Посвоен сум?

[Magde.]

прва реакција шок:nesvest:

после ќе им поставам миљон прашања за шо било,
како течело посвојувањето?
зашо ме посвоиле?
зашто немале свое?
зашто баш мене ме зеле?
зашто не ми кажале до сеа?
дали знаат кои ми се родителите и сл.
нормално е малце да се сменат односите,можеби некогаш ќе ги гледаш како туѓинци..може повеќе ќе ги сакаш.
би сакала да знам кои ми се родителите и зашто сум била оставена,но сепак според мене не се родители оние кои го прават детето туку оние кои го одгледуваат,кои се тука за него во секое време,кои му се наоѓаат и во добро и во лошо,и кои најбитно го сакаат,зашто чим те оставиле не те сакаат повеќе од оние кои те зеле и те сакале како да си нивна крв.

не знам дали би се запознала со моите биолошки дали би им дала шанса да ми објаснал лично они.
може би изреагирала ко шмики ама никогаш нема да дознаам зашто знам дека не сум посвоена

 

[vladica]

Па до некаде нешто ке смени. Инаку ќе им бидам најзахвален на оние кои ме одгледале а вистинските (биолошки) родители ќе се обидам да ги најдам и ќе ги отерам у п . . . м (т.е ПИРИНСКА МАКЕДОНИЈА). ФАЛА БОГУ не сум посвоен - а на никого не му посакувам да го остават (недајбоже) :uvo:

 

[^Кристи^]

Ќе доживеам големо разочарување првенствено поради тоа што вистината толку долго била криена од мене, но во никој случај нема да им замерам на луѓето кои ме одгледале, сепак чекале соодветен момент да ме запознаат со тој факт.

Тие луѓе и би останале моите родители. Оние кои ме чувале, образувале, финансирале и сите слични неопходни работи во животот на едно дете.
Нема да го променам својот однос кон нив, напротив ќе им бидам вечно благодарна за се` што направиле за мене.

А биолошките кои само ме направиле и шутнале, нема да ги презирам. Ќе посакам да ги запознаам и да поразговарам со нив, како евентуално би ја сфатила нивната причина за таквиот потег. Инаку, воопшто не верувам дека ќе ја оправдам.

 

[Маца_мк]

иако не сум посвоена сум размислувала на оваа тема..

доколку бев посвоена ќе им бев благодарна на оние што ме посвоиле, што не ме оставиле сама, што ми дале кров и топол дом, многу љубов и ме израснале и воспитале за да бидам тоа што сум сега.затоа што родител не е оној што само те направил и те оставил, туку оној што бил покрај тебе кога си бил болен, кога ти било тешко, оној кој што ти го дал се она што го имаш, колку и да е
не би им се лутела што не ми кажале порано затоа што сигурно не им било лесно и на нив и ќе им бидам благодарна за се она што го направиле за мене, што решиле сета своја љубов и внимание, нивниот живот да ми го посветат на мене

а за тие што ме оставиле..не знам, можеби би сакала да ги запознаам(да бев во таква ситуација), но во моментов мислам дека штом решиле да ме остават не заслужуваат да ме знаат.приказната со мене и нив завршила во моментот кога ме оставиле, која и да била причината

 

[Daftie]

Единствена причина поради која би им се налутила во случајов е тоа што чекале толку време, а не ми кажале од самиот почеток.
Нема што да збеснувам/бегам од дома/почнам да се дрогирам/пијанчам/спијам под мостови и по паркови, јас би им била благодарна што се грижеле за мене како за свое биолошко дете.
А, за моите биолошки родители, не би ги барала. Сигурно нема да ги одјебам ако сакаат да ме видат(мада ако оставаш дете на посвојување потпишуваш дека веќе нема да го бараш), сигурно имале разлог да ме остават, но не гледам доволно добра причина за јас да ги барам нив.
Како и да е, нема да дозволам тоа да ми влијае во животот понатаму.

 

[Fabullous_178]

Срања и иссилени драми од американски филмови.
Нормално е дека тие што те одгледале се твои вистински родители.
Оние останатите,те направиле и те носеле 9 месеца.Ништо повеќе од тоа.
Сите останати акти на депресија,тага,омраза кон "биолошката мајка" и слични гомнарии,се само TV-fueled конфликти,кои траат многу кратко,т.е онолку колку што траат и импресиите од дотичниот филм.

 

[Fryda]

Лично мој став е дека никогаш нема да се налутам на оние кои ме посвоиле.Тие ме спасиле на некој начин од лошиот живот можеби и ми пружиле нешто подобро.

 

[Mädchen]

Малку е тешко да се кажи како би реагирала пошто муабетот иди што би било кога би било.Ама во секој случај,како што кажаа неколку погоре,ако дознаам дека сум посвоена,прво би им била благодарна на родителите што ме посвоиле и што ме спасиле од живот по домови,од живот на улица и слично.И благодарна што ме одгледале со толку љубов,затоа што родител е оној кој те одгледал,кој ти дарил љубов и внимание,а не е само напрај дете и фрли го.
А познавајќи се себеси,сигурно ќе сакам да дознаам кои се моите биолошки родители и да дознаам зошто ме оставиле.Простувам,ама за такво нешто,некој да си го остави сопственото дете мислам дека нема оправдување и дека би ми било мноооогу тешко да му го простам тоа.

 

[Масниот]

АААах ШОК
Одма после кеш за емотивни трауми барање

 

[курајбер]

Jaс знам деца за кои цело маало знае дека се посвоени само они никако.Знам и едно девојче што му кажаа дека е посвоено неговите па после од неа човек не бидна,тргна од кур на кур и од таблета на таблета, се уништи тотално.

Не знам богами не знам што би праел да сум во таа ситуација од овој агол би рекол приземјен однос ама не сум им во кожа и затоа господ на помош нека им е кога ке дознаат

 

[кики]

Сум имала прилика да размислам..па дури и да дадам совет на темава. Имено другарка од маало е посвоена. Неколкумина знаевме, таа не..ниту пак нејзините сакаа да и кажат во тој период. За да и наштети еден познаник и кажа. Нејзината реакција нормално беше очекувана..неверување, огорченост, иако и самата не е свесна сеуште зошто била огорчена.

Во еден муабет со нејзе и кажав одредени работи. Оние кои ја посвоиле се нејзините мајка и татко. Оние кои ја создале и родиле не. Да се биде родител не значи само да родиш дете. Да бидеш родител значи многу работи. Да го одгледаш, да се тресеш над него, да те потресува секоја негова солза и да те паничи секој негов пад. Да го сакаш и да му пружиш љубов, дом и семејство на кое може да смета и да се потпре.

И кога некој ќе ти ја подари сета таа несебичност не заслужил да го мразиш. Ја заслужил твојата почит и љубов. За разлика од оние другите кои не заслужиле ни да ги погледнеш.

 

[The Goddess]

Што ако ви кажат дека сте посвоени?Како би го прифатиле тоа?Има некои деца се разочаруваат од животот,тешко поминуваат низ тоа.Дали би ги гледале поинаку посвојувачите?Дали би ја мразеле биолошката мајка доколку ве побара повторно ?
Мислам дека нема ваква тема... Ако има дирек в канта некој од модераторите.

Не би ги гледала поинаку посвојувачите...тие биле и ќе останат моите вистински родители. Биле со мене кога ми биле најпотребни, ќе бидам и јас со нив и нормално дека нема да се налутам туку ќе им бидам бескрајно благодарна што се грижеле за мене и што ме изгледале.
Нема да им се налутам нити заради тоа што толку време ја криеле вистината од мене. Очигледно или имале причина за тоа или се плашеле од мојата реакција. Како и да е, го правеле тоа за мое добро.

Биолошката мајка...не знам дали би ја побарала. Не можам за тоа да претпоставам. Можеби би ја барала, можеби не би ја барала али сепак мислам дека би ја побарала.
А за мразење-нема да ја мразам додека не ја најдам. Не можам ни да и судам ако не ја познавам. Не би ја ни обвинувала...само ќе ја сожалувам.

 

[candybabe]

уффф .. тешко тие што ќе го слушнат ова....

 

[DarkJoy]

Има и поинтересно прашање на оваа тема...
Дали доколку ти кажат дека си посвоен, отпосле доколку сакаш би можел да се ожениш/омажиш со член од твоето блиско семејство - брат/сестра, братучеди и сл.??

И ако не (што е и најчест одговор на ова прашање), Зошто не, кога немате биолошки близок предок?? Поради блискоста? Поради општеството?

 

[The Goddess]

Има и поинтересно прашање на оваа тема...
Дали доколку ти кажат дека си посвоен, отпосле доколку сакаш би можел да се ожениш/омажиш со член од твоето блиско семејство - брат/сестра, братучеди и сл.??

И ако не (што е и најчест одговор на ова прашање), Зошто не, кога немате биолошки близок предок?? Поради блискоста? Поради општеството?

Па затоа што е глупаво...како би можел да стапиш во брак со некој којшто целиот твој живот си го гледал како брат/сестра/братучед/братучетка... ?
Како можеш некого кој до вчера си го гледал со едни очи од утре веќе да го гледаш со други само заради фактот што немате иста крв?