Без сомнение. За Грција имаме толку силно оружје против кое не се во состојба да се бранат. Со мудра и правилно насочена пропаганда можно е да бидат напикани во шише да нема кај да мрднат.
Единствената пречка за тоа е кај нас самите. Уште на времето, Глигоров, Црвенковски и Малески потпишаа една многу важна точка во таканаречената “привремена спогодба“: дека Втората Страна е обврзана да прекине со секоја пропаганда против Првата Страна. Притоа интерпретацијата на тоа што се подразбира под “пропаганда“ е изоставена од договорто, што значи Грција има право да си ја толува оваа точка како што сака.
Повторувам, проблемот е кај нас. По инерција од СФРЈ, и сите досегашни македонски раководители сериозно го почитуваат ова правило. Внимават да не ги повредат чувствата на Грција, на сметка на својот народ.
Груевски нешто почна да менува, но сеуште е далеку до вистинскиот став кој би бил одраз на нормален и здрав однос. А тоа е во секоја прилика брз исклучок да бараш сметка и објаснение од секој европедер кој ја брани грчката национал-фашистичка перверзија, наместо да се правдаш зошто си прифатил ваков или таков “компромис“.
