Иве, разбираш, па јас веќе одговорив...Кој разбира, арно, кој не, ќе разбере, дури е жив, има време и за тоа.
Но, да се навратам пак, уште малку, а ќе се обидам да бидам колку е можно поедноставен во изразот, но притоа и да сторам јасна дистинкција меѓу категориите „знам„ и „верувам„.
1. Бог не се учи, Он не е информација од некој учебник, која се восприема рационално и се преповторува папагалски па кога некој ќе ме праша ова или она, јас инстатно му одгворам од моето сеќавање.
2. Бог го створи човекот по „...свој образ и подобие...„, што значи дека сликата/иконата/ликот божји е во секое човеково битие веќе вграден па одтаму нема потреба да го учиме она кое веќе го имаме во себе.
3. „Знам„ е рационална категорија, која се заснова на сознанијата од нашето секојдневно искуство или на нечии, туѓи, лабораторики наоди, а кои наоди денес се синоним за поимот „знам„.
4. „Верувам„ е духовна категорија, која е својствен само за духот човеков, не за рациото човеково. Затоа, никој искусвено не може ни да докаже ни да побие дека постои бог. Може да знае скекој кој е здраворазумен, а веруваат само поединци кои с есретнале со Бога во своето срце.
5. Духовните категории не се нечиј лабораториски наод: духовните категории не се испитуваат во лабораторија, туку само преку личниот духовен подвиг, кој започнува со т.н. „метаноја„, т.е. преумување, .т.е. покајание, кога поединецот се среќава со Бога и ја увидува целата своја отпаднатост и огревовеност и почнува да бара лек за таа своја духовна состојба.
Просто кажано, јас не знам за Бога, туку верувам во Бога. Кој не верува во него, ја има совеста и разумот, па нека се раководи според нив.
.......тој ја открил сијалицата крушката која сега е ништо во споредба со денешнава електроника....но сепак во тоа време тоа било големо откритие и основа на цела електрична енергија која се користи денес...:helou:
