F
Кајгана психолог
- Креатор на темата FLiX
- Време на започнување
R
Roten 96
Гостин
вака општо прашувам дали кога знаеш дека следи лошо во било кое поле...дали да не мислиш на тоа дали да ги избегнуваш тие мисли...или да се трудам да ја подобрам ситуацијата или да оставам на иднината шот претстои да реши се... може ке се промени ситуацијата..
--- надополнето: Jul 5, 2011 3:30 PM ---
вака општо прашувам дали кога знаеш дека следи лошо во било кое поле...дали да не мислиш на тоа дали да ги избегнуваш тие мисли...или да се трудам да ја подобрам ситуацијата или да оставам на иднината шот претстои да реши се... може ке се промени ситуацијата..
--- надополнето: Jul 5, 2011 3:30 PM ---
вака општо прашувам дали кога знаеш дека следи лошо во било кое поле...дали да не мислиш на тоа дали да ги избегнуваш тие мисли...или да се трудам да ја подобрам ситуацијата или да оставам на иднината шот претстои да реши се... може ке се промени ситуацијата..
The Edge^
the force
- Член од
- 11 јуни 2011
- Мислења
- 2.882
- Поени од реакции
- 2.397
Епа сеа зависи, ако мислиш дека можиш да направиш нешто тогаш проби да направиш нешто, ако не остави си нека мине времето па ако треба нешто ако нешто спонтано испадне да направиш. мој совет остави да си мине па ако има потреба реагири
a можиш и поконкретно да ми кажиш шо та мче 
DAFFY DUCK
Перфекционист
- Член од
- 20 јуни 2009
- Мислења
- 34
- Поени од реакции
- 16
Абе браќа се извинувам вака шо ви упаѓам, ама ме мачи една работа.. зошто упорно паѓам во матриксот на емоции? Тоа никако не можам да си го објаснам... Зошто не можам да го практикувам Јин начинот на живот од рамнотежата и да бидам како дух кога станува збор за емоциите, сакам да бидам нереактивен на работите и ништо да не може да ме потресе...
Прашањето ми е зошто не ми успева тоа иако упорно се трудам да го совладам истото? :O
Се разбира Јанг од друга страна совршено го владеам ама тоа не е доволно за рамнотежа
Епа кајгана психолози ако знаете некое трикче за подобрување на Зен-от односно Јин-от, ќе ми биде добредојдено во секој случај.
Ви благодарам
Прашањето ми е зошто не ми успева тоа иако упорно се трудам да го совладам истото? :O
Се разбира Јанг од друга страна совршено го владеам ама тоа не е доволно за рамнотежа
Епа кајгана психолози ако знаете некое трикче за подобрување на Зен-от односно Јин-от, ќе ми биде добредојдено во секој случај.
Ви благодарам
S
smexy
Гостин
Eight Lectures on Yoga.Read it.Do it.Абе браќа се извинувам вака шо ви упаѓам, ама ме мачи една работа.. зошто упорно паѓам во матриксот на емоции? Тоа никако не можам да си го објаснам... Зошто не можам да го практикувам Јин начинот на живот од рамнотежата и да бидам како дух кога станува збор за емоциите, сакам да бидам нереактивен на работите и ништо да не може да ме потресе...
Прашањето ми е зошто не ми успева тоа иако упорно се трудам да го совладам истото? :O
Се разбира Јанг од друга страна совршено го владеам ама тоа не е доволно за рамнотежа
Епа кајгана психолози ако знаете некое трикче за подобрување на Зен-от односно Јин-от, ќе ми биде добредојдено во секој случај.
Ви благодарам
Liver Vel Jugorum.Read it.Do it.
DAFFY DUCK
Перфекционист
- Член од
- 20 јуни 2009
- Мислења
- 34
- Поени од реакции
- 16
Тенкју тенкју, обавезно ќе го пробам ова
B
BooBojan
Гостин
Синоќа ме извади една личност од патики.Бројав не до 10 туку до 100.
Ми ја пцуеше сестрата,пред 20 луѓе.Кој карактер треба да го имаш за да го издржиш тоа нешто.Не сум лут.
Целата среќа што имаше луѓе кои ги ценам како личности,па успеав да се додржам да не паднам на толку ниско ниво,како некои искомплексирани личности.Некои за нив би рекле,не ми се ни до колена,јас ке кажам дека не ми се ни до зглобот(џогланот)на ногата.Но откако ја видоа мојата реакција,ладна и прибрана,многу луѓе се изненадија(позитивно),многу поени(респект)на моја сметка.Не сакав да бидам варвар кој проблемите ги решава со котек,бев господин кој изреагира страшно паметно.
Цела срека,што тркалото се врти.Ќе бидам СИГУРНО пред него,во општествениот поредок нека биде сигурен и финансиски.Веке сум над него морално и етички 2/3 последното фали.Но во блиска иднина ќе бидам 3/3.
Можеби не беше за овде,ама морав некаде да се "пожалам"бидејќи бесот во мене е се поголем.Малку се местата каде можеш да си ја олесниш душата,и задржиш честа.
Како камен да ми падна од срце после ова.
Ми ја пцуеше сестрата,пред 20 луѓе.Кој карактер треба да го имаш за да го издржиш тоа нешто.Не сум лут.
Целата среќа што имаше луѓе кои ги ценам како личности,па успеав да се додржам да не паднам на толку ниско ниво,како некои искомплексирани личности.Некои за нив би рекле,не ми се ни до колена,јас ке кажам дека не ми се ни до зглобот(џогланот)на ногата.Но откако ја видоа мојата реакција,ладна и прибрана,многу луѓе се изненадија(позитивно),многу поени(респект)на моја сметка.Не сакав да бидам варвар кој проблемите ги решава со котек,бев господин кој изреагира страшно паметно.
Цела срека,што тркалото се врти.Ќе бидам СИГУРНО пред него,во општествениот поредок нека биде сигурен и финансиски.Веке сум над него морално и етички 2/3 последното фали.Но во блиска иднина ќе бидам 3/3.
Можеби не беше за овде,ама морав некаде да се "пожалам"бидејќи бесот во мене е се поголем.Малку се местата каде можеш да си ја олесниш душата,и задржиш честа.
Како камен да ми падна од срце после ова.
Дали добро постапив?
- Член од
- 19 јули 2011
- Мислења
- 2
- Поени од реакции
- 0
Ova e moeto prvo clenstvo vo bilo kakov forum.
No i prv pat se naogam na ovoj stepen na depresija.
I sedejki 20 minuti ovde ne znam od kade da pocnam. Zatoa sto ne znam i vsusnost sto e problemot so mene.
Znam edna rabota; potreben mi e psihijatar.
Znam uste edna rabota; nemam hrabrost da go posetam istiot.
Se smetam za (pre)mnogu emotivna licnost, so dupla doza na sramezlivost i so nepopravlivi luzni od detski traumi.
Kako sto na 99 % od moite poznanici nivniot dom e mesto za uzivanje, taka mojot dom e mesto polno so negativna energija, sekojdnevni karanici, socijalizacija svedena na najnisko nivo.
Do moite 18 godini sum svedok na sceni od koi celata se rastreperuvam. Znaete, toa se onie momenti koga mojot
(inaku, mnogu pocituvan) tatko doagal doma pijan, se raspravale po cel den so mojata majka (najcesto poradi nedostig na finansii). I koga na kraj ne se naogalo resenie, ovde se zrtvite. Dijagnozata e fizicko maltretiranje za vratite i majka mi, a psihicko za mene.
Mnogu pati bile pred razvod. Najintenzivno bilo vo periodot na moja 8-13, 14 godisna vozrast. Preminot na moeto detstvo kon pubertetot. Po sekoja cena sakav (i se trudev) semejstvoto da ostane obedineto. No toa ostana samo mislovna imenka. Nikogas ne bese ``semejstvo`` vo vistinska smisla na zborot. Potoa veke se otakazav od mojata misija, pa majka mi bese taa koja sto prodolzi. No jas veke se naviknav na zborovite - jas i tatko ti ke se razveduvame... povtorno ... i povtorno...
Ednostavno, ne sakav da bidam dete na razvedeni roditeli.
Sega sfakam kolku sum gresela.
I ne znaev sto e podobro, dali da ostanes sirak, ili da imas roditeli a da se cuvstvuvas tolku osamen.
Pa i denes ne znam.
I taka jas go staviv ucilisteto i ucilisnite obvrski vo moj prv plan. I toa go pravev najdobro sto mozev. Moeto ime sekogas asocirase na - najdobra uceicka vo generacijata. I vo osnovno, i vo sredno. Poradi mojta navika za kontinuirano (a ne partisko) ucenje, profesorite postojano me falea. A mene mi bese mnogu sram da me falat. I koga go pravea toa, moeto lice dobivase pigmentacija kako na zrel patlidzan. So tekot na vremeto toa `pigmentiranje` stana mnogu intenzivno i se aktivirase samo sto ke go slusnev moeto ime. Toa me ubivase, i mene i mojata samodoverba.
I denes imam posledici od toa, ne do toj stepen, no prilicno cesto.
Voglavno, moite pubetrtetski i tinejdzerski godini pominaa vo celodnevno ucenje, zabava svedena na mnogu nisko nivo, sto podrazbira izleguvanje samo vikendi. Edinstveno letoto bese period koga navistina odmarav, i sekojdnevno se druzev so drugari/ki, i imav malku poveke prostor da razmisluvam za ljubov.
Mesto (vreme, pari...) za realiziranje na hobi vo mojot zivot nemase. Ili podobro, nemase pari. Ili uste podobro, imase, no ednostavno mojot tatko smetal deka e toa luksuz.
Drugarki i drugari... da imam, normalno, ne se mnogu, no se od onie, (naj)vernite, bez koi ne bi opstanala. Site drugi se poznanici, nekogas i nepotrebni.
I sega dojde vreme na onaa famozna krstosnica, koga treba da odlucam za moeto ponatamosno obrazovanie.
A mene ne mi se zivee a ne pak da razmisluvam sto i kade i kako...
Zatoa sto sakam (vsusnost, ne znam ni dali e toa ona sto navistina go sakam, no barem e edno od nestata) eden umetnicki smer sto go ima samo na prifaten fakultet za koj sto nemam pari.
Ebani pari.
Me obolea cel zivot.
Ili pak me obole toa sto gi nemav za da mozev da si dozvolam malku od toj luksuzot narecen hobi.
Ama jas kako `jaka ucenicka, trudoljubiva, vredna, samostojna` i uste mnogu vakvi trici e mnogu ocekuvano da se zapisam na nekoj od pojakite fakulteti vo ovaa napatena drzava.
Pa se odluciv za elektro.
Potocno, se uste ne . Zatoa sto sekako ne mozam da go ucam toa sto go sakam, i seedno mi e.
Znam kolkavi mi se moznostite i kapacitetot. I veruvam (ne, sakam da veruvam) deka ke mozam da go izdrzam celiot toj pritisok okolu `najteskiot fakultet`
Ili pak toa ke ja dokrajci mojata ranliva dusa...
Koga bi se rodila povtorno ne bi si stavala nisto na srce.
Zatoa sto sega stavam se.
I od den na den mi e se potesko toa moe malo (zaljubeno) srce.
Pa bi ve zamolila za nekoja dieta, brza i so dolgotrajni rezultati?
No i prv pat se naogam na ovoj stepen na depresija.
I sedejki 20 minuti ovde ne znam od kade da pocnam. Zatoa sto ne znam i vsusnost sto e problemot so mene.
Znam edna rabota; potreben mi e psihijatar.
Znam uste edna rabota; nemam hrabrost da go posetam istiot.
Se smetam za (pre)mnogu emotivna licnost, so dupla doza na sramezlivost i so nepopravlivi luzni od detski traumi.
Kako sto na 99 % od moite poznanici nivniot dom e mesto za uzivanje, taka mojot dom e mesto polno so negativna energija, sekojdnevni karanici, socijalizacija svedena na najnisko nivo.
Do moite 18 godini sum svedok na sceni od koi celata se rastreperuvam. Znaete, toa se onie momenti koga mojot
(inaku, mnogu pocituvan) tatko doagal doma pijan, se raspravale po cel den so mojata majka (najcesto poradi nedostig na finansii). I koga na kraj ne se naogalo resenie, ovde se zrtvite. Dijagnozata e fizicko maltretiranje za vratite i majka mi, a psihicko za mene.
Mnogu pati bile pred razvod. Najintenzivno bilo vo periodot na moja 8-13, 14 godisna vozrast. Preminot na moeto detstvo kon pubertetot. Po sekoja cena sakav (i se trudev) semejstvoto da ostane obedineto. No toa ostana samo mislovna imenka. Nikogas ne bese ``semejstvo`` vo vistinska smisla na zborot. Potoa veke se otakazav od mojata misija, pa majka mi bese taa koja sto prodolzi. No jas veke se naviknav na zborovite - jas i tatko ti ke se razveduvame... povtorno ... i povtorno...
Ednostavno, ne sakav da bidam dete na razvedeni roditeli.
Sega sfakam kolku sum gresela.
I ne znaev sto e podobro, dali da ostanes sirak, ili da imas roditeli a da se cuvstvuvas tolku osamen.
Pa i denes ne znam.
I taka jas go staviv ucilisteto i ucilisnite obvrski vo moj prv plan. I toa go pravev najdobro sto mozev. Moeto ime sekogas asocirase na - najdobra uceicka vo generacijata. I vo osnovno, i vo sredno. Poradi mojta navika za kontinuirano (a ne partisko) ucenje, profesorite postojano me falea. A mene mi bese mnogu sram da me falat. I koga go pravea toa, moeto lice dobivase pigmentacija kako na zrel patlidzan. So tekot na vremeto toa `pigmentiranje` stana mnogu intenzivno i se aktivirase samo sto ke go slusnev moeto ime. Toa me ubivase, i mene i mojata samodoverba.
I denes imam posledici od toa, ne do toj stepen, no prilicno cesto.
Voglavno, moite pubetrtetski i tinejdzerski godini pominaa vo celodnevno ucenje, zabava svedena na mnogu nisko nivo, sto podrazbira izleguvanje samo vikendi. Edinstveno letoto bese period koga navistina odmarav, i sekojdnevno se druzev so drugari/ki, i imav malku poveke prostor da razmisluvam za ljubov.
Mesto (vreme, pari...) za realiziranje na hobi vo mojot zivot nemase. Ili podobro, nemase pari. Ili uste podobro, imase, no ednostavno mojot tatko smetal deka e toa luksuz.
Drugarki i drugari... da imam, normalno, ne se mnogu, no se od onie, (naj)vernite, bez koi ne bi opstanala. Site drugi se poznanici, nekogas i nepotrebni.
I sega dojde vreme na onaa famozna krstosnica, koga treba da odlucam za moeto ponatamosno obrazovanie.
A mene ne mi se zivee a ne pak da razmisluvam sto i kade i kako...
Zatoa sto sakam (vsusnost, ne znam ni dali e toa ona sto navistina go sakam, no barem e edno od nestata) eden umetnicki smer sto go ima samo na prifaten fakultet za koj sto nemam pari.
Ebani pari.
Me obolea cel zivot.
Ili pak me obole toa sto gi nemav za da mozev da si dozvolam malku od toj luksuzot narecen hobi.
Ama jas kako `jaka ucenicka, trudoljubiva, vredna, samostojna` i uste mnogu vakvi trici e mnogu ocekuvano da se zapisam na nekoj od pojakite fakulteti vo ovaa napatena drzava.
Pa se odluciv za elektro.
Potocno, se uste ne . Zatoa sto sekako ne mozam da go ucam toa sto go sakam, i seedno mi e.
Znam kolkavi mi se moznostite i kapacitetot. I veruvam (ne, sakam da veruvam) deka ke mozam da go izdrzam celiot toj pritisok okolu `najteskiot fakultet`
Ili pak toa ke ja dokrajci mojata ranliva dusa...
Koga bi se rodila povtorno ne bi si stavala nisto na srce.
Zatoa sto sega stavam se.
I od den na den mi e se potesko toa moe malo (zaljubeno) srce.
Pa bi ve zamolila za nekoja dieta, brza i so dolgotrajni rezultati?
DAFFY DUCK
Перфекционист
- Член од
- 20 јуни 2009
- Мислења
- 34
- Поени од реакции
- 16
Ти честитам пријателе, спред мене тукушто официјално стана АЛФА личност!!!Синоќа ме извади една личност од патики.Бројав не до 10 туку до 100.Ми ја пцуеше сестрата,пред 20 луѓе.Кој карактер треба да го имаш за да го издржиш тоа нешто.Не сум лут.Целата среќа што имаше луѓе кои ги ценам како личности,па успеав да се додржам да не паднам на толку ниско ниво,како некои искомплексирани личности.Некои за нив би рекле,не ми се ни до колена,јас ке кажам дека не ми се ни до зглобот(џогланот)на ногата.Но откако ја видоа мојата реакција,ладна и прибрана,многу луѓе се изненадија(позитивно),многу поени(респект)на моја сметка.Не сакав да бидам варвар кој проблемите ги решава со котек,бев господин кој изреагира страшно паметно.Цела срека,што тркалото се врти.Ќе бидам СИГУРНО пред него,во општествениот поредок нека биде сигурен и финансиски.Веке сум над него морално и етички 2/3 последното фали.Но во блиска иднина ќе бидам 3/3.Можеби не беше за овде,ама морав некаде да се "пожалам"бидејќи бесот во мене е се поголем.Малку се местата каде можеш да си ја олесниш душата,и задржиш честа.Како камен да ми падна од срце после ова.Дали добро постапив?
Девојко искрено малце ме погоди твојов текст и мислам совршено ти ја разбирам ситуацијата, а јас бидејќи ја студирам психологијата веќе 2 години би можел до утре да ти зборувам за можните алтернативи кои се пред тебе во животот, за мотивацијата, инспирацијата, плодовите на животот и така натаму... Но сепак ќе оставам простор на поискусните форумџии од мене да коментираат првин за твојов случај, како би стекнала што е можно поконстуктивно мислење за нашиот форум...
Од мене сега за сега диетата што можам да ти ја предложам како за почеток, е да изгледаш неколку видеа кои мене лично ми го трансформираја животот, па се надевам дека ќе ти помогнат и тебе пошто ми делуваш како интелегентна личност и ќе ги сфатиш истите во целост
Темата ти се наоѓа тука и доколку ти требаат линковите, чуствувај се слободно да ми испатиш Приватна Порака
P.S. Во врска со идната професија, онака чисто пријателски, те молам обрни повеќе внимание на филмот The Opus...
P.S.S. Ова е бонус од мене, се надевам ќе одвоиш 45 минути од твоето драгоцено време да го изгледаш некогаш во блиска иднина.
Толку од мене засега, поздрав и се најдобро
B
BooBojan
Гостин
Девојко ова што го прочитав,те разбрав.По тоа на кој начин го имаш напишано,ми станува јасно каква личност си ти.ТИ СИ КАКО ЛИЧНОСТИТЕ КОИ ЈАС НАЈМНОГУ ГИ ЦЕНАМ!!!!
И покрај сите проблеми,ти си успеала,да успееш во училиште.Не се срами со тоа што други те фалеле дека си одличен ученик,НАПРОТИВ БИДИ ГОРДА.Продочжи со учењето,докажи колку си силна(психички).Продолжи со истото темпо во твоето образување или уште подобро биди уште подобра.
Еден ден некој сигурно ќе го забележи твојот успех.Бори се да дојдеш до финансии преку учење(стипендија).Мислам дека одеш по вистинскиот пат.Затоа што само најсилните успеваат.Продолжи да се бориш немој да го намалуваш темпото,најди си ја личноста која тебе ке ти одговара,ќе се гордее со твојот успех,личноста која ке биде секогаш до тебе во добро и лошо.Личноста со која заедно ќе успеете да им го обезбедите на вашите она што твоите родители(татко)ти го нема обезбедено тебе.
Тоа е патот до успехот за тебе според мене.
П.С.БИДИ СИГУРНА ДЕКА ЌЕ УСПЕЕШ ВО ЖИВОТОТ.После дождот доага сонце.Си успеала да останеш она што си во тешки времиња.Сите треба да знаеме дека секој имал тешки мигови на патот кон успехот.А успешни се оние кои ги поминале сите тие тешкотии!
Kaiser
Hidden Fortress
- Член од
- 6 мај 2011
- Мислења
- 3.202
- Поени од реакции
- 2.443
Јас би реагирал најварварски што може па или тој би бил скршен од ќотек или јас од него или би не разделиле на прв контакт но секако не би имал карактер за да седам мирен.
Ти помисли сестра ти како би реагирала да била таму па ќе знаеш дали исправно си реагирал.
Thomas A. Anderson
Cheng-tao Ke
- Член од
- 1 декември 2010
- Мислења
- 187
- Поени од реакции
- 50
Ме интересира дали мислиш дека си појак(дали можеш да го тепаш) од тој што те пцуел?Синоќа ме извади една личност од патики.Бројав не до 10 туку до 100.Ми ја пцуеше сестрата,пред 20 луѓе.Кој карактер треба да го имаш за да го издржиш тоа нешто.Не сум лут.Целата среќа што имаше луѓе кои ги ценам како личности,па успеав да се додржам да не паднам на толку ниско ниво,како некои искомплексирани личности.Некои за нив би рекле,не ми се ни до колена,јас ке кажам дека не ми се ни до зглобот(џогланот)на ногата.Но откако ја видоа мојата реакција,ладна и прибрана,многу луѓе се изненадија(позитивно),многу поени(респект)на моја сметка.Не сакав да бидам варвар кој проблемите ги решава со котек,бев господин кој изреагира страшно паметно.Цела срека,што тркалото се врти.Ќе бидам СИГУРНО пред него,во општествениот поредок нека биде сигурен и финансиски.Веке сум над него морално и етички 2/3 последното фали.Но во блиска иднина ќе бидам 3/3.Можеби не беше за овде,ама морав некаде да се "пожалам"бидејќи бесот во мене е се поголем.Малку се местата каде можеш да си ја олесниш душата,и задржиш честа.Како камен да ми падна од срце после ова.Дали добро постапив?
--- надополнето: Jul 19, 2011 5:13 PM ---
Една Зен приказна
WHEN HYAKUJO FIRST ARRIVED AT CHIANG-SI TO PAY HIS RESPECTS TO MA TZU, MA TZU
INQUIRED, "FROM WHERE HAVE YOU COME?"
"FROM THE GREAT CLOUD MONASTERY AT YUEH CHOU," ANSWERED HYAKUJO.
"AND WHAT DO YOU HOPE TO GAIN BY COMING HERE?" ASKED MA TZU.
HYAKUJO REPLIED, "I HAVE COME SEEKING THE BUDDHA-DHARMA."
TO THIS MA TZU REPLIED, "INSTEAD OF LOOKING TO THE TREASURE HOUSE WHICH IS
YOUR VERY OWN, YOU HAVE LEFT HOME AND GONE WANDERING FAR AWAY. WHAT FOR?
I HAVE ABSOLUTELY NOTHING HERE AT ALL. WHAT IS THIS BUDDHA-DHARMA THAT YOU SEEK?"
WHEREUPON HYAKUJO PROSTRATED HIMSELF AND ASKED, "PLEASE TELL ME TO WHAT
YOU ALLUDED WHEN YOU SPOKE OF A TREASURE HOUSE OF MY VERY OWN."
MA TZU REPLIED, "THAT WHICH ASKED THE QUESTION IS YOUR TREASURE HOUSE.
IT CONTAINS ABSOLUTELY EVERYTHING YOU NEED AND LACKS NOTHING AT ALL. IT IS
THERE FOR YOU TO USE FREELY, SO WHY THIS VAIN SEARCH FOR SOMETHING OUTSIDE
YOURSELF?"
NO SOONER WERE THESE WORDS SPOKEN THAN HYAKUJO RECEIVED A GREAT
ILLUMINATION AND RECOGNIZED HIS OWN NO-MIND. BESIDE HIMSELF WITH JOY, HE
BOWED IN DEEP GRATITUDE.
HYAKUJO SPENT THE NEXT SIX YEARS IN ATTENDANCE UPON MA TZU. BUT AS TAO-CHIH,
HIS FIRST TEACHER, WAS GROWING OLD, HE WANTED TO RETURN TO LOOK AFTER HIM.
BEFORE HYAKUJO LEFT MA TZU, HE WENT TO PAY HIS FINAL TRIBUTE TO HIM.
SEEING HIM COMING, MA TZU RAISED HIS HORSE WHISK STRAIGHT UP. HYAKUJO ASKED,
"ARE YOU IN THE USE OF IT, OR APART FROM THE USE?"
MA TZU HUNG THE HORSE WHISK ON THE CORNER OF HIS CHAIR. AFTER A MINUTE OR
SO, HE ASKED HYAKUJO, "HENCE FORWARD, HOW DO YOU OPEN THOSE TWO LEAVES OF
YOUR MOUTH TO WORK FOR OTHERS?"
AT THIS, HYAKUJO TOOK THE HORSE WHISK AND RAISED IT STRAIGHT UP.
MA TZU SAID, "ARE YOU IN THE USE OF IT, OR APART FROM IT?"
HYAKUJO HUNG THE HORSE WHISK ON THE CORNER OF THE CHAIR.
JUST AT THAT MOMENT, A GREAT ROAR, LIKE HUNDREDS OF THUNDERBOLTS FALLING,
RAINED ON HYAKUJO'S HEAD. MA TZU HAD GIVEN A SHOUT WHICH, IT IS SAID, DEAFENED
HYAKUJO FOR THREE DAYS.
B
BooBojan
Гостин
Не сакав да помислат некои луѓе дека можам да паднам толку ниско.Бидејќи сите кои беа таму имаат доста високо мислење за мене,како и целото село.Не сакав да губам респект заради некој глупак.
Околу физичката сила.Иако е 30кг потежок од мене можам комотно да го стопам во моите раце.Повисок е околу 5цм и потежок 30кг.А јас имам 170 и 65кг,немам грам сало на мене.Ако сакав можев да му ги искршам сите коски.Да и помал е од мене една година.
- Член од
- 3 март 2009
- Мислења
- 601
- Поени од реакции
- 178
Како што јас успеав да сфатам од целиот пост, ти, мацо, немаш проблем. Ти само мислиш дека имаш. Знам дека ти е тешко во условите во кои се наоѓаш дома, ама на кој не му е? Знаеш ли некој човек на кој дома му е баш онака супер? Па и да знаеш, тешко дека ќе ги собере на прстите на една рака... Ретко кој е близок со родителите, ретко кој поголемиот дел од животот не е сведок на расправии, особено на оние што станаа веќе клише - за пари. Има светска економска криза, и знам, ни го отупеа газот со ова, али коа ќе размислиш подетално, па се осеќа. Секаде. Не знам дали има сега дом кај што не се дискутира таа тема. Имаш другарки, значи имаш солидни комуникациски вештини, што се и те како потребни за да оствариш блиско другарство, како што ти рече дека имаш. Не сметам дека е тоа работа за која треба да бидеш благодарна, ама биди фер према себе, признај си го успехот. Зашто исто така се ретки луѓето што имаат повеќе од еден НАЈдобар другар. А под најдобар се мисли, да биде тука за тебе и во добро и во зло. Ако ги немаше ти, немаше ни да ги спомнеш во оваа тешка состојба во која се наоѓаш. Викаш, те интересира уметнички смер што го има само на приватен факултет. Не знам дали си се распрашала подетално, ама на педагошки факултет има насоки за уметност. Вајарство, сликарство, графика, не знам што таму... Можеби ќе најдеш нешто што ќе те интересира. Инаку, во постот немаше напишано, дали твоите те форсираа да бидеш одлична на училиште, и дали ти вршат притисок за донесување на одлука за понатамошното образование? Ако не те форсирале, морам уште еднаш да го употребам зборот РЕТКОСТ, овој пат во контекст на тоа што ретко кој во твои услови би постигнувал извонредни резултати на училиште. Обично расправиите дома имаат спротивен ефект. Само не ми е јасно зашто наместо да се гордееш со својот успех, се срамиш. Каков ефект имал твојот успех врз однесувањето на твоите спрема тебе? Дали те фалат?
Викаш, 'I od den na den mi e se potesko toa moe malo (zaljubeno) srce.'. Што не чини? Типот се занесува? Дај поише информации...
И уште нешто... Добро, што мислиш ти дека е хоби? Зашто мислиш дека ти се неопходни пари за да имаш хоби? Хоби е читање книги, цртање, возење точак, ролери, гледање филмови, занимавање со форуми, чување милениче... За некои од нив не се потребни пари, а за некои минимално нешто. На пример, за да читаш книга ти требаат 10 денари за да ја земеш од библиотека, ако веќе немаш доволно да ја купиш. Цртање, 20 денари за блокче и уште 50-60 за боички. Што и не ти се неопходни, моеш да си земеш само молив Б ако немаш за повеќе материјали. Возење точак и ролерки, тука ќе ти требаат нешто повеќе ако немаш, иако точаци се изнајмуваат, колку што знам јас по 10 денари од саат. Гледање филмови, не ти требаат пари, ако имаш интернет. Исто така можеш да почнеш да одиш на креактив, они имаат доста работилници за кои не ти требаат пари, а ем ќе научиш нешто, ем имаш ХОБИ. И има денови кога пуштаат филмови. Еве ти го профилот на фејсбук, ќе ти стигаат покани за настани цело време: http://www.facebook.com/profile.php?id=100000673977872 ; За занимавање со форуми исто така не ти требаат пари, само интернет. Е за милениче, ти требаат за храна. Ама на пример, папагалче, 120 денари ти е кило просо со витамини, а кило ти трае којзнае колку време... А за по толку малце пари ако ти требаат, ти еден месец да работиш у лето како келнерка, да речеме (а во еден неделен огласник имаш по минимум 10тина понуди за работа како келнерка) ќе имаш пари за цела година да ги правиш сите работи што ти ги наведов погоре... Значи, сварно е толку тешко и безнадежно?
Што се однесува до односот со твоите. Како стоите? Се карате, меѓу себе? За што ти префрлаат? Имаш брат/сестра? Ти ограничуваат ли излез? Ти се мешаат ли во лични работи? Колку сте отворени во комуникацијата? Ако ти е незгодно да одговориш јавно на било кое прашање што ти го поставив во целиот пост, ако сакаш можеш да ме контактираш во приватна порака...