Светиот апостол Павле не вели дека крстот претстасвува некаква сила за нас, туку вели „словото за крстот“. Мал пропуст, но многу менува нели?
Да, словото/учењето за крстот не е исто што и крстот, но словото/учењето за крстот и крстот се неодвоиви, како што се неодвоиви било кое учење и предметот од тоа учење. Претходниот стих, стихот пред цитираниот, појасно ја посочува силата од крстот:
„...Зашто Христос не ме прати да крштевам, туку да го проповедам Евангелието, и тоа не со премудри зборови, за да не изгуби од силата крстот Христов...„. (Коринтјаните 1,17).
--- надополнето ---
С
Ако демоните не го трпат крстот или крсниот знак, тогаш зошто тие го трпеле и не се плашеле од оригиналниот Голготски крст на кој што плус висел и лично Господ Исус Христос? Имено, од евангелијата читаме дека демоните го искушувале Исус и додека висел на крстот. Тие ја искушувале божественоста на Исус, се подбивале со Него, Го предизвикувале да се симне од крстот за да докаже дека навистина е Божјиот Син. А во суштина сакале да го натераат Исус да не ја плати казната за гревот и сите ние да останевме во ропството и осудата на гревот. Демоните го искушувале Исус дури и преку еден од разбојниците кој исто така висел на крст.
Додека Он беше на крстот, несомено е дека Он беше искушуван од демоните, посредно. Но, тие демонски искушенија се случуваа, оти Христос сеуште беше жив, трпејќи ги крсните маки, што значи, Он сеуште не беше воскреснат, така да демоните не ни можеле да ја видат состојбата од Христовото воскресение, со кое (воскресение) Он би им покажал на демоните дека може да ја победи смртта, иако Он беше закован на крстот, да да биде усмртен. Затоа, Црквата пее: „..со смртта смртта ја победи...„, па ние веруваме дека смртта веќе е победена и дека демоните се посрамени, оти не ја видоа смртта Христова, туку Неговото воскресение.
--- надополнето ---
Значи ако демоните не се плашеле и можеле да го трпат оригиналниот Голготски крст на кој што висел лично Господ Исус Христос, тогаш од каде идејата дека тие треперат и бегаат од златниот крст на некој поп или пак од некој диригент кој со раката прави некакви крстови у воздух?
- демоните не се плашеле од крстот, оти се до Христово воскреесение, крстот беше симбол за срамот, а не симбол за победата Христова над смртта.
- демоните бегаат од крстот, оти тоа го посочуваат искуствата од Црквата. Секој, па и најслабиот верник, може да ги оттргне демонските влијаниа врз својот ум, кога демоните „додаваат„ свои мисли во мислите од верникот, ако верникот, со силна вера, а не чисто механички, се осени со знакот крсен.
- дека демоните навистина бегаат од крстот, тоа го посочува искуството од еден современ грузиски подвижник, во неговата средба со протестантка, која, (нормално) го одбивала осенувањето со крсниот знак. Подвижниот лесно забележал дека тоа немање желба за осенување со крсниот знак е чисто демонско влијание врз раката од протестантката, која се обидела да се осени со знакот, но тоа не и успеало, па по молитвата која ја упатил подвижникот, протестантката, со ослободена рака, можела слободно да се прекрсти со знакот од Синот Божји. Разбира се, на грузискиот подвижник, не му требале цитати од Писмото, за да ја покаже моќта на крстот врз демонските сили.