Ако не го прифатиш буквално,се дрзнуваш да ги толкуваш Законите божји,суетно и годеливо да ја претпоставиш својата ситна,несовршена,грешна,човечка мисла пред онаа небесната,премудрата - божја.1. Ако Писмото го прифатиш буквалистички, тогаш, Писмото си го претворил во прирачник за влез во Рајот. Таквиот пристап не е својствен за православната Црква. Никаде во Писмото не пишува дека тоа (Писмото) е доволно за влез во Рајот.
Не ми се верува, Мики, си скршал на патот на лукавиот!3. Законот старозаветен е неважечки во новозаветниве времиња. Ако се држиш до Законот, ќе станеш сличен на јудеите, на „адвентистите„ и на „сведоците„. И на сличните „...исти„.
Тоа и се бара од верникот,христијанинот,да ја прифати во целост со срце и ум, објавата божја, писмото свето, старо и новозаветно.4. Ако Писмото го прифатиш круто, под изговорот „Да, тоа е збор Божји„, сам себе се претвораш во робот.
Личност е лесно да станеш , тешко е индивидуа да си.1. Ако Писмото го прифатиш буквалистички, тогаш, Писмото си го претворил во прирачник за влез во Рајот. Таквиот пристап не е својствен за православната Црква. Никаде во Писмото не пишува дека тоа (Писмото) е доволно за влез во Рајот.
2. Ако Писмото го толкуваш, отиде во протестанти, кои Писмото го толкуваат по својот ум. И таквиот пристап не е својствен за православната Црква.
3. Законот старозаветен е неважечки во новозаветниве времиња. Ако се држиш до Законот, ќе станеш сличен на јудеите, на „адвентистите„ и на „сведоците„. И на сличните „...исти„.
4. Ако Писмото го прифатиш круто, под изговорот „Да, тоа е збор Божји„, сам себе се претвораш во робот.
Во православната Црква, верните се спасуваат според учењето од Писмото и од Преданието, неразделно, но не онака „роботски„, туку согласно својот дар и согласно условите во кои живеат. Само така не се губи она кое ни е дадено (дарот, талентот, талантот...) и кое треба да го намножиме, и само така остануваме уникатни, а не програмирани роботи. Само така (о)стануваме личности, а не индивидуи.
Очигледно е дека не ги разликуваш категориите „личност„ и „индивидуа„. Ќе научиш, имет време....Личност е лесно да станеш , тешко е индивидуа да си.
Уствари за воља на вистината индивидуата има(се поистоветува) личност(личности).
Се до моментот на просветлување , кога сваќа дека де е наметнато и е продукт на акција-реакција.
Нашите личности се реактивни , а длабоко под маската се крие индивидуата и нејзината мудрост.
Добро де, ето, ти си го прифатил Писмото буквално. И, што имаш од тоа? Бесконечно и рафално пласирање цитати од Писмото, а ни грам дела по учењето од истото?Ако не го прифатиш буквално,се дрзнуваш да ги толкуваш Законите божји,суетно и годеливо да ја претпоставиш својата ситна,несовршена,грешна,човечка мисла пред онаа небесната,премудрата - божја.
А тоа е резервација за казаните со катран.Бидејќи гордоста е смртен грев и нема што да се толкува тука.
DAMNATION WITHOUT RELIEF !
Никаде во библијата нема овластување за православна,католичка,протестанстска,мормонска,адвентистичка...црква.
Значи црквата без дозвола од светото писмо се става како посредник.
Резултат - Адот...
Не ми се верува, Мики, си скршал на патот на лукавиот!
Исус јасно има кажано дека дошол да го исполни стариот завет.
"Немојте да мислите дека сум дошол да го поништам Законот или пророците, не сум дошол да ги поништам туку да ги исполнам! Зашто вистина ви велам дури постојат небото и земјата, ниту една буквичка или црта од законот нема да се измени додека не се исполни се!"
Тоа и се бара од верникот,христијанинот,да ја прифати во целост со срце и ум, објавата божја, писмото свето, старо и новозаветно.
Инаку како ќе знаеш кој дел треба буквално да се прифати,кој дел да се толкува а кој дел да се отрфли?
Така секој може како што ќе му текне...
Очигледно е дека не ги разликуваш категориите „личност„ и „индивидуа„. Ќе научиш, имет време....
Не е вера , вистина е .О.К.
Нека ти биде според верата твоја...
A Бог преседаваше на седмиот вселенски собор? Тој се сложи со одлуките? има нешто доказ за тоа, на пример камена плоча од него врежана .... потпис негов дека тоа е во ред ... или на поверење се зема одлуката, се претпоставува дека Бог нема да има примедби на одлуката.Се прашувам, од каде доаѓа оваа, демек, јака загриженост протестантска на нашево православно идолопоклонтсво? Направиш поклон и чест на ликот од иконата и-оп! Веќе си идолопоклоник? Оти не не оставите да уживаме во идолопоколонството? Кој Ве повика на тоа душегржништво? Самите себе? Кај бевте во времето од седмиот вселеснки Собор, на кој еднаш за секогаш е одредено дека иконите не се идол!? Што е посилно-соборната одребда дека иконите не се идол или приватната теологија дека се идол?
Зашто не го забалежувате Вашето јако изразено идолопоклонство? Тешко се забележува,не? Ама затоа полесно се гледа раската во окото одо Вашиот брат, ама тешко оди со гредата во свето око, така?
Третиот црковен собор во Толедо во 586 година, донесе заклучок дека “Епископите можат да ги продаваат жените кои свештениците ги држеа како наложници“ ( ги овласти бискупите да тргуваат со робови), Вториот црковен собор во Севиља во 619 година, донесува одлука да “ослободениот роб, повторно му се враќа во ропство на истиот бискуп“, соборот во Ремс, во 630 година, издава општа наредба “да робови од христијанската вера можат да се продаваат само на христијани“, деветиот собор во Толедо, во 655, носи заклучок дека “робинките и нивните деца од незаконски бракови со свештеници, стануваат вечни робови на Црквата, на кој мораат да и аргатуваат бесплатно“, Епископот на Јорк, Егеберт, забранил како грев “ослободување на на манастирските робови“, папата Гргур 1ви го овласти епископот на Сардинија, “да робовите кои не се католици, ги става во прангии, ги мачи со оган и фрла во зандани“.....Токму така!
Сам Бог, Духот Свет, е гарант за точноста на одредбите од вселенските Собори. Кој сака, нека прифати, кој не, нека живее во своето тековно убедување. Одлуките од Соборите се носат онака како Му е угодно на Саветиот ДУх, оти Он ќе најде начин да ја опомене Црквата за нејзините искривувања, како што тоа го стори Христос во Откровението Јованово, упатувајќи критички зборови кон дел од тогашните Цркви.