Значи вака и јас го имам истиот проблем како Корни. Голем ПЕСИМИСТ сум, светот го гледам само во црна боја. ( тоа ми се случува неколку години ) се обидувам сам на себе да си објаснам која е смислата што сабајле ќе станам, која е смислата што ќе учам, ќе завршам факултет... која е смислата на животот? ладнокрвност невидена... ми вели девојчето дека ме сака, се дроби од плачење пред мене... Јас и велам па и јас тебе срце ја гушнувам ја бакнувам, а длабоко во себе осеќам празнина... нема ништо од чувства нема ништо ПРАЗНО. Пред неколку месеци умре една блиска особа, јас ни солза не проронив... Не ми беше жал...(то не значи дека бев среќен) НЕКАКО како се да ми е сеедно, за се што се случува околу мене. Значи буквално за се. Кога се зафаќам со некоја работа, одма во мозок ми се мота „нема да успеам“ или ќе си зацртам цел си велам „ма нема шанси, не сум јас таа среќа“.... Што да правам? Како да излезам од овој црно-бел свет?
ЕЕјјј
Значи вака и јас го имам истиот проблем како Корни. Голем ПЕСИМИСТ сум, светот го гледам само во црна боја. ( тоа ми се случува неколку години ) се обидувам сам на себе да си објаснам која е смислата што сабајле ќе станам, која е смислата што ќе учам, ќе завршам факултет... која е смислата на животот? ладнокрвност невидена..
јас бев сличен
само шо не бев голем песимист и НЕ СУМ и го гледав светот од поширок агол
....а и гледам да помогнам општо т.е настојувам да не бидам регресивен елемент во прогресот.
Разликата е што,кај мене повеќе влијаат туѓите чуваства но кај тебе друг е проблемот,потруди се ТВОИТЕ чувства да преовладаат наместо оние од околината,најверојатно погрешно интерпретирана ти е перцепцијата од процесорот:wink:. ТИ НЕМАШ ПРАЗНИНА-НЕМА ЧОВЕК КОј ИМА.
Кај повеќето околината влиајае-настпојувај да ги минимизираш негативните Нус-продукти на општеството(кое те САКАА)
И јас така повеќе девојки сум бакнал и сум им рекол те сакам(и стварно точно одговореноте сакам одговор ДА..(секако дека барем како човек ја САКАШ знчи ја Сакаш.).или како би ја замислил неа со друг???
И јас исто солза не сронив.....пред неколку месеци па што,јбг.
Кога се зафаќам со некоја работа, одма во мозок ми се мота „нема да успеам“ или ќе си зацртам цел си велам „ма нема шанси, не сум јас таа среќа“.... Што да правам? Како да излезам од овој црно-бел свет?
И како тоа ти лета мозоко...нема да успеам...зарем мислиш дека ако на ОТП другите ги склопија куќичките,ти закасни,доби единица од проф по ОТП....и оттгоаш на се гледаш негативно....
поентата ми е има индикатор за сево ова
Има причина....во твоето минато но и сегашно.
ном ЗНАЈ.
среќата е фактор кој во одредени моменти зависи и од човекот.
вложи повеќе конј тоа што си го отстранил
Решениото покрај ова видео
а и ова не смееш да го запоставиш.
