„Фрчкоски даде лажна изјава за ДИК!”
Јавно ја поднесувам иницијативата за проверка на точноста на изјавата на Љубомир Фрчкоски дека не бил соработник или наредбодател на службите за државна безбедност од идеолошки причини. Јас тврдам дека претседателскиот кандидат во својата изјава заверена во Државната изборна комисија лаже. Ова го правам на овој начин, јавно, затоа што поинаку и не можам. Едноставно, комисијата за лустрација нема канцеларија, нема архива, нема печат, а македонскиот граѓанин мора да знае за каков претседателски кандидат се работи.
Ова за „Нова Македонија“ го изјави Јордан Ристовски од Канада, еден од многуте жртви на контраразузнавачките служби и на наредбите за следење од идеолошки и политички причини.
„Фрчкоски во периодот од 1992 до 1996 година како министер за внатрешни работи издавал наредби со кои се повредени моите права, гарантирани со Уставот. Тој не ја кажува вистината“.
Кумановецот Петровски вака и се обраќа на комисијата за верификација на факти (попозната како комисија за лустрација) во Собранието. Под псевдонимот Црни, Петровски бил следен и прислушуван од СДБ како член и финансиер на тогаш опозициската партија ВМРО-ДПМНЕ.
Кандидатот на СДСМ и другите кандидати, во согласност со новите законски прописи, мораше да достават нотарски заверена изјава дека не издавале наредби ниту биле корисници на информации со кои се прекршувани или ограничувани основните права и слободи на граѓаните од политички или од идеолошки причини.
Во неговиот обид да ја спречи кандидатурата за претседател на Фрчкоски, овој поранешен бизнисмен, сега политички азилант во Канада, се соочил со неочекуван проблем - комисијата не функционира, нема простории, нема печат, и тоа во момент кога е најпотребна, пред изборите.
Агим Мехмети, претседателот на комисијата за лустрација, само ги крева рамениците.
- Запознаен сум со таа иницијатива, но што да правам кога сè уште не е во функција комисијата за верификација на факти. Требаше да профункционира од завчера, но катот во МРТВ што ни е доделен не е подготвен. Јас правам сè што е во моја моќ - вели Мехмети.
Азилантот Петровски во 2000 година си го подигнал досието од МВР. Тврди дека наредбите за негово следење се давани со наредба и потпис на Фрчкоски. Во неговото досие стои дека тој се занимавал со разузнавачка активност. Како член и финансиер на ВМРО-ДПМНЕ, според досието на Службата за државна безбедност, тој контактирал со Огњан Петров, началник на одделение при Министерството за трговија на Бугарија. Оперативецот на СДБ тврди дека има потврдени сознанија дека Петров е агент на бугарската тајна служба. Петровски како претставник на ВМРО-ДПМНЕ требало да обезбеди максимална поддршка на Бугарија за вмровските фирми. Меѓутоа во 1993 година, СДБ утврдила дека прислушувањето на телефоните „не ги дало очекуваните резултати“ и решиле да престанат со следењето. Од имињата со кои Петровски телефонски разговарал во очи паѓаат Љубиша Георгиевски и Томе Далавера (Томислав Стојановски, таткото на Драган Даравелски).
За претседателскиот кандидат Фрчкоски ова се подземни игри.
- Немам коментар. Мислам дека станува збор за истата личност што поднесуваше кривични пријави пред извесно време. Јас не коментирам полициско-политичко подземје - ни изјави Фрчкоски.
Петровски лани понесе кривична пријава против Фрчкоски поради прогонот од МВР, но таа беше отфрлена од обвинителството поради застареност.
„Поднесов кривична пријава против Фрчкоски, Томислав Чокревски, Слободан Богоевски, Зоран Верушевски, Сиљан Аврамовски и другите полициски функционери, кои, со намера да ми нанесат штета од идеолошки и политички причини поради мојата политичка определба како припадник и финансиер на ВМРО-ДПМНЕ, во 1992 година ми отвориле досие под псевдонимот Црни и на тој начин повеќе години противуставно и незаконски собирале сознанија за мојот приватен и деловен живот, со тајно следење и набљудување, тајно фотовизуелно снимање и документирање, тајна контрола на писма и други пратки, прислушување телефон, и притоа добиените сознанија ги користеле за планско, систематско, организирано и смислено дискредитирање на мојата личност и семејство, како и уништување на мојот бизнис. Доказите се недвосмислени. ‘Независната’ обвинителка Драгица Михајловска во јануари ја отфрли мојата пријава поради тоа што наводно изминале 10 години од правењето на последната службена белешка на СДБ, која ја поседувам. Мал проблем е што последната белешка од мојот прогон, која ја имам, датира шест месеци пред истекот на рокот“, изјави Петровски лани на 29 септември за „Нова Македонија“.
http://novamakedonija.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=12&tabid=2&fCat=1&top=1&EditionID=350&ArticleID=21047
ЉДФ не ни требало да биде кандидат за претседател.
Јавно ја поднесувам иницијативата за проверка на точноста на изјавата на Љубомир Фрчкоски дека не бил соработник или наредбодател на службите за државна безбедност од идеолошки причини. Јас тврдам дека претседателскиот кандидат во својата изјава заверена во Државната изборна комисија лаже. Ова го правам на овој начин, јавно, затоа што поинаку и не можам. Едноставно, комисијата за лустрација нема канцеларија, нема архива, нема печат, а македонскиот граѓанин мора да знае за каков претседателски кандидат се работи.
Ова за „Нова Македонија“ го изјави Јордан Ристовски од Канада, еден од многуте жртви на контраразузнавачките служби и на наредбите за следење од идеолошки и политички причини.
„Фрчкоски во периодот од 1992 до 1996 година како министер за внатрешни работи издавал наредби со кои се повредени моите права, гарантирани со Уставот. Тој не ја кажува вистината“.
Кумановецот Петровски вака и се обраќа на комисијата за верификација на факти (попозната како комисија за лустрација) во Собранието. Под псевдонимот Црни, Петровски бил следен и прислушуван од СДБ како член и финансиер на тогаш опозициската партија ВМРО-ДПМНЕ.
Кандидатот на СДСМ и другите кандидати, во согласност со новите законски прописи, мораше да достават нотарски заверена изјава дека не издавале наредби ниту биле корисници на информации со кои се прекршувани или ограничувани основните права и слободи на граѓаните од политички или од идеолошки причини.
Во неговиот обид да ја спречи кандидатурата за претседател на Фрчкоски, овој поранешен бизнисмен, сега политички азилант во Канада, се соочил со неочекуван проблем - комисијата не функционира, нема простории, нема печат, и тоа во момент кога е најпотребна, пред изборите.
Агим Мехмети, претседателот на комисијата за лустрација, само ги крева рамениците.
- Запознаен сум со таа иницијатива, но што да правам кога сè уште не е во функција комисијата за верификација на факти. Требаше да профункционира од завчера, но катот во МРТВ што ни е доделен не е подготвен. Јас правам сè што е во моја моќ - вели Мехмети.
Азилантот Петровски во 2000 година си го подигнал досието од МВР. Тврди дека наредбите за негово следење се давани со наредба и потпис на Фрчкоски. Во неговото досие стои дека тој се занимавал со разузнавачка активност. Како член и финансиер на ВМРО-ДПМНЕ, според досието на Службата за државна безбедност, тој контактирал со Огњан Петров, началник на одделение при Министерството за трговија на Бугарија. Оперативецот на СДБ тврди дека има потврдени сознанија дека Петров е агент на бугарската тајна служба. Петровски како претставник на ВМРО-ДПМНЕ требало да обезбеди максимална поддршка на Бугарија за вмровските фирми. Меѓутоа во 1993 година, СДБ утврдила дека прислушувањето на телефоните „не ги дало очекуваните резултати“ и решиле да престанат со следењето. Од имињата со кои Петровски телефонски разговарал во очи паѓаат Љубиша Георгиевски и Томе Далавера (Томислав Стојановски, таткото на Драган Даравелски).
За претседателскиот кандидат Фрчкоски ова се подземни игри.
- Немам коментар. Мислам дека станува збор за истата личност што поднесуваше кривични пријави пред извесно време. Јас не коментирам полициско-политичко подземје - ни изјави Фрчкоски.
Петровски лани понесе кривична пријава против Фрчкоски поради прогонот од МВР, но таа беше отфрлена од обвинителството поради застареност.
„Поднесов кривична пријава против Фрчкоски, Томислав Чокревски, Слободан Богоевски, Зоран Верушевски, Сиљан Аврамовски и другите полициски функционери, кои, со намера да ми нанесат штета од идеолошки и политички причини поради мојата политичка определба како припадник и финансиер на ВМРО-ДПМНЕ, во 1992 година ми отвориле досие под псевдонимот Црни и на тој начин повеќе години противуставно и незаконски собирале сознанија за мојот приватен и деловен живот, со тајно следење и набљудување, тајно фотовизуелно снимање и документирање, тајна контрола на писма и други пратки, прислушување телефон, и притоа добиените сознанија ги користеле за планско, систематско, организирано и смислено дискредитирање на мојата личност и семејство, како и уништување на мојот бизнис. Доказите се недвосмислени. ‘Независната’ обвинителка Драгица Михајловска во јануари ја отфрли мојата пријава поради тоа што наводно изминале 10 години од правењето на последната службена белешка на СДБ, која ја поседувам. Мал проблем е што последната белешка од мојот прогон, која ја имам, датира шест месеци пред истекот на рокот“, изјави Петровски лани на 29 септември за „Нова Македонија“.
http://novamakedonija.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=12&tabid=2&fCat=1&top=1&EditionID=350&ArticleID=21047
ЉДФ не ни требало да биде кандидат за претседател.
