Let 3
The Nipple Erector
- Член од
- 13 јули 2008
- Мислења
- 30.896
- Поени од реакции
- 31.280
Римјаните можеле веднаш да ја запрат оваа новокомпонирана секта со тоа што ќе го изваделе Христовото тело од гробот, ќе го ставеле на еден коњ и ќе го прошетале околу Ерусалим. Но гробот бил празен. Христовото тело не било таму. Христијаните што при Христовото апсење се разбегале, по три дена храбро сведочеле дека го виделе Христос воскреснат. Ни меч, ни оган, ни устата на лавовите не можеле да ги спречат. Исус е жив. Наместо да му се спротиставуваш, поверувај во Него и прифати ја Неговата спасителна рака. Тој е нашиот Спасител од гревот и Господар на нашиот живот.
По римски закон тело на казненик распнат на крст никогаш не било давано ни на семејството а камоли на некој кој не е во сродство со казнетиот. Било оставено да изгние на крстот да го јадат лешинари а потоа се фрлани во масовни гробници. По римски обичај распнувањето се одвивало на јавни места обично на патишта кои воделе кон градот или пред градските порти како опомена за другите. Исус е распнат на приватен имот !!! во нечија градина !!! а народот стоел оддалеку !! и телото му е дадено на некој кој не му е ни род!!
Прикаската околу распнувањето не одговара со историските факти.
Исто така проблем е и Исусовиот гроб. 4 века никој ништо не спомнуал за него ни црковни писатели ни теолози ни раните христијани кои пишувале за својата вера и својот бог. Тохј гроб ѓоа го пронајде света Елена, царската мајка на Константин, која дошла со царска свита во Ерусалем па го нашла гробот па од 3 крста во гробот не знала кој е на Исус, па и текнало со пробување, демек кога болна жена легнала на крстот на Исус одма оздравела а дури и да биде 100% сигурна, крстот го положила и на мртов човек и тој секако - воскреснал.
Е сега, во тој период кога ѓоа Елена го нашла гробот и крстот бискуп во цезареја бил Евзибиј, оној кој зад себе оставил куп пишани документи за христијанството и цела историја на дотогашното христијанство а бискуп на Ерусалем бил Кирил влијателен и ценет човек и теолог. Ни Евзибиј ни Кирил нигде со ниту еден збор не поменуваат дека во нивно време некоја делегација предводена од мајката на царот дошла во светата земја и го нашла гробот на Исус. Ни еден единствен макар и попатен помен на едно тртакво колосално откритие на нивната вера.
Имаме и еден настан, имено кога го распнале, станале мртвите од ерусалемските гробишта и шетале со сати низ ерусалем и разговарале со живите. Тој настан, толку спекаткуларен толку невобичаен толку фасцинантен ... не го запишал ниту еден писател, историчар, патописец, рабин, гувернер, сенатор, легат...... само во евангелијата.... тој настан не остави ни најмала трага во било кој летопис.
Значи евангелијата се свет за себе. тие се вон реалното, вон вообичаените норми и закони. Таму важат сосема други правила на живот време и настани. Околу вистинските случки на Исус се наталожени планини на легенди и митови низ кои треба полека и внимателно да се копа да се споредува со други извори, со познати факти за да се дојде до вистинскиот Исус, син на Јосиф, наследник на лозата на цар Давид, признат како цар на Јудеи и од приатели и од неприатели, водач на бунт против Рим, фатен, осуден и распнат како неприател на Рим.