овака, да не го тормозам фејсбук, овдека ќе пишам што мислам за вечерва(веќе е вчера).
Браво за играта од 1 полувреме, го направивме тоа што требаше ги прегазивме.
е сега фамозното второ полувреме, и одлуките на Бенитез кои доведоа до тоа Бејл да ни стигне 3 гола.
1 Кога испадна станковиќ го стави Сантон, и ваљда не му ја објасни добро ситуацијата каде ќе игра, па на некои моменти, ги гледавме и сантон и Киву во центар заедно, или двајцата доле кај гол аут линијата на 16.
2 Ја увиде грешката, за да направи нова грешка, го пушти Пандев за кој со сто проценти сигурност гарантирам дека недозалечен влезе, човекот како гуштер без опашка се движеше, имаше само 1 пас, и тој назад кон лусио, повеќе не го видов до крајот.
3 Го стави Кордоба на местото на Биабиани, е оваа одлука воопшто не ми е јасна, и него гарантирам не му е јасна, кордоба до крајот на утакмицата, ни прими ни подаде, ни исчисти, ништо, исто како да не влеезе во играта. Тука го наметнувам прашањето, која беше идејата да влезе кордоба, што да направи? да ги сопре нападите на Бејл? да игра крило, да покрие во одбраната, ни фалешее човек некаде за тој да влезе? Секаде се спомнува дека бевме 11 ВС 10, колку беше потребно да внесеме одбранбен и да се браниме до крајот, ако тоа му беше намерата.
4 Немој некој да го обвинил Цезар, дека не се помрднал, оти тоа беа милиметарски прецизни силни удари кои немаше шанса да ги фати, поставете си го прашањето како Бејл успеа да дојде до голот и да ги направи тие удари, како успеа 3 пати да помине низ истиот пат и 3 пати да постигне
ИСТ гол? Зошто Занети на 36 години мораше сам да го брка бејл и да изгледа исто бедно како пред 7 години го бркаше Анри во најдобрите години, кога ни тртнаа 5 комада на меаца.
5 и најинтересно според мене, да ја видите разликата која вечерва дозволи да падне концетрацијата:
Господинот бенитез кој како на сликава си дремеше доле во фотељата, и господинот мурињо кој 90 минути демонстрираше издржливост на гласни жици обидувајки се од Сантон да направи фудбалер.