- Член од
- 5 декември 2008
- Мислења
- 698
- Поени од реакции
- 211
Барав ама не најдов слична тема...па отворив. Дали знаете некои чуда поврзани со која и да е религија, не мора да се баш чуда може и случки, приказни,нешто што имате слушнато или прочитано напишете и коментирајте. Еве јас ке започнам...
Ова што следува претставува доживување на еден млад панкер, К.Ајви кој пораснал во едно разбиено семејство и се обидувал излезот од таквата животна ситуација да го пронајде во бегство во окултизмот.
„Живеев во своите фантазии и светови кои самиот ги создавав. Од нормално дете станав панкер со панкерска фризура и чизми. Лугето ми нанесуваа болка ме повредуваа и удираа поради мојата индивидуалност. Пред извесно време еден мој пријател ме повика на една посебна забава. На оваа забава дојдоа и моите другари од училиштето и две постари девојки. Мене ми рекоа дека ке седиме и ке разговараме, ке пиеме сода, ке грицкаме чипс и ке се шегуваме.
Меѓутоа, тие две девојки беа вештерки, а забавата всушност беше вештерски собир. Тогаш бев инициран во магиска пракса Вика (WICCA). Ако не знаете Вика е древен женски облик на друидска магија. Затоа ме нарекуваа вештерка а не вештер. Брзо напредував и станав искусна вештерка. Верував дека лудилото е највисоко животно искуство. Ако умрам се ќе биде готово. Ако полудам ке поминам низ смртта без умирање. Тоа беше мојата философија. Практикувањето на вештерската магија ме носеше на разни места, главно преку астрални патувања. Тоа беше природно ширење на светот од мојата фантазија. Бев семоќен и во тој свет што самиот го создавав се ме гледаше со почитување. Чуствувањето на моќта е тоа што ве измамува да се занимавате со магија. Во релниот свет јас бев никој и ништо, а во магијата бев некој и нешто. Се чуствував непобедлив но бев во заблуда(прелест).
Една вечер ме разбуди голема напнатост во бешиката. Тоа беше еден од оние моменти кога лежите на креветот, погледнувате кон сатот, па потоа во вратата обидувајки се да се одлучите дали да станете или да останете во креветот, издржувајки до утрото. Одлучив да станам и да отидам до тоалетот. Во тој миг сватив дека целото мое тело е парализирано, од вратот па надолу. Во магијата Вика не се користат дроги ниту алкохол. Секого кого ке откриеја дека користи дрога или алкохол го исклучуваа од вештерскиот ред. Јас знаев дека нема ништо во мојот организам што би можело да предизвика таква парализираност. Единственото објаснување до кое можев да дојдам беше дека сум нападнат од нешто што е од духовна природа. Го напуштив своето тело на астрален начин и се подигнав над него. Тогаш доживеав целосен шок. Околу моето тело имаше 15 демони, кои цврсто го држеа моето тело и хистерично се смееја. Еден од нив се заврте, ме погледна и ми рече дека сум најголем(...) идиот,каков што долго време нема сретнато. Демонот ми рече дека ме поучувале на правиот пат но дека јас сум отишол на погрешниот пат, дека толку многу сум навлезен што одам право во пеколот и ми нема спас. Затоа ми предложи да направиме договор. Двајца демони дојдоја до моето астрално тело и ме свртија до главата надолу. Кога се превтев се најдов во пеколот. Не постои начин да опишам што видов, што почуствував и помирисав. Тоа никогаш нема да можам да го заборавам . Тие сеништа...
Потоа ме вратија во мојата соба и ми поставија ултиматум: или да се убијам, па тогаш да станам како нив, однодно повеќе да не се мачам, туку да бидам мачител, или да умрам и, во секој случај, да отидам во пеколот. Го одбрав самоубиството. Пред да ме вратат во моето тело, во себеси прошепотив: „Исусе, ако постоиш, помогни ми!‘‘
Одеднаш ме осветли блескава светлина и демоните се распрскаа на сите страни. Станав и почнав да го навредувам Бога. “ Зошто допушти да поминам преку сите тие нешта?‘‘ Така продолжив речиси цел сат чистејки ја течноста што моето тело ја испушти при искуството со демоните.
Тогаш прв пат Го слушнав гласот Божји. Тој глас рече само една единствена, едноставна реченица, која ме запре на патот до мојата пропаст: “Се што сакав да сториш беше да бараш.‘‘
Ова што следува претставува доживување на еден млад панкер, К.Ајви кој пораснал во едно разбиено семејство и се обидувал излезот од таквата животна ситуација да го пронајде во бегство во окултизмот.
„Живеев во своите фантазии и светови кои самиот ги создавав. Од нормално дете станав панкер со панкерска фризура и чизми. Лугето ми нанесуваа болка ме повредуваа и удираа поради мојата индивидуалност. Пред извесно време еден мој пријател ме повика на една посебна забава. На оваа забава дојдоа и моите другари од училиштето и две постари девојки. Мене ми рекоа дека ке седиме и ке разговараме, ке пиеме сода, ке грицкаме чипс и ке се шегуваме.
Меѓутоа, тие две девојки беа вештерки, а забавата всушност беше вештерски собир. Тогаш бев инициран во магиска пракса Вика (WICCA). Ако не знаете Вика е древен женски облик на друидска магија. Затоа ме нарекуваа вештерка а не вештер. Брзо напредував и станав искусна вештерка. Верував дека лудилото е највисоко животно искуство. Ако умрам се ќе биде готово. Ако полудам ке поминам низ смртта без умирање. Тоа беше мојата философија. Практикувањето на вештерската магија ме носеше на разни места, главно преку астрални патувања. Тоа беше природно ширење на светот од мојата фантазија. Бев семоќен и во тој свет што самиот го создавав се ме гледаше со почитување. Чуствувањето на моќта е тоа што ве измамува да се занимавате со магија. Во релниот свет јас бев никој и ништо, а во магијата бев некој и нешто. Се чуствував непобедлив но бев во заблуда(прелест).
Една вечер ме разбуди голема напнатост во бешиката. Тоа беше еден од оние моменти кога лежите на креветот, погледнувате кон сатот, па потоа во вратата обидувајки се да се одлучите дали да станете или да останете во креветот, издржувајки до утрото. Одлучив да станам и да отидам до тоалетот. Во тој миг сватив дека целото мое тело е парализирано, од вратот па надолу. Во магијата Вика не се користат дроги ниту алкохол. Секого кого ке откриеја дека користи дрога или алкохол го исклучуваа од вештерскиот ред. Јас знаев дека нема ништо во мојот организам што би можело да предизвика таква парализираност. Единственото објаснување до кое можев да дојдам беше дека сум нападнат од нешто што е од духовна природа. Го напуштив своето тело на астрален начин и се подигнав над него. Тогаш доживеав целосен шок. Околу моето тело имаше 15 демони, кои цврсто го држеа моето тело и хистерично се смееја. Еден од нив се заврте, ме погледна и ми рече дека сум најголем(...) идиот,каков што долго време нема сретнато. Демонот ми рече дека ме поучувале на правиот пат но дека јас сум отишол на погрешниот пат, дека толку многу сум навлезен што одам право во пеколот и ми нема спас. Затоа ми предложи да направиме договор. Двајца демони дојдоја до моето астрално тело и ме свртија до главата надолу. Кога се превтев се најдов во пеколот. Не постои начин да опишам што видов, што почуствував и помирисав. Тоа никогаш нема да можам да го заборавам . Тие сеништа...
Потоа ме вратија во мојата соба и ми поставија ултиматум: или да се убијам, па тогаш да станам како нив, однодно повеќе да не се мачам, туку да бидам мачител, или да умрам и, во секој случај, да отидам во пеколот. Го одбрав самоубиството. Пред да ме вратат во моето тело, во себеси прошепотив: „Исусе, ако постоиш, помогни ми!‘‘
Одеднаш ме осветли блескава светлина и демоните се распрскаа на сите страни. Станав и почнав да го навредувам Бога. “ Зошто допушти да поминам преку сите тие нешта?‘‘ Така продолжив речиси цел сат чистејки ја течноста што моето тело ја испушти при искуството со демоните.
Тогаш прв пат Го слушнав гласот Божји. Тој глас рече само една единствена, едноставна реченица, која ме запре на патот до мојата пропаст: “Се што сакав да сториш беше да бараш.‘‘