Дали сте спонтани?

[Crazy in Love]

Дали сте спонтани ко личности? Дали мора се да ви е испланирано или едноставно животот оставате да ви тече по сопствен тек?

Што мислите, што е подобро од овие две?

Дали спонтаноста е вродена особина, дали може некој што постојано планирал цел живот, да стане спонтан?

 

[Yo Blow]

слабо некако планирам

 

[faraon]

Ми се случило неколку пати да направам нешто спонтано..Но сепак си планирам..

 

[dh00|]

па можам да кажам дека сум спонтана личност...досеа сите убави нешта дошле сами по себе,спонтано,без никакви планови...

 

[Blackout]

За жал зависник сум од планирање.Не дека баш се планирам ама морам да имам некои одредени насоки по кои ќе се движам.
А сакам спонтани работи.Најубавите работи што ми се случиле биле спонтани.

 

[the Consigliere]

Спонтан сум као абортус


Иначе да, сакам избацувања од секаков вид и можам да кажам дека сум спонтан .

 

[Ilumious]

Секогаш си ја планирав иднината и уште си ја планирам па си одам по тој тек на животот кој што сум си го зацртала. Секако, има моменти кога морат да се направат отстапки и имало "suddenly, out of nowhere" моменти кога сум правела исклучоци и сум донесувала одлуки во мигот. Не дека се лоши таквите одлуки, напротив, но повеќе сакам кога ми е испланирано.

 

[Prydatorium]

Само шо планираното не излева онака како сме го замислиле.
Затоа спонтано.

 

[TpH_Bo_OkO]

Пошто секогаш кога планирам нешто за жал, не ми испаѓа - спонтан сум ко абортус.

Ама почнувам да учам да планирам и надредувам.

 

[JeepMkd]

Хмм, јас би рекол и спонтан, и не баш. За небитни работи и ситници одлучувам веднаш, но за поважни прашања размислувам долго и планирам. Дека ќе се променам не верувам.
Битно е спонтаноста да ја искористиш во прав момент и во право време.

 

[° Tinna °]

Спонтана сум.
Секогаш оставам работите да си се одвиваат без некој посебен ред,скоро никогаш ништо не планирам,оставам времето се` да си донесе.
Можеби таква сум затоа што ми е на некој начин досаден испланираниот живот,а и башка како што кажа некој погоре 99% од планираните работи никогаш не успеваат да се изреализираат па затоа одамна престанав да си трошам време на планирање.

 

[bucio]

Планирам ден два унапред повеќе не, можеби за поголеми работи и се понатаму имагинација е.
Не планирам на пример пред да седнам на маса со некого што ќе кажам како ќе речам, едноставно седнувам и зборувам, дури и ако има луѓе со кои што прв пат седам како што беше и денеска едноставно седнувам и доминирам не само физички туку и интелектуално. За тие што не разбраа сакам да кажам дека премногу зборувам и ретко кога немам инспирација за тоа . Ми велат доста Б. не остави З. да каже нешто , а З. на пауза е моментално инаку човекот е молчелив тип како Тилк од Ѕвездена Порта .

 

[LordDragonII]

И планирам и сум спонтан.
Зависи до момент.

 

[***РЕНАТА***]

Не сум спонтана и токму тој недостиг на спонтаност(уствари отсуство) константно ми е на удар на критика од поблиските.А,јас уште одбивам да прифатам дека тоа ми е мана,дисциплина и принципиелност некако не ги гледам како мани,али ај...

Некако не ми е забавно да живеам хаотично и дезорганизирано,не сакам изненадувања,непредвидени ситуации...така си сум навикната.Многу подобро функционирам по планче,распоред,агенда,протокол и сие видови уништувачи на хаос.Роботизирано било и неинтересно,епа може и да е,ама мене ми е посигурно и во многу случаеви се покажало како попаметно.Глупости да се,предвидени и испланирани сакам да бидат.:icon_roll И веќе ми личи како да се правдам,посилно е од мене,во рефлекс ми премина.

Знам дека најдобрите работи во животот се случуваат спонтано,али еве кај мене по можност нека идат со благо наговестување,некој знак нешто,би го ценела тоа.

 

[statusQuO]

Јас си ја планирам спонтаноста!

Убаво е да си спонтан...но јебешга, не е секој така “лабав“
И да...мислам дека спонтаноста е “вродена“ особина...не вродена туку едноставно зависи од градбата на карактерот на мали години...така да, you can't teach and old dog new tricks!