Македонцки
мадрфакр
- Член од
- 23 ноември 2007
- Мислења
- 4.281
- Поени од реакции
- 634
Македонци сепак има во Бугарија
Дали постои македонско малцинство во Бугарија? Да, постои и тоа кога-тогаш бугарската држава ќе мора да го прифати и да го признае и да ги примени основните човекови права на Македонците во Бугарија.
Ова е заклучокот на трибината што вчера се одржа во просториите на Хелсиншкиот комитет на Бугарија во Софија. Повод за трибината беше текстот на Михаил Иванов, советник на бившиот претседател Жељу Желев и член на Хелсиншкиот комитет на Бугарија, објавен во билтенот на комитетот „Објектив“ за тоа дека во Бугарија не постои македонско малцинство. Иванов нема никаков проблем со ставот за постоењето на Македонците како народ и на македонската држава во границите на Република Македонија. Но тој смета дека, од објективни причини, поради тоа што „нема разлики во јазикот, фолклорот, религијата и националното потекло помеѓу Бугарите и оние што се изјаснуваат како Македонци, во Бугарија нема Македонци“. Официјалниот став на Хелсиншкиот комитет на Бугарија и натаму е дека се загрозени основните човекови права на македонското малцинство кај нашиот источен сосед.
На трибината учествуваа Стојко Стојков, копретседателот на ОМО „Илинден“-Пирин, Георги Христов, главниот уредник на месечникот на Македонците во Пиринска Македонија „Народна волја“ и Красимир Кнев, претседател на Хелсиншкиот комитет на Бугарија.
За трибината немаше никаков интерес од бугарските медиуми.
Дали е во право Иванов или не?
Во Бугарија има неколку тези во однос на ова прашање, смета Красимир Кнев.
- Има Македонци, но нема македонско малцинство. Има Македонци во Македонија, но нема Македонци во Бугарија. Нема Македонци ниту во Бугарија... Најбитно е субјективното самоопределување на луѓето. За Македонците слушаме секој ден. Македонци има во Бугарија. Да, точно е тоа дека обичаите, јазикот, фолклорот и с? друго ни се доста слични. Сепак, најбитен е субјективниот фактор. По Втората светска војна во 1946 година во Бугарија како Македонци се изјаснија 146.000 граѓани. Во 1956 дури и повеќе. Зарем е тоа некаква масовна заблуда?
За Стојков од ОМО „Илинден“-Пирин нема никаква дилема.
- Моите родители се Македонци. Дома отсекогаш зборуваме македонски. Порано скришно слушавме радио Скопје, пеевме македонски песни, ама со страв од репресијата на полицијата. Тоа беше порано. Денес, по демократизацијата на бугарското општество, почна друга приказна – станав странски агент и противдржавен елемент - вели Стојков.
Ова е заклучокот на трибината што вчера се одржа во просториите на Хелсиншкиот комитет на Бугарија во Софија. Повод за трибината беше текстот на Михаил Иванов, советник на бившиот претседател Жељу Желев и член на Хелсиншкиот комитет на Бугарија, објавен во билтенот на комитетот „Објектив“ за тоа дека во Бугарија не постои македонско малцинство. Иванов нема никаков проблем со ставот за постоењето на Македонците како народ и на македонската држава во границите на Република Македонија. Но тој смета дека, од објективни причини, поради тоа што „нема разлики во јазикот, фолклорот, религијата и националното потекло помеѓу Бугарите и оние што се изјаснуваат како Македонци, во Бугарија нема Македонци“. Официјалниот став на Хелсиншкиот комитет на Бугарија и натаму е дека се загрозени основните човекови права на македонското малцинство кај нашиот источен сосед.
На трибината учествуваа Стојко Стојков, копретседателот на ОМО „Илинден“-Пирин, Георги Христов, главниот уредник на месечникот на Македонците во Пиринска Македонија „Народна волја“ и Красимир Кнев, претседател на Хелсиншкиот комитет на Бугарија.
За трибината немаше никаков интерес од бугарските медиуми.
Дали е во право Иванов или не?
Во Бугарија има неколку тези во однос на ова прашање, смета Красимир Кнев.
- Има Македонци, но нема македонско малцинство. Има Македонци во Македонија, но нема Македонци во Бугарија. Нема Македонци ниту во Бугарија... Најбитно е субјективното самоопределување на луѓето. За Македонците слушаме секој ден. Македонци има во Бугарија. Да, точно е тоа дека обичаите, јазикот, фолклорот и с? друго ни се доста слични. Сепак, најбитен е субјективниот фактор. По Втората светска војна во 1946 година во Бугарија како Македонци се изјаснија 146.000 граѓани. Во 1956 дури и повеќе. Зарем е тоа некаква масовна заблуда?
За Стојков од ОМО „Илинден“-Пирин нема никаква дилема.
- Моите родители се Македонци. Дома отсекогаш зборуваме македонски. Порано скришно слушавме радио Скопје, пеевме македонски песни, ама со страв од репресијата на полицијата. Тоа беше порано. Денес, по демократизацијата на бугарското општество, почна друга приказна – станав странски агент и противдржавен елемент - вели Стојков.
