За почеток, можеш да ја прочиташ Библијата. Еве одличен сајт. Ептен лесно се чита и има многу интересни приказни:
http://www.mkbible.net/
Точно е дека е убаво да веруваш во нешто, но мислам дека е голема грешка да веруваш во нешто што не си го проверил.
Човештвото „познава“ повеќе од 5.000 Богови и, не, не сите се познати „како таков“ - сите тие се разликуваат во нешто, како што се разликуваат народите кои ги
измислиле.
Тоа што јас сум бил во Црква не значи дека верувам дека постои господ. Јас одам во кино, па секап не верувам дека постои светот од Аватар.
Тоа „натприродна појава“ мислам дека треба да си го додефинираш, пошто ако ти значи „старб ел дедо со брада кој те гледа да не згрешиш“, тогаш то му доџе као лош Дедо Мраз и е инфантилно. Од друга страна, ако господ за тебе се необјаснетите феномени со кои се среќава човековиот ум, тогаш зошто тоа го викаш Господ, кога религиите прилично прецизно, секоја од нив, го опишува пластично (и различно) својот Бог.
Од 20.000 божества во човековата историја, зошто мислиш дека праавославниот бог е единствен и вистински. Зошто мислиш дека тој „Бог“ би чекал 5 милијарди години (колку што постои земјата) за да ја направи очигледната грешка креирајќи човек од чие ребро направил жена која за 15 минути го заебала мужот и покажала дека господ е несовршен и несезнаен иако така го пишува?
Христијанството е преполно со инфантилни контрадикторности. Можеби пред 2000 години тие можеле да поминат кај народот кому му била сервирана оваа вера, но денес сето тоа е навистина смешно и проѕирно.
Срдечно те охрабрувам да ја прочиташ книгата. Каков верник си инаку ако не знаеш што пишува внатре?