Од едноставни хемиски елементи се создаваат покомплексни. Од едноставни животни форми се создаваат покомплексни. Од едноставни форми на свест се развиваат покомплексни (ова, не сум баш сигурен дека можеш да го разбереш). Целиот универзум е во постојано движење. Сите овие работи укажуваат на дијалектичниот карактер на СЕ' околу тебе. Од каде наоѓаш сили да се труеш со фиксен, неменлив бог и фиксен, немелив морал?!?!
Твојата дегенерирана религија те учи дека се' околу тебе се распаѓа и трули. WTF?!?
Целото човештво постојано се развива (Ок, освен во мрачниот среден век, но за тоа знаеме точно кој е виновен) и напредува, открива, се усовршува. Една 2000 години стара догма наочиглед те лаже. Ти вика дека све се распаѓа (not! - се усложнува и развива) и дека моралот е фиксен и од Бога даден (не е ова глупост, туку апсолутна идиотштина - лесно проверлива и тука докажана како таква). СВЕ ОКОЛУ ТЕБЕ ТИ ВРИШТИ ДЕКА НЕ Е КАКО ВО РЕЛИГИОЗНИТЕ ДОГМИ!!!
И ти што правиш?!?
Смешен обид за салто. Обид.
--- надополнето ---
Преиспитување во религија - тешко. Забрането е, нели.
А ако оддалеку насетувам што ти е муабетот, претпоставувам дека целиш на аргументот: „Како можеш да си сигурен дека не постои Бог, ако тврдиш дека атеистот постојано се преиспитува?“ Не знам, во право ли сум со претпоставката?
