Луцидни соништа

[Almala]

За да имате вивидни и јасни соништа (а воедно и подобро здравје) внесувајте Б-витамини повеќе.
Има Б-комплекс на “парче“ се продаваат, 50 за 40~тина денари се негде, 3 на ден се пијат, лапаш 1но пред спиење и топ си

Јас прочитав дека мелатонин помага, исто така. Си ги купив и едно пред спиење - соништа колку сакаш....

 

[Belle]

абе јас многу често во сон свакам дека сонувам....... на пример некој ми умира и тоа у сонови многу често ми се случува...порано потресена станував сега си викам , многу ми е гајле знам дека е сон , ама нејкам ни да се разбудам ни пак пробувам да го контролирам едноставно си останувам така....тоа е затоа што немам доволно концентрација и соновите ми се многу матни некако....ке пробам на концентрација да работам...

 

[Capitano]

Најзаебано ми е кога во сонот ќе сватам дека сонувам, а неможам да се разбудам иако се обидувам.
Еднаш во месецот обавезно мора да ми се случи ваков сон.

 

[Tоni]

Често ми се случува ова.Туку се нервирам кога веќе не можам да го продолжам сонот

 

[Matt C VannoX]

Имам едно прашање - Дали ви се случило ко еден сон да сте го сонувале повеќе пати односно го сонуваш сонот и знаеш што треба да правиш и што ќе се случи. А кога ќе станеш да сфатиш дека усфари првпат го сонуваш сонот? [/QUOTE]


Мене ми се има ова случено, само што знаев дека е истиот сон и дури сонував и од кога се разбурив.
Знаев што треба да правам понатаму во сонот,пробав да го изменам тоа но не можев .......

 

[statusQuO]

Почнав да ја искоренувам навиката (пошо заборавам) да медитирам при спиење (а воедно и помалку спијам) и ми се искоренија и бројните луцидни соништа.
Мада синоќа имав еден УБЕР ВИВИДЕН сон - и иако не беше нешо прерадосен или посебен, битно не ми се стануваше од што беше ЈАСЕН.
Штета што го заборавив многу брзо бидејки се фокусирав на други ствари.

А исто така знам дека станав у 7 од што ме разбудија моите, видов колку е саат и легнав без никаква посебна намера (методот на презаспивање го пишав на првата страна) и го сонував ЕКСТРА вивидниот сон.
Што значи дека техниката работи прилично добро (сеа уште ми фали контрола)

 

[Nuke]

Скоро секогаш кога сонувам сум некако свесен дека јас всушност сонувам, незнам како да објаснам.... свесен сум за тоа дека сум во сон но не сум свесен дека знам за тоа.
Пред некоја година имав некое посилно искуство си дојдов умрен изморен и одма заспав- се сеќавам дека сонував како можам да скокам високо многу високо да прерипувам згради.. беше неверојатно како всушност да тоа беше реалноста, ја осекав секоја клетка од моето тело ветерот се менуваше кога бев на поголема висина, сонце/сенка се беше правилно распоредено WTF? Ова толку многу ме фасцинира - кој К ебати.. замисли само колкава моќност на процесирање поседува човечкиот ум.. каква графичка и процесор ти требаат да изрендираш вакво нешто- незнам не сум сигурен - бидејки не се само звук и графика туку + чуства и креација истовремено.

Незнаев дека постојат вакви техники сега веќе знам навистина би сакал да бидам лусид дример - си мислам дека ако успеам во ова ќе постигнам многу нешта- сакам да дојдам до степенот каде свесно би рекреиарл физички закони од реалноста во сонот и да експериментирам каде во реалноста неможам да си дозволам некој ствари - ова би било супер.. или пак да можам да скокам или уште подобро да летам DDDDDDD неверојатно!!

- До оние поискусните.. дали е можно нешто како во лан да сонуваш ? Телепатија поврзана со лусидни соништа? замисли само што се може да направиш со некој Знаете за вакви случаеви?

Можеби треба да отворам нова тема за ова но ајде некако е во склад со истата...
Имам проблеми со еден кошмар веќе неколку години.. всушност не е проблемот кошмарот туку после будењето.. ако сонувам некој страшен сон после извесно време јас станувам свесен и се будам НО на трипати веќе ми се има случено кога станувам НЕМОЖАМ да се подмрднам ниту пак да викнам - толку е језиво СТРАШНО, веројатно мозокот сеуште не дошол до целосно будење и преземање на моторните функции но како и да е од тогаш не спијам во потполна темница, ми рекоа дека ова се викало "те гази сенка", не верувам во такв работи но до ден денес никогаш не спијам во потполна темница, мора нешто барем малку да ми светка во соба како ноќна ламба светлин од месечината или да работи телевизор....

Толку е морничаво чуството што не го посакувам ни на најголемиот мој непријател! А оние кои го искусиле знаат како е...
Некој совет и за ова?

Благодарам за темава и податоците бравос!

 

[Out Of Reality]

Скоро секогаш кога сонувам сум некако свесен дека јас всушност сонувам, незнам како да објаснам.... свесен сум за тоа дека сум во сон но не сум свесен дека знам за тоа.
Пред некоја година имав некое посилно искуство си дојдов умрен изморен и одма заспав- се сеќавам дека сонував како можам да скокам високо многу високо да прерипувам згради.. беше неверојатно како всушност да тоа беше реалноста, ја осекав секоја клетка од моето тело ветерот се менуваше кога бев на поголема висина, сонце/сенка се беше правилно распоредено WTF? Ова толку многу ме фасцинира - кој К ебати.. замисли само колкава моќност на процесирање поседува човечкиот ум.. каква графичка и процесор ти требаат да изрендираш вакво нешто- незнам не сум сигурен - бидејки не се само звук и графика туку + чуства и креација истовремено.

Незнаев дека постојат вакви техники сега веќе знам навистина би сакал да бидам лусид дример - си мислам дека ако успеам во ова ќе постигнам многу нешта- сакам да дојдам до степенот каде свесно би рекреиарл физички закони од реалноста во сонот и да експериментирам каде во реалноста неможам да си дозволам некој ствари - ова би било супер.. или пак да можам да скокам или уште подобро да летам DDDDDDD неверојатно!!

- До оние поискусните.. дали е можно нешто како во лан да сонуваш ? Телепатија поврзана со лусидни соништа? замисли само што се може да направиш со некој Знаете за вакви случаеви?

Можеби треба да отворам нова тема за ова но ајде некако е во склад со истата...
Имам проблеми со еден кошмар веќе неколку години.. всушност не е проблемот кошмарот туку после будењето.. ако сонувам некој страшен сон после извесно време јас станувам свесен и се будам НО на трипати веќе ми се има случено кога станувам НЕМОЖАМ да се подмрднам ниту пак да викнам - толку е језиво СТРАШНО, веројатно мозокот сеуште не дошол до целосно будење и преземање на моторните функции но како и да е од тогаш не спијам во потполна темница, ми рекоа дека ова се викало "те гази сенка", не верувам во такв работи но до ден денес никогаш не спијам во потполна темница, мора нешто барем малку да ми светка во соба како ноќна ламба светлин од месечината или да работи телевизор....

Толку е морничаво чуството што не го посакувам ни на најголемиот мој непријател! А оние кои го искусиле знаат како е...
Некој совет и за ова?

Благодарам за темава и податоците бравос!

сонување во лан - желба на многу "сонувачи" ама не сум сретнал такво нешто.
А кога ќе се разбудиш и неможеш да се помрднеш, тоа е бидејќи умот ти е буден а телото уште ти спие. Пробај да се фокусираш во помрднување на прстот или нешто слично, за неколку минути ќе се "вратиш" во нормала.
Јас пред долго време имав и бидејќи исто како тебе имав многу страв од темница и од се живо, плус тоа, беше гадно - незнаев што се случува, сакав да ВИКАМ на цел глас ама неможев, неможев ништо да направам.

А сега да бев на твое место би бил среќен што ми се случува често, јас копнеам да ми се деси пак. Би го анализирал и би уживал во тоа чувство - не се случува секој ден.

 

[The confused kid]

Гледам многу од вас саакат да ги имаат почесто овие луцидни соништа... но верувате ми не е се толку розово.
Јас имам вакви соништа многу често дури би рекол и пречесто, во некој случави успевам да го `продолжам` сонот и дури и да го насочам (до некој степен) во некоја линија кој јас сум ја воведел.
Сето ова е навистина едно фасцинантно и навистина уникатно искуство, но доколку сонот е многу долг (кое не е по моја воља) кога више сум разбуден во наредните неколку часа иако сум отспиен јас се чуствувам многу заморено и малаксано. Сонот (најчесто) го заборавам, а чуството на малаксаност сеуште останува и како сеуште да сум емоционално поврзан со случките од сонот (иако го имам заборавено), а кога сонот сеуште ми е во сеќавање -тој ден е пропаднат за мене. Го анализирам цел ден, пробувам да рекреирам некој дел од него и едноставно не можам да го користам мозокот (како више да е `прегорен`). Исто така ми се има случувано и умот да ми се разбуди пред телото и како што рече Нуке ова чуство ни на најголемиот непријател не би му го посакал.
Исто така пред неколку години имав прочитано негде (можеби и токму на оваа форум да е било) начин за да се програмираш кога да станеш...
начинот е следниов... пред да си легнеш замислуваш дека си во лифт(пожелно лифт кој убаво го познаваш со детали како потписи, графити, скапана сијалица, изгорено копче и т.н.) го стискаш последниот спрат но наместо да застане ти излетуваш од зградата.... овде го продолжуваш твоето патување со лифтот (малце смешно до душа) и додека си во воздух посматраш најразлични глетки.... кога на саатот на раката ке ти отчука 7 овде лифтот почнува да паѓа и се будиш... ова искрено го пробував можеби и цел месец и повеќе со некој си мали достигнувања, но ако ништо друго не барем ти дава некаков вид на `занимација` пред да заспиеш.

 

[Out Of Reality]

Гледам многу од вас саакат да ги имаат почесто овие луцидни соништа... но верувате ми не е се толку розово.
Јас имам вакви соништа многу често дури би рекол и пречесто, во некој случави успевам да го `продолжам` сонот и дури и да го насочам (до некој степен) во некоја линија кој јас сум ја воведел.
Сето ова е навистина едно фасцинантно и навистина уникатно искуство, но доколку сонот е многу долг (кое не е по моја воља) кога више сум разбуден во наредните неколку часа иако сум отспиен јас се чуствувам многу заморено и малаксано. Сонот (најчесто) го заборавам, а чуството на малаксаност сеуште останува и како сеуште да сум емоционално поврзан со случките од сонот (иако го имам заборавено), а кога сонот сеуште ми е во сеќавање -тој ден е пропаднат за мене. Го анализирам цел ден, пробувам да рекреирам некој дел од него и едноставно не можам да го користам мозокот (како више да е `прегорен`). Исто така ми се има случувано и умот да ми се разбуди пред телото и како што рече Нуке ова чуство ни на најголемиот непријател не би му го посакал.
Исто така пред неколку години имав прочитано негде (можеби и токму на оваа форум да е било) начин за да се програмираш кога да станеш...
начинот е следниов... пред да си легнеш замислуваш дека си во лифт(пожелно лифт кој убаво го познаваш со детали како потписи, графити, скапана сијалица, изгорено копче и т.н.) го стискаш последниот спрат но наместо да застане ти излетуваш од зградата.... овде го продолжуваш твоето патување со лифтот (малце смешно до душа) и додека си во воздух посматраш најразлични глетки.... кога на саатот на раката ке ти отчука 7 овде лифтот почнува да паѓа и се будиш... ова искрено го пробував можеби и цел месец и повеќе со некој си мали достигнувања, но ако ништо друго не барем ти дава некаков вид на `занимација` пред да заспиеш.

јас па гледам што повеќе да останам во луциден сон, ти сакаш да се будиш хахха

 

[The confused kid]

Како што реков... ги имам често дури и пречесто овие сонови. Единствено нешто кој сега го прават тие за мене е тоа дека на еден начин ми ги пополнуваат 6-7те часа на спиење, но исто така и ми влијаат во реалниот живот.

 

[Nancy*]

Последнава недела ми се случува да се разбудам и повторно по некое време да заспијам, е тогаш обавезно сонувам. Знам дека сонувам, свесна сум дека тоа што се случува е само сон иако сонот е толку реален, но кога ќе се разбудам на ништо не се сеќавам. За миг ми бега сонот, се губи или пак се потиснува така што неможам да се сетам на сонот а сепак имам некое чудно чуство. Чудно е тоа чуство, неможам да го опишам, мислам дека тоа чуство е прозвод на некој морбиден сон, ме држи такво расположение и во текот на денот.

 

[theTinule]

Гледам многу од вас саакат да ги имаат почесто овие луцидни соништа... но верувате ми не е се толку розово.
Јас имам вакви соништа многу често дури би рекол и пречесто, во некој случави успевам да го `продолжам` сонот и дури и да го насочам (до некој степен) во некоја линија кој јас сум ја воведел.
Сето ова е навистина едно фасцинантно и навистина уникатно искуство, но доколку сонот е многу долг (кое не е по моја воља) кога више сум разбуден во наредните неколку часа иако сум отспиен јас се чуствувам многу заморено и малаксано. Сонот (најчесто) го заборавам, а чуството на малаксаност сеуште останува и како сеуште да сум емоционално поврзан со случките од сонот (иако го имам заборавено), а кога сонот сеуште ми е во сеќавање -тој ден е пропаднат за мене. Го анализирам цел ден, пробувам да рекреирам некој дел од него и едноставно не можам да го користам мозокот (како више да е `прегорен`). Исто така ми се има случувано и умот да ми се разбуди пред телото и како што рече Нуке ова чуство ни на најголемиот непријател не би му го посакал.
Исто така пред неколку години имав прочитано негде (можеби и токму на оваа форум да е било) начин за да се програмираш кога да станеш...
начинот е следниов... пред да си легнеш замислуваш дека си во лифт(пожелно лифт кој убаво го познаваш со детали како потписи, графити, скапана сијалица, изгорено копче и т.н.) го стискаш последниот спрат но наместо да застане ти излетуваш од зградата.... овде го продолжуваш твоето патување со лифтот (малце смешно до душа) и додека си во воздух посматраш најразлични глетки.... кога на саатот на раката ке ти отчука 7 овде лифтот почнува да паѓа и се будиш... ова искрено го пробував можеби и цел месец и повеќе со некој си мали достигнувања, но ако ништо друго не барем ти дава некаков вид на `занимација` пред да заспиеш.

Како може да се чувствуваш уморен и малаксан?
Јас така се чувствувам кога сонувам, обични глупави сонови што немаат врска со реалноста...ок, можда и имаат ама не е ни битно. Битно се заморувам кога неможам да го контролирам сонот.
Во случајов, ти сам си го контролираш сонот, правиш ствари кои ќе те одморат, а не ќе те заморат. Сигурно нема да посакам да се сонувам во некој кошмар, right?


Инаку, уште кога истражував на темава(откако ја отвори статус), го имав мојот прв луциден сон. Од почеток, на некое бело место сум, се е бело, не ни стојам на некоја подлога. Се наоѓам во некоја соба (не се помрднав од местото) и ми текнува дека е можда сон. Праам reality check со раката, ја протнувам десната рака низ левата и се радувам. Тргам низ вратата од собата, ја отварам вратата и и викам на мајка ми: „Мамо сонувам! Сонувам !“ Се будам ! -.-
Инаку, и јас сонував откако мајка ми ме разбуди во 5 саат сабајле да пијам некој сок, ми го донесе сокот у кревет го испив и продужив да спијам. Тогаш сонував.
Во последно време немам нерви за луцидни соништа, а и не се ни трудам да имам.

 

[statusQuO]

Исто така пред неколку години имав прочитано негде (можеби и токму на оваа форум да е било) начин за да се програмираш кога да станеш...
начинот е следниов... пред да си легнеш замислуваш дека си во лифт(пожелно лифт кој убаво го познаваш со детали како потписи, графити, скапана сијалица, изгорено копче и т.н.) го стискаш последниот спрат но наместо да застане ти излетуваш од зградата.... овде го продолжуваш твоето патување со лифтот (малце смешно до душа) и додека си во воздух посматраш најразлични глетки.... кога на саатот на раката ке ти отчука 7 овде лифтот почнува да паѓа и се будиш... ова искрено го пробував можеби и цел месец и повеќе со некој си мали достигнувања, но ако ништо друго не барем ти дава некаков вид на `занимација` пред да заспиеш.

Ja за програмирање се програмирам ручно си мислам: Треба да станеш во 9 саат сабајле, сеа е 12 навечер.“
И коа заспивам не заспивам одма, туку се терам, штом приметам дека спијам, одма да се разбудам и го погледнувам саатот = да видам колку време сум спиел.
Така праам 2-3 пати, и неретко успевам на крај да станам у 8:59, секунда пред алармот.
Наравно ова не работи ако сум мега уморен или сакам да станам за 1 саат пример. За кратко спиење никад не успевам - дури и се успивам.
а, да, исто се дешава ова коа го правам, пример од 7 саат до дур да станам (9) да се разбудам милион пати...ко на штрек се осеќам да не се успијам, и ми се крати ЕПТЕН времето на спиење пошо сум нон стоп alert...али па тие времиња се будам претерано наспан

Во последно време немам нерви за луцидни соништа, а и не се ни трудам да имам.

Да и ја ради тоа прекинав, пошо ме мрзеше. Одкритието ко одкритие е топ, али и онака не планирав да го мастеризирам (океј малце, али сфатив дека е hard work rather then fun time will asleep).

 

[The confused kid]

Како може да се чувствуваш уморен и малаксан?
Јас така се чувствувам кога сонувам, обични глупави сонови што немаат врска со реалноста...ок, можда и имаат ама не е ни битно. Битно се заморувам кога неможам да го контролирам сонот.
Во случајов, ти сам си го контролираш сонот, правиш ствари кои ќе те одморат, а не ќе те заморат. Сигурно нема да посакам да се сонувам во некој кошмар, right?

До некоја црта го контролирам.. но преголемото присуство на деталите и посебно обрнување на детали на секој од нив е тоа што ме заморува... како мозокот на турбо да ми е.
Деталите се беспрекорни но сепак како да сум научен да го `проверам` секој детал и да си го објаснам зошто баш е таков... незнам како точно да ти објаснам, но кога ке имаш некој подолг луциден сон ке сватиш....