Сега со ладна глава можам да напишам нешто понормално за разлика од прееска.
Значи многу ми е мило што денеска по не знам колку време,цела нација е обединета.Цела нација е заедно и цела нација се радува на овој одличен успех и на победата над Грција.
Без разлика дали се ВМРО,СДСМ,ЛДП.Без разлика дали се Комити,Чкембари,Гемиџии,Војводи или пак Кумани.Без разлика дали живеат во Прилеп,Кавадарци,Демир Капија или Тетово.
Многу сум горд и на ова што барем денеска сите бевме едно исто и сите дишевме како еден,многу сум горд на кошаркарите кои се најзаслужни за оваа радост и ова славје во Македонија и горд сум што сум Македонец пред се.
И да се родам по вторпат и да би можел да бирам што да бидам,пак ќе одберам да бидам Македонец.
Малку народ сме,ама горд и сложен во вакви моменти.
И не сакам ова да се случува еднаш на 5 години,не сакам ова да се случува кога ќе ја победиме пак Грција или кога ќе ја победиме Шведска во ракомет.
Секогаш треба да бидеме и да се држиме заедно,зошто само така ќе опстоиме.
И момциве се херои,независно дали ќе победат утре и задутре,независно дали нема да се пласираат понатаму.
И треба на аеродром да ги пречекаме онака како што доликува и онака како што заслужиле.
После овој натпревар денеска,мене душата ми е полна и можам да кажам дека посреќен не сум бил којзнае од кога,а можеби не сум бил и никогаш.Огромно значење има ова за мене,а верувам дека и другите се чувствуваат така.
( сега веќе вчерашни ). Во гените ни е нас после висока победа да се воздигниме па после да падниме. Е па сега се надевам дека ќе ги исплескаме финциве а потоа и босанциве и први да ја завршиме групава. После тоа автоматски сме во 1/4 финале а со некоја победа плус во наредната група и да добиеме полесен противник и да се надеваме на сензација. Прво утре да ги средиме финциве па после другото. Бтв не ги ни имам гледано па не знам ни што се ни како се
