Тоа е така затоа што фосили не настануваат во сандук, ниту со обично закопување на мртво животно под земја. Фосили настануваат најчесто во анаеробни услови, при замрзнување, јагленисување, минерализација, петрификација, без присуство на кислород (инаку телото би оксидирало и би скапело), најчесто при нагло затрупување - вулкански ерупции, земјотреси, поплави, сеопштиот потоп итн.
Вака кажано делува како да имаме само неколку фосили кои што на прсти се бројат па не можеме да изведеме заклучоци од нив. Но за среќа не е така. Постојат околу сто милиони фосили - сите внесени во каталог и идентификувани - во музеите ширум светот. Да беа само десетина фосили ќе можеа еволуционистите да речат: „Фосилниот наод е пресиромашен и ете затоа немаме фосили на меѓуоблици (трансициони фосили)“. Но за нивно разочарување не е така. Дури и Чарлс Дарвин го признал тоа, а го признаваат и модерните палеонтолози.
Едноставно ќе мора да се помириме дека фосилниот наод е на страната на креационистите и дека во минатото не постоело нешто такво како „еволуција“. Доколку еволуцијата беше вистина, како што тврдел и Дарвин, фосилниот наод ќе требал да покаже бавна и финостепенувана низа од фосили на меѓуоблици кои што ќе сведочат за еволуцијата на видовите. Но такво нешто нема и, како што тврдел и самиот Дарвин, тоа е најсилниот приговор што може да се изнесе против неговата теорија.
Дарвин имал доволно доблест, чесност и понизнот да го признае несовпаѓањето на неговите претпоставки со реалните фосилни факти. Но денес не е така. Денес еволуционистите се држат како слепи за стап за еволуцијата и не можат да прифатат дека таа можеби и погрешна претпоставка на Даривн и затоа грчевито се држат за неа, прифаќајќи ја како научна догма, се разбира бидејќи таа им е единствена платформа за милитантен атеизам во образованието.
Штета што Дарвин не е жив денес за пред очите на сите еволуционисти да го искине своето дело „Потеклото на видовите“
