Што е полошо, да не возвратите љубов, или љубовта да не ви биде возвратена?

[Dark Angel Nora]

ОК, верувам дека сите сме се нашле во некоја ваква ситуација. Насловот кажува се. Дали е полошо да не ви биде возвратена љубовта, и да живеете во мизерија, јадосувајќи се и прашувајќи се зошто токму вас ви се случуваат такви работи, што вие немате што другите имаат, или пак да скршите некое срце и да му го завртите грбот, знаејќи дека го повредувате?

Не станува тука збор само за љубов меѓу двајца партнери, туку и на пријателска, родителска и слично

Повелете

 

[ATG]

...Ако не возвратиме на љубовта, значи на некого не му е возвратена љубовта, значи повторно се враќаме на првото „Како и да се вртиш опашката е позади„

 

[Болиглава]

За повеќе да те боли првото, треба да си навистина морална личност која во денешно време и во ова општество се поретко се среќава.

 

[PSYtisfaction]

Полошо? „Лошо“, исто како и „добро“, е најрелативен од сите термини што може да постојат.

Ама ако мора да ставиме на вага... Секако дека полошо е она што не засега лично нас пред било кој друг, зошто сите функционираме така себично, или ублажено да кажам-себенасочено, па според тоа, секако дека повеќе ќе боли кога љубиме, а не ни е возвратено.

Обратната варијанта не само што е помалку лоша, туку во некои ситуации и полезна за себевреднувањето, чуда може да направи за егото.

 

[Buterfly]

Незнам која ситуација е полоша. Невозвратената љубов е доста болна и треба време да се сфати дека ти не си девојката во неговото срце, се друго е само трошење време додека не се сфати тоа. Ама и другата ситуација е кога вие сте невозвратената љубов на некого. Тешко е премногу ако се сфати ептен при срце тоа дека одбивате некого и дека неможете да му подарите љубов онолку колку што ви е подарена. Ако си рамнодушен нема да ти е тешко едноставно само така ќе поминеш и нема да ти е гајле, ама ако малку ти значи таа особа тогаш ќе ти биде тешко. Сепак невозвратената љубов е потешка. Те измачува и ти задава немир и безброј прашања зошто баш ти или која е причината да не ти возврати љубов. Без разлика дали си у врска или не, љубовта која е невозвратена е проклето болна и вознемирувачка.

 

[>>LadY<<]

Дали е полошо да не ви биде возвратена љубовта, и да живеете во мизерија, јадосувајќи се и прашувајќи се зошто токму вас ви се случуваат такви работи, што вие немате што другите имаат, или пак да скршите некое срце и да му го завртите грбот, знаејќи дека го повредувате?

Станува збор за потполно иста ситуација, со таа разлика што едното вам ви се случува, а во другиот случај вие тоа некому му го правите. Значи, ако знаете какво е чувството кога некој вам не ви ја возвратил љубовта, сигурно ќе можете да разберете како ќе се чувствува некој ако вие му го направите истото. Полошо секако е второто, затоа што во тој случај ние сме повредени, а во првиот случај можеби ќе не јаде чувството на вина затоа што веројатно ненамерно сме повредиле некого, но од друга страна ќе сме свесни дека тоа сме го направиле со добра намера, односно не сме ја возвратиле љубовта затоа што не сме имале чувства, а тоа е многу подобро отколку некому да даваме лажна надеж или да сме со него иако не чувтсвуваме ништо. во тој случај дополнително би ја повредиле личноста, само што би го одложиле тој момент. но, помалку болно е ако уште веднаш дадеме на знаење како стојат работите.. Можеби звучи малку сурово, но на срцето не може да му се наредува, а и не вреди да и го губиме на другата личност времето ако не можеме да и ја возвратиме љубовта.

 

[bucio]

Да не возвратам,таков сум душа човек само да не ме изнервира некој .

 

[kapetan]

па нормално полошо е да не ни биде возвратена дека тоа го чуствуваме на нас и поболно е...а ако не ја возвратиме како шо сме сите секој шо си гледа за себе...мислам до сега немам сретнато ни една особа која има размислувано дека ако му раскини(а ако раскини треба да ја објасни причината нежно за да може да го разберат) или не го сака а оди со него дека многу го повредува...на никој не му е гајле за другите...да се плукнам во луѓето...

 

[>>LadY<<]

Да сакаш, а да не бидеш сакан, е исто како да се одзиваш, а никој да не те повикал.

 

[КиреМали 1911]

Јас сум егоист по карактер. И моите мислења се такви. Според мене, неспоредливи се двете ситуации - да не даваме љубов, е нешто што на некој начин, секојдневно го правиме кон некои личности, свесно или не. Да не ни биде возвратена љубовта (а значи сме ја дале, нели) е болна ситуација, во која ние се чувствуваме емоцинално потрошено, а не сме добиле никаков „профит“. И пошто, самата природа на човековата психа не дозволува да сакаме некој повеќе од самите себе, автоматски, ние сме повредени, од мног различни гледишта. Според тоа, дефинитивно полошо е дадената љубов да не е возвратена.

 

[Шмекерот]

Една девојка со која идев еднашка ја засакав идевме релативно кратко некој месец ипол. Ја се прашував дали сеа да се отворам да не е рано малце ама не можев против себе и против емоциите. И и кажав. Слушај...јас тебе те сакам. Типката ми рече: леле не знам шо да кажам! не сакам да звучам лошо ама јас не го чувствувам тоа. Леле мене срцево почна да ми се рони. Викам сигурна си? Вика да многу сум сигурна. И мене ми текна шо да напраам. Се насмеав слатко и намигнав со левото око толку добро што следната нејзина реакција беше Јас тебе повеќе те сакам.
си викам...е не нема да ме сакаш ебате

 

[Crazy in Love]

Полошо е да не возвратам љубов, според мене, затоа што директно сум одговорна за туѓи чувства, односно некој ме сака, нечии чувства се во прашање, а јас не можам да ги возвратам и не знам како да направам за да не ги повредам тие чувства и многу би ми било непријатно. Досега не сум имала ваков случај, зашто обично е обратното. И не ни сакам да се случи, затоа што навистина ќе бидам избезумена. Љубовта кога не ми е возвратена, се работи за мои чувства, лесно се преболува тоа. Мислам, ќе ме повреди, ќе си поплачам малце, ќе бидам повредена и потоа ќе станам и пак одново. Ама знам дека тоа си се мои чувства и знам како да ги канализирам чувствата, знам како да го примам поразот. Ама сето тоа сум јас и тоа се мои чувства. Навистина не сакам да имам на совест туѓи емоции и никогаш не би сакала да се доведам во ситуација да не можам да возвратам љубов или не дај Боже некој да пати, страда или да биде повреден заради мене и мои постапки.

 

[Пеам на свадби]

ОК, верувам дека сите сме се нашле во некоја ваква ситуација. Насловот кажува се. Дали е полошо да не ви биде возвратена љубовта, и да живеете во мизерија, јадосувајќи се и прашувајќи се зошто токму вас ви се случуваат такви работи, што вие немате што другите имаат, или пак да скршите некое срце и да му го завртите грбот, знаејќи дека го повредувате?

Не станува тука збор само за љубов меѓу двајца партнери, туку и на пријателска, родителска и слично

Повелете

Уф, да не знае човек што е дамбетер... Секој сака да му е убаво во врската конкретно, но не може да му е убаво, ако не го сака тој шо е со него, или ако барем не му е интересен или допадлив. :nesum:И првиот и вториот случај од болдираните, се шит. Но, реалност се. Јас би излегла од врска во која знам дека нема иднина, дека само залечувам стари рани(како што се случувало), ама без око да ми трепне. Колку подолго држам некого до мене, знаејќи дека не го сакам и дека се самоизмачувам, толку потешко ќе ми биде да ставам крај. Сепак, емоциите не се бираат од мозокот, туку од срцето, а љубовта особено. Што се однесува до тоа, да не ми се возвратени чувствата, мислам дека полесно би излегла на крај, сепак со таа личност, не сум започнала врска, така што во прашање е само физичка привлечност.

 

[Necrophilia]

егоистичко размислуивање: да не ти возвратат
садистичко: да не возвратите...

во секој случај сум се нашол и во двеве ситуации, иако постојат правилно 4 ситуации кога станува збор за љубов.

и двете се болни, пред се затоа што повредувате друга личност, макар и несвесно да е тоа...

 

[●•●TiGriCA●•●]

И двете.