат и оние кои мирисаат на некое време и имаат посвети и подвлечени пасуси...

Читам при секакви расположенија и дури и во мигови на напнатост и нервоза книгата ми делува како најдобар седатив му ја дава потребната утеха и мир.

Имам скромна сопствена библиотека која ја надополнувам во границите на сопствените можности и секогаш радо издвојувам средства за нова книга. Мечтаам за огромна домашна библиотека каде цел свет е на оддалеченост од пружањето на раката-една од најголемите желби ми е токму оваа...
Или лажеш, или имаш библиотекарка од редок вид. Библиотекарките немаат ни 3 книги прочитано у животот. Кај може таа да те испраша што си прочитала.

Како и да е, ако претпоставам дека е првото, то ест дека лажеш, тоа ќе ми биде совршен начин да одговорам на темава. Луѓето читаат за да се пофалат дека читаат. И нормално, тук таму, има некои луѓе коишто се сè уште носталгични по зборовите заробени меѓу корици.
 
^ Стар Почетник, не е во ред да се носат а приори заклучоци за непознати лица врз основа на еден пост и цела група луѓе врз основа на професија, сепак е твое неоспорно право демократско нели. Ни па од неколку реченици кои ти се базираат на претпоставки се носи релевантен заклучок за релевантноста и точноста на нечиј исказ, ама нејсе.

Да, ја имав таа среќа да имам библиотекарка од редок вид иако испрашувањето го правеше така што вртеше на крај и ме прашуваше како завршува делото што и не е нешто спектакуларно за изведба ни па требало самата да има целосен увид за конкретното дело,едно и друго - иако повеќето библитекари/ки не би се согласила дека немаат прочитано ни 3 книги, што секако не ме прави склона да верувам дека го исчитале и цел книжен фонд на библитеката. Во секој случај твоево звучи како прилично лоша предрасуда и генерализација кон група луѓе врз основа на заеднички именител во случајов професија, а јас не сум љубител на истите.

Од друга страна ако сметаш дека читам за да се фалам која сатисфакција е фалењето на форум под анонимен ник и тоа без да посочам автори за поткрепа на истото бидејќи фалбаџиите тоа го прават демонстративно повикувајќи се на некој авторитет субјективено проценет од нивна страна како грандиозен, не успевам да одгатнам?! Од проста причина што и немам ни такви аспирации ни мотивација ни па ја разбирам нечија потреба од истото, а најмалку па имам намера да се оправдувам пред тебе или било кој.
 
Библиотекарките немаат ни три книги прочитано во животот:icon_lol: Која генерализација. Не е дека нема такви, како во секоја професија, така и тука има такви кои немаат поима, ама не може да се каже дека библиотекарките не читаат. Поготово што јас кај што сум зачленета работат прекрасни жени со кои секогаш дискутираме за книгите, знаат да препорачаат и ако случајно не ја прочитале книгата знаат да дадат критики од другите читатели кои ги прашале за мислење за книгата кога ја вратиле.
Јас се заљубив во книгите со првата прочитана буква. Од тогаш секогаш читам, колку времето и работата ми дозволуваат. Ама времето поминато со книга ми е незаменливо, ме опушта максимално. Значи, да, читам, сум читала и ќе читам.
 
Не читам белетристика, романи и слични срања само од пустиот страв да не успеат да ме седнат на иста маса со стара чашрија хипстер јасер арафат шема и после тоа цел живот да се анатемизирам сам себе како прогеј квази интелектуално неинтелигентно створење.
Ама пак читам за жал...
Се гадам од клише писатели, се гадам од режисери што читаат книги.

Читам за да побегнам од вас гнасо моја мравојебачка...читам за да си направам self inflicted лобоомија.
Читам за сите вие да умрете, ако не навистина...барем во мене.
Читам за да лебдам над својот гроб и да му покажам среден прст на ѓаволот....читам за да ми го пуши комшивката која се пали на читатели...но пред се читам за серењето полагано да ми иде.
 
Не читам белетристика, романи и слични срања само од пустиот страв да не успеат да ме седнат на иста маса со стара чашрија хипстер јасер арафат шема и после тоа цел живот да се анатемизирам сам себе како прогеј квази интелектуално неинтелигентно створење.
Ама пак читам за жал...
Се гадам од клише писатели, се гадам од режисери што читаат книги.

Читам за да побегнам од вас гнасо моја мравојебачка...читам за да си направам self inflicted лобоомија.
Читам за сите вие да умрете, ако не навистина...барем во мене.
Читам за да лебдам над својот гроб и да му покажам среден прст на ѓаволот....читам за да ми го пуши комшивката која се пали на читатели...но пред се читам за серењето полагано да ми иде.
Ooooh sensitive...

Као шо вика членов, еве и јас ќе кажам. Читам за да избегам од сувопарното секојдневие, трагам по она задоволство во зборовите кога душата копнее по нив. Ми се допаѓа патот, не толку содржината на кратко иако таа е на некој начин пресудна. Да бидам искрен не читам нешто налик научна фантастика иако има 2-3 книги кои ме имаат оставено без здив но повеќе би ги ставил во авантура. Не читам веќе „женски“ љубовни романи (оние евтини љубиќи) зошто нивото на стилот е далеку испод оноа што мојата душа го бара. Сеа сум стиснат некаде измеѓу 19иот и 20иот век, и можам да кажам останувам тука подолго време, бар за сеа.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom