Реална реалност или?

[Ag0rA]

Ти си играш курташак или навистина се трудиш да ми објасниш нешто што НЕ ТЕ ПРАШУВАМ? Ако е првото и продолжиш со тоа, ќе бидеш санкциониран, а ако е второто аман престани, смешен си.

Поточна и со повеќе докази за тоа што го зборуваш ќе биде ако горното го кажеш на овој начин:
Не те прашав „инсерт на што одговарав јас“, туку те прашав „инсерт што ме праша тука“.

Можеш да го направиш тоа?

Доколку точно го направиш, ќе признаам дека сум одговарал на прашања кои не си ме прашала. ( а точно ќе можеш да го направиш тоа само кога навистина сум одговарал на прашања кои не си ми ги поставила )

Ти не знаеш да поврзеш јасно една проширена реченица, па сигурно дека не можеш така да ме навредиш. А да, ме вреѓа тоа што такво дете се труди да ме навреди. Во ред е тоа за тебе, ако ме разбра што ти реков?

Во секој случај, сум те навредил, и ти се извинувам повторно.
Прифатено?

Ти погрешно ја сфаќаш темава, сфати еднаш.

Ќе бидеш љубезна за да ми објасниш.. еве како за мене.. за да можам да го сфатам.. еднаш.?

Тоа би го направила најефективно ако ми кажеш како изгледа дека сум ја сфатил темата и како треба да ја сфатам.

 

[Сатори]

Да, звучи чудно тоа нечовечки, ама да не бидеме буквалисти, јасно е ваљда што мислев. А мислам така затоа што и во најскриениот мој ормар немам фетиш ни да повредувам, ни да омаловажувам, ни да вреѓам, ни па да пцујам гнасно само за да ми порасне цената во нечии очи, да си го набилдам егото или па да си ја задоволам душичката. Сум човек, па тргнувајќи од себе, имам право да кажам дека се` друго е нечовечки, како што секако имаш и ти право да ми кажеш дека грешам.

Не ти кажувам дека грешиш, само се прашувам.
Револтот кон оние што сакаат да се ставаат себе пред очите на другите како Богови е само игра на поголемо и помало, оние што го дозволуваат тоа се грешниците.
„ Дај ми го “ парафразирано е целата тема во психоанализи, епа кога ќе им го дадат на лошо место, јебига сами си го барале.

 

[ada]

Или еве се сетив на еден пример.

Да го земеме за пример ограбувањето на .. про кредит банката ( таа мислам дека беше.. можеби грешам.. не е важно,ова е пример ) во скопје.
Кога ова би се опишувало со зборови без величување би дошло како:
1, Неколку луѓе со маски на лицето и оружје влегле во банката и ја ограбиле.
Опишувањето со величување би било вака:
2, Про кредит банкада беше ограбена како во холивудски филм.

Во 2 се користат „понереални“ зборови (т.е. величување) одколку во првиот. Но 2 опис дава пореална слика... е пореален од првиот.
Ај сега не зае*авајте.. не кажувајте дека..треба да одговорам/објаснам зошто?

Имаш бомбастично презентирање на нештата, имаш сувопрарно или т.н објективно и концизно презентирање...нешто као таблоди версус вести на МИА. И двете се делумно валидни и се различна страна од едно те исто...И ако продолжиме со такви анализи ќе треба да стигнеме до прашањето дали реалност постои и што е таа, а на тој начин ќе отидеме бајаги надвор од темава која сепак, пред се, прашува зошто само кога имаме негативни констатации/судови и вулгаризирања, велиме дека истото е реално? Зарем не постои и друг начин за нечиј опис, кој притоа не би го нарекле шарена лага?

Додека на темата, за да не бидам офф топик, ако некој со некој свој „замислен“ стил се решил да психоанализира со вреѓање, можеби треба да се размисли и за опцијата дека некој сака да биде мазохист, па му одговара да биде омаловажуван и вреѓан.
Сите си имаме мали слатки фетиши во ормарот, кога излегуваат јавно на форум, тешко е.

Не ти кажувам дека грешиш, само се прашувам.
Револтот кон оние што сакаат да се ставаат себе пред очите на другите како Богови е само игра на поголемо и помало, оние што го дозволуваат тоа се грешниците.
„ Дај ми го “ парафразирано е целата тема во психоанализи, епа кога ќе им го дадат на лошо место, јебига сами си го барале.

За да некој анализира со вреѓање, мора да постои и индивидуа која би била соодветен реципиент на истото, или која, поинаку, си го бара.
Не може да бидеш садист, ако немаш мазохисти околу. Така да, невини жртви у случајов нема (претпоставувам дека за истото и ти збориш).

Е сега, друг е муабетот дали само со навреди може да бидеш искрен, односно зошто мнозинската перцепција е таква?
Зошто кога некој ќе отераш у три лепе добиваш потврда и аплауз од пубиката за твојата храброст и искреност?

 

[Wa_sa_ka_ha_ta]

Искрено се уморив од читање...тешки зборови, реални нереалности ...психолошки профилирања.....ајде да бидеме сите искрени...ни самите некогаш не можеме да препознаеме кога сме релано реални или нерелано реални или ВТФ....
Прочитав еден пост погоре кој го подржувам , никој не може да знае од аватарот или од потписот дали сум тука таа истата каква што сум надвор од форумов....

Па и на јаве не се прикажуваме релано искрено вистински во права форма....:smir:

ми одлета мислата фуј:angel1: заборавив што правев муабет...

 

[Raziel]

Искрено се уморив од читање...тешки зборови, реални нереалности ...психолошки профилирања.....ајде да бидеме сите искрени...ни самите некогаш не можеме да препознаеме кога сме релано реални или нерелано реални или ВТФ....
Прочитав еден пост погоре кој го подржувам , никој не може да знае од аватарот или од потписот дали сум тука таа истата каква што сум надвор од форумов....

Па и на јаве не се прикажуваме релано искрено вистински во права форма....:smir:

ми одлета мислата фуј:angel1: заборавив што правев муабет...

Правеше муабет за реланоста.
Еве малку ќе ти го насочам размислувањето.Дали според тебе поентата на една таква виртуелна тема за анализирање форумџии априори би требало да биде поврзана со реалноста надвор од (и поврзана со) форумскиот лик или да се базира на претпоставки за тоа како елементите од карактерот би се манифестирале во неговото делување?
Дали треба да се ловат негативните карактеристики,и истите да се злоупотребуваат преку филувано навредување(со оправдување дека она што не може да те уништи-те прави посилен).Дали да се истакнуваат позитивните карактеристики и со тоа да се лови репутација,или пак да се наоѓа некоја средина помеѓу двете,по што анализата мора да биде непристрасна и за трето око-здодевна.
Накратко,дали анализата може да биде доволно валидна за да не мора да биде интересна,забавна и непосредно ударна?

*дел од опциите алудираат на (за мене) правилниот одговор.

 

[Сатори]

Е сега, друг е муабетот дали само со навреди може да бидеш искрен, односно зошто мнозинската перцепција е таква?
Зошто кога некој ќе отераш у три лепе добиваш потврда и аплауз од пубиката за твојата храброст и искреност?

Зошто арената е создадена со цел, кога не може да се добие крв, може да се добие понижување, а широките народни маси секогаш уживале кога гладијаторот се бори со лавови.

 

[Ag0rA]

(1.) И ако продолжиме со такви анализи ќе треба да стигнеме до прашањето дали реалност постои и што е таа, (2) а на тој начин ќе отидеме бајаги надвор од темава која сепа[/B]к,(3) пред се, прашува зошто (3,1)само кога имаме негативни констатации/судови и вулгаризирања, (3,2)велиме дека истото е реално? Зарем не постои и друг начин за нечиј опис, кој притоа не би го нарекле шарена лага?

1, Анализите.. т.е. објаснувањата беа направени на барање.. со цел објаснување и докажување на моите ставови во врска со предметот на темава.

2, ( тој начин = мојот начин на објаснување ) Поопширно и појасно објаснување = пооддалечено од темата со примери чија што врска со темава е само предметот кој се објаснува/докажува.

3, Наједноставен одговор одговор на тоа би било ова, или нешто слично на ова:
„Затоа што за оние, кои имаат негативни констатации/мислења и вулгаризирање, им изгледа дека таа констатација е најблиску до реалноста, која што пред тоа не сме ја покажале, со главна цел да не бидеме погрешно сфатени, мислат дека истото е најреално“

Ова е наједноставен одговор.. подетален одговор, може да се даде само ако се разгледуваат поконкретни случаеви. Од тоа дека секој поконкретен случај е различен, следи и дека секој подетален одговор би бил различен. Вакви случаи постојат мноогу, и безпредметно е да се бараат овие одговори на тие случаеви, со цел преку нив да се дојде до општ конкретен одговор на тоа прашање.

Е дури на овој начин ќе стигнеме до некои основни прашања, и со тоа, далеку надвор од темава.

Воедно и тоа беше мој став.

3,1 Никој не рече „само во тие случаеви“. Постојат и други случаеви. Но, на темава ги разгледуваме тие случаеви.

3,2 Мојот став беше и тоа дека овој дел, во најповеќето поконкретни случаеви, е погрешен. Но, и дека постојат случаеви кога тој е точен. Преку докаживањето на тоа дека со понереални зборови можат да се доловат пореални слики, докажував и дека овој дел во некои случаеви е точен.

И малку офтопик..
Да одговараме на вакви прашања, без точно да го знаеме, или аксиоматски претпоставиме, одговорот на основните прашања, како на пример тоа што е реалноста, е исто како да собираме броеви, без да ги знаеме ( без да постојат ) аксиомите за собирање.
Од ова следи дека доколку сакаме да дојдеме до одговор кој би се прифатил онолку точно, и применливо во пракса, колку што 2+2=4, тогаш мораме да одговориме на тие прашања.
Т.е. сосем природно е да бараме одговор на тие прашања пред да ги одговараме овие.

 

[***РЕНАТА***]

Е сега, друг е муабетот дали само со навреди може да бидеш искрен, односно зошто мнозинската перцепција е таква?
Зошто кога некој ќе отераш у три лепе добиваш потврда и аплауз од пубиката за твојата храброст и искреност?

Затоа што некои мислат дека со дрскост и вулгарност,оддаваат впечаток на храбри и искрени луѓе на кои публиката им се восхитува и ги смета за херои "без влакна на јазикот".

Сепак,ова може да се сврсти во групата очајни обиди за внимание,бидејќи да го нема посакуваниот ефект кај публиката и кај "жртвата",не би го форсирале ваквиот насилнички,навредлив и вулгаризиран поглед на реалноста.

Особено се гледа дека ваквиот начин на презентирање на реалноста не соодветствува со вистинскиот,кога станува збор за нив самите.Бидејќи, без оглед колку жестоко напаѓаат и омаловажуваат други,кога ќе добијат и најмала критика,реагираат бурно,не ја прифаќаат,се трудат да се оправдаат или пак во стил "нападот е најдобра одбрана",уште повеќе напаѓаат.

 

[bucio]

Буцио, твојот гнев е разбирлив, и човечки е со таа особа да бидеш и дрзок, али ова што ти го изнесе е малку поекстремна ситуација која е онака, надвор од темава.

Тука повеќе дискутираме околу тоа дали е неопходно за да бидеш дрзок со некој (кој, на пример, не направил нешто екстремно како личноста у твојот пример) за да бидеш реален и отворен?
Дали вулгарноста и навредите се мерило за искреност и реалност?
И дали можеме да бидеме така "искрени" и "реални" во живо, или добиваме храброст за такво понашање само кога имаме монитор пред нас?

Па не мислам дека е надвор од темата, во претходниот пост опишав за реалноста и човековите засебни реалности или начин на кој се гледаат нештата.
Со секоја различна реалност, различен е пристапот на комуникација преку емоција. Пример доаѓа човек со тажна вест за нешто и јас да се насмеам до уши и да му речам ејјјј супер, или другар ми раскажува за тоа како супер си поминал вечерта кога излегол тој сиот весел и јас да му направам стушена фаца , и да промрморам мхммм. Второво го имам направено онака за штос да видам што ќе се случи, после објаснив дека се зезам .
Па јас сум прилично искрен и реален во зависност од ситуација. Инаку и јас сум за употреба на соодветните обичаи ритуали и соодветности во врска со јавните односи, кои се добри за представување пред другите, и во нив не спаѓаат вулгарноста и навредите. Се разбира кога има таква реалност со вулгарност и навреди тогаш се постапува соодветно на нејзе.

 

[ada]

Да одговараме на вакви прашања, без точно да го знаеме, или аксиоматски претпоставиме, одговорот на основните прашања, како на пример тоа што е реалноста, е исто како да собираме броеви, без да ги знаеме ( без да постојат ) аксиомите за собирање.
Од ова следи дека доколку сакаме да дојдеме до одговор кој би се прифатил онолку точно, и применливо во пракса, колку што 2+2=4, тогаш мораме да одговориме на тие прашања.
Т.е. сосем природно е да бараме одговор на тие прашања пред да ги одговараме овие.

Во право си. Без согласност околу тоа што е реалност, не може ни да се дискутира за начини на нејзино прикажување. Тоа е како да говориме за тоа дали на некоја куќа подобро би и прилегала фасада од цигли или малтер, а да не ја немаме видено, односно да не знаеме апсолутно ништо за таа куќа, па дури ни тоа дали истата воопшто постои.
Но, низ форумов, а и во секојдневието, имаме безброј примери на такви дискусии...Говориме за љубовни врски, верност и останати нешта поврзани со љубовта како емоција и пројава, а никој од нас не може да даде дефиниција за истата која би била општо важечка. Говориме за правда, односно ова е праведно/морално, она не е, а не знаеме, конкретно, концизно и универзално да ја одредиме правдата...и еден куп такви примери.

А, тоа е делумно затоа што, ако љубовните врски, моралните закони втемелени во правото, исмевањето во приказот на другите и сл. се феномени, манифестации кои можат да се одредат, докажат па и дефинираат, тогаш љубовта, правдата и реалноста се ноуменони за кои рациото, логиката и манифестацијата не се иманентни, односно дискутираме за нешто неопипливо кое не подлегнува под принципот на доказ и дефиниција.

 

[Wa_sa_ka_ha_ta]

Правеше муабет за реланоста.
Еве малку ќе ти го насочам размислувањето.Дали според тебе поентата на една таква виртуелна тема за анализирање форумџии априори би требало да биде поврзана со реалноста надвор од (и поврзана со) форумскиот лик или да се базира на претпоставки за тоа како елементите од карактерот би се манифестирале во неговото делување?

ех..сеа сум тотали конфјузд...чек малце...да го прочитам уште еднаш ....:smir:

(афтер неколку минути читање) ..

во предходната моја реченица можеш да го најдеш моето размислување за реалноста на форумите...додека не видиш, слушнеш и осетиш не можеш да судиш за некого кој можеби во тој момент на брзина го прочитал одоговорот и недоволно сваќајки ја суштината дал негативен полн со вулгарности одговор....или скратено се е предпоставка во врска со неговиот карактер (освен ако се познаваш лично со повеќето па отпрлика знаеш што да очекуваш)

Дали треба да се ловат негативните карактеристики,и истите да се злоупотребуваат преку филувано навредување(со оправдување дека она што не може да те уништи-те прави посилен).Дали да се истакнуваат позитивните карактеристики и со тоа да се лови репутација,или пак да се наоѓа некоја средина помеѓу двете,по што анализата мора да биде непристрасна и за трето око-здодевна.
Накратко,дали анализата може да биде доволно валидна за да не мора да биде интересна,забавна и непосредно ударна?

*дел од опциите алудираат на (за мене) правилниот одговор.

под а) се одлучувам на забавна, интересна и непосредно ударна, без зимање на здраво за готово...
под б) освен за теми (една од причините што се пријавив како ново печена) каде што има интересни тези, информации, мислења, докази, прикази, факти, и каде што ќе научам многу повеќе читајќи нечие мислење и итн

под в) веќе ако гледаме од научната страна и почнеме да ги користиме алатките на психологијата со кои алатки се служат форензичарите итн : преку пишаниот збор може многу повеќе да се открие за една личност на форумот одколку што си мислел дека ја познаваш...:mist:

ете пак забегав...:smir:

сума сумарум...оставам на интуицијата...

...можеби сум во право

малце оф топик....блјак....додека се снајдов со оваа цитирај ово оно..мојот цитат го направив попара...Raziel прости ми плеасе

 

[Ag0rA]

Во право си. Без согласност околу тоа што е реалност, не може ни да се дискутира за начини на нејзино прикажување. Тоа е како да говориме за тоа дали на некоја куќа подобро би и прилегала фасада од цигли или малтер, а да не ја немаме видено, односно да не знаеме апсолутно ништо за таа куќа, па дури ни тоа дали истата воопшто постои.
Но, низ форумов, а и во секојдневието, имаме безброј примери на такви дискусии...Говориме за љубовни врски, верност и останати нешта поврзани со љубовта како емоција и пројава, а никој од нас не може да даде дефиниција за истата која би била општо важечка. Говориме за правда, односно ова е праведно/морално, она не е, а не знаеме, конкретно, концизно и универзално да ја одредиме правдата...и еден куп такви примери.

Исто така никој не може да даде заклучок/мислење/пресуда/тврдење за кое би било докажано дека е апсолутно точно.

И малку оф топик..
...значи се случува да испратат луѓе на електрична столица без да бидат 100% сигурни дека тие се виновни за тоа.