- Член од
- 17 јули 2008
- Мислења
- 436
- Поени од реакции
- 273
Луѓе сме од крв и месо, имаме свои мушички и лоши денови,а најлошо е , и верувам дека сите сме почувствувале кога ќе си го добиете ни криви ни должни од оној кого највеќе го сакате...
Кога од еден безначаен повод ќе излезе сета кал што се таложела долго време,кога ниеден одговор или гест не е доволен да го угаси тој жар на лутење,ирационален бес,тоа е проклето чувство,чувство на бол .
И затоа што боли се прашувам зошто некогаш и самите се наоѓаме на страна на агресорот?
Дали сме толку слаби да не можеме ,а да не се истресеме на првото невино живо суштество во нашиот видеокруг?
Горчлив е вкусот после смирувањето тогаш,а долго е времето што поминува пред конечниот заборав..
Зошто мислиме дека го имаме тој луксуз да го трошиме времето на меѓусебни расправии,колку се истресувате на партнерот кога имате лош ден?
Кога од еден безначаен повод ќе излезе сета кал што се таложела долго време,кога ниеден одговор или гест не е доволен да го угаси тој жар на лутење,ирационален бес,тоа е проклето чувство,чувство на бол .
И затоа што боли се прашувам зошто некогаш и самите се наоѓаме на страна на агресорот?
Дали сме толку слаби да не можеме ,а да не се истресеме на првото невино живо суштество во нашиот видеокруг?
Горчлив е вкусот после смирувањето тогаш,а долго е времето што поминува пред конечниот заборав..
Зошто мислиме дека го имаме тој луксуз да го трошиме времето на меѓусебни расправии,колку се истресувате на партнерот кога имате лош ден?