Борбите на Македонците против Бугарија

[ZoraNaSlobodata]

За ова се согласувам и јас, можи да пиши, убиени се од бугарски војници.Од генерализаци сме на ова тереџе стигнати.
И мене ми е криво некој од странство ко ќе си мисли дека сум ваков или таков заради македонците таму.

 

[emission]

Наполно согласен сум! За човешки животи се зборува,но когато се вика ДЕЦА се оптоварува со друга емоциja... и се придава совсем друг смис'л.Почит ком сите загинати,но просто така да зборуваме ... не може.
Плочата се види дека е напишана не за да остане во обштествената мемориja,а да се подчертае от коj и "гнасната" рака....Аjде да ми покажете каде другаде се дават такви квалификации на споменици во нормалните држави....
Наполно нормално можеше да пише "убити от бугарската армиja..." Но види што пишува...
Да не зборуваме дека се лепи етикет на един цел народ от деjaнието на неколко хора....

1.Според тебе на ниеден споменик не треба да пишува „гнасната“ или воопшто не треба да пишува никакви негативни придавки на споменикот ? Не си јасен.

2. Кога на тебе ќе ти убијат ( зборувам фигуративно ) блиски ти ќе си напишеш што сакаш на споменикот. Кога ти си убиецот немаш право да кажуваш што да пишува на споменикот на тој што си го убил.

Замисли некој да ви држи лекции дека вие татарите не смеете да пишувате на спомениците на пример „зверски убиени од страна на Турците“ или слично. Народот ве сметал за такви и така напишал на споменикот. Никој не ви е крив за тоа самите сте си криви.

 

[Pompous]

Rusite se nastradale mnogu poveke vo vreme na Vtorata svetska vojna, no na spomennicite nikade nema pishivano "GNASNA GERMANSKA RAKA"!

Nevsekade tie pishuvaat "погибли в борьбе с фашистких захватчиков" i takvi raboti - duri imeto "германци" redko se spomenuva vo tozi negativen kontext ...

 

[emission]

Епа кога се буните кога ве пишува како окупатори (како примерот што го даде со руските споменици за германците) мора да се биде инвентивен и нешто друго да пишува. :tv:

 

[fmi]

1.Според тебе на ниеден споменик не треба да пишува „гнасната“ или воопшто не треба да пишува никакви негативни придавки на споменикот ? Не си јасен.

2. Кога на тебе ќе ти убијат ( зборувам фигуративно ) блиски ти ќе си напишеш што сакаш на споменикот. Кога ти си убиецот немаш право да кажуваш што да пишува на споменикот на тој што си го убил.

Замисли некој да ви држи лекции дека вие татарите не смеете да пишувате на спомениците на пример „зверски убиени од страна на Турците“ или слично. Народот ве сметал за такви и така напишал на споменикот. Никој не ви е крив за тоа самите сте си криви.

1. Наполно сум jaсен. Определби не може да се дават от този ранг, не е нормално. Точно такви определби покажуват и навметнуват омраза и когато зборуваме за вметната пропаганда -еве баш това е реален пример. Се уште не сум видел ни едина спомен плоча во Франциja на коjaто да пише "гнусната германска рака..."
2.Извини, но нито сум убивал,нито ти дозволувам да ми лепиш такви етикети!!!

"Зверски убиен" е совсем различно от това което пишува тука....
Едното е определба ком деjствието, а другото е определба ком цел народ....правиш разлика?!?!

 

[emission]

1. Наполно сум jaсен. Определби не може да се дават от този ранг, не е нормално. Точно такви определби покажуват и навметнуват омраза и когато зборуваме за вметната пропаганда -еве баш това е реален пример. Се уште не сум видел ни едина спомен плоча во Франциja на коjaто да пише "гнусната германска рака..."
2.Извини, но нито сум убивал,нито ти дозволувам да ми лепиш такви етикети!!!

"Зверски убиен" е совсем различно от това което пишува тука....
Едното е определба ком деjствието, а другото е определба ком цел народ....правиш разлика?!?!

Кога ти одговара генерализираш, кога ти одговара конкретизираш немаш јасни ставови. Од каде сега ти си експерт да оценуваш како е нормално како не е ? Ако како критериум ја земеш неширењето омраза тогаш не треба на ниеден споменик да е напишано ниту зверски убиени бидејќи и тоа шири омраза иако смислата е различна. Доволно е да се напише убиени. Ама не си конзистентен во ставовите. Не може се што е во бугарија да го браниш како да сте најправедни во светот. И окупатор да напишеш е ширење омраза. И да пишуваш дека Турците убивале силувале е ширење омраза. Ама факти се тоа не се определенија кон цел народ како што сакаш да претставиш.

Јас ти напишав дека зборував фигуративно не мислев буквално дека ти си убивал некој ниту ти лепев етикети .

 

[Bratot]

“Гробиштата говорат многу за минатото.
Кој сака да дознае нешто за историјата, треба да почне од гробиштата. “

 

[fmi]

Кога ти одговара генерализираш, кога ти одговара конкретизираш немаш јасни ставови. Од каде сега ти си експерт да оценуваш како е нормално како не е ? Ако како критериум ја земеш неширењето омраза тогаш не треба на ниеден споменик да е напишано ниту зверски убиени бидејќи и тоа шири омраза иако смислата е различна. Доволно е да се напише убиени. Ама не си конзистентен во ставовите. Не може се што е во бугарија да го браниш како да сте најправедни во светот. И окупатор да напишеш е ширење омраза. И да пишуваш дека Турците убивале силувале е ширење омраза. Ама факти се тоа не се определенија кон цел народ како што сакаш да претставиш.

Јас ти напишав дека зборував фигуративно не мислев буквално дека ти си убивал некој ниту ти лепев етикети .

Не сум претендирал дека се бугарско е убаво... НИКОГАШ! Но никаде кадето сум прошетол низ нормалните држави не сум видел такво нешто. Никаде ама баш никаде не се дават определби и етикети на цел народ и то по този начин.Едно е да осудуваш со зборовите си деjствието(убиjстното на хора), а друго е да осудуваш нациja... коj има право да лепи такви етикети?КОJ?
Имаше една професорка,коjaто се опита да докаже баш истото-дека се е една фантазиja за турците.Дека не са убивали,не са силували и така натаму и знаеш што стана? Таа започна да чупи раце и да не може да отговори зашто са потушени во крв сите големи востаниja...
Зашто цели села и градове са били запалени... и това се е правело не само 1-2-5-10 години,а цели 500. Това е реалноста, но никоj нема право да оптоварува днешните турци со това... там е големата разлика...

“Гробиштата говорат многу за минатото.
Кој сака да дознае нешто за историјата, треба да почне од гробиштата. “

Наполно сум согласен..., но преди да бидат урнати,преди да бидат изорани,преди да бидат взривени,преди да се направи проба да бидат променени фамилиите им, еве и пример ....
Гробове от Струмишко.

 

[Bratot]

Не сум претендирал дека се бугарско е убаво... НИКОГАШ! Но никаде кадето сум прошетол низ нормалните држави не сум видел такво нешто. Никаде ама баш никаде не се дават определби и етикети на цел народ и то по този начин.Едно е да осудуваш со зборовите си деjствието(убиjстното на хора), а друго е да осудуваш нациja... коj има право да лепи такви етикети?КОJ?
Имаше една професорка,коjaто се опита да докаже баш истото-дека се е една фантазиja за турците.Дека не са убивали,не са силували и така натаму и знаеш што стана? Таа започна да чупи раце и да не може да отговори зашто са потушени во крв сите големи востаниja...
Зашто цели села и градове са били запалени... и това се е правело не само 1-2-5-10 години,а цели 500. Това е реалноста, но никоj нема право да оптоварува днешните турци со това... там е големата разлика...


Наполно сум согласен..., но преди да бидат урнати,преди да бидат изорани,преди да бидат взривени,преди да се направи проба да бидат променени фамилиите им, еве и пример ....
Гробове от Струмишко.

Ако „ослободителските“ војски за своите загинати подоцна ќе успеат да подигнат гробишта, за Македонците и нивните исклани потомства тоа е невозможно, односно беше невозможно.

Затоа и Бугарите стравуваат од подигање гробишта и помници на нивните жртви, за да ја заборавиме историјата и да ни се повтори следново:


Бугарски ѕверства над Македонци од Драмско 1913 г.
Сведочење на Командантот Ибер Кардал, Р.Н (од вес. “Nation”, од 23 август 1913 год., пренесено и во Извештајот од Карнеги – Додаток Б , под “Аферата во Доксато” бр. 14).
Од ова сведочење, се гледа бугарската ѕверска нарав кон македонскиот народ од Драмско (Егејска Македонија) зафатен од грчката пропаганда со црковната управа на Грците (а дадена од Турците). Затоа и низ текстот Кардал, овие Македонци ги нарекува “Грци” а месностите под управа на грчката црква - “грчки дел“, иако Грци таму и не живееле (и Грците вршат колежи таму но над Македонци под егзархиска црковна пропаганда).

Командантот Ибер Кардал е странец во сојузничките сили (грчките), што не го спречило да дава независен опис. Тој како платеник-професионален воин дури е незаинтересиран, но самите настани и прашања од Касавет, го водат да ги опишува неволно трагичните последици. Впрочем, тоа се огледа и во писмото кое го почнува со:

“Мој драги Касавет, ја добив твојата телеграма вчера и ми беа потребни 24 часа да размислам за одговорот. Гледаш дека моите извештаи за она што го видов во Доксато се толку унакажувани од известувачите и другите што, природно, прилично сум претпазлив да кажам што било: се разбира, ова не се однесува на случајот со тебе.
Исто така, како што можеш да замислиш, хероите на тоа место на крв толку ми одат на нерви што мразам да зборувам за нив. Сепак кога ме прашуваш, ќе ти кажам за се што видов и ја имаш мојата целосна дозвола да користиш се или кој било дел, од ова писмо, што можеби мислиш дека одговара за објавување...“

Целосно уништеното градче Доксато, Драмско 1913 година​

Од почетокот на писмото се согледува неволноста и претпазливоста на авторот да пишува воопшто за случувањата, згрозен од како вели “хероите на тоа место на крв“ но и извртувањата кои му ги прават другите известувачи. Пишува заради инсистирањето од пријателот. Понатака вели:

“Отидов во Кавала веднаш откако Бугарите го напуштија местото; во моите должности таму не треба да навлегувам. Дејствував по наредба на грчката влада за која, како што знаеш, работам денес. Кога пристигнав таму слушнав многу приказни за ужасни случувања во Доксато и се тврдеше дека, практично, сите жители биле масакрирани од бугарските трупи кои поминувале при повлекувањето.

Ти веројатно ќе сфатиш дека, бидејќи презаситен од овие приказни и знаејќи дека војната не се води со кожени ракавици, не поверував во се што слушав и отпрвин мислев дека се работи за лоша среќа и можеби неколку жални инциденти во кои биле убивани неборци во возбудата од повлекувањето. Меѓутоа, откако ги видов ранетите и осакатени лица што ги доведуваа во Кавала од Доксато од ден во ден и слушајќи ги подробните раскажувања од непристрасни лица во Кавала од сите националности, решив да одам во Доксато за да видам самиот што се има случено...“

Ѕверства низ Македонија од „ослободителите“ во 1913 година (од фото-документаијата на Карнеги подкомитетот)​

Кардал како странец сега ангажиран во грчката војска (што јасно и го кажува) првично само слуша за бугарски ѕверства во Доксато но ги смета за пренадуени и вообичаени во војна та не им придава внимание. Но, по зачестените доаѓања на осакатени лица, како и сведочењата од различни националности, тој се заинтересира, со тројца колеги, тргнува кон Доксато за што пак вели:

“...Во секое село низ кое поминувавме на патот кон Доксато наоѓавме по неколку бедни преживеани од масакрот во Доксато, кои беа бездомници но не сакаа да се вратат во своите разурнати домови, по она што го претрпеле. Пристигнувајќи, Доксато го најдовме како град на мртвите, се беше изгорено и опустошено и се ширеше таква смрдеа на крв и распаднати тела каква што, се надевам никогаш повеќе нема да сретнам. Всушност, пет минути пред да влеземе во градот, додека се возевме низ рамнината, реата беше неподнослива.
Во оваа рамнина имаше купишта трупови малку покриени со песок, каде што преживеаните се обиделе, од санитарни причини, да ги покријат своите мртви, но биле толку малку да го направат тоа целосно, па и покрај сите практични причини телата беа откопани...”

Масакрираните тела од Драмско (Доксато) на купови низ разни локации, фотографирани од повеќе странски известувачи​

Од ова се надзираат вистинските размери на бугарскиот колеж. Кардал тоа го увидува уште по селата на патот од Кавала кон Драма (т.е градчето Доксато), но уште повеќе во самиот град, каде реата од распаднатите и на купови наредени тела, кажувала се. По ова, вели:

“На влегувањето во Доксато најдовме неколку лица кои се уште живееја меѓу урнатите на своите поранешни куќи и од нив успеавме да добиеме извештај за она што се случувало. Практично, целиот “грчки дел” (з.н) на градот беше изгорен и човек гледаше секаде на улиците јагленосани остатоци од она што биле човечки тела. Закоп во градот бил невозможен, па ги посипувале телата со петролеум и на тој начин се ослободувале од нив.

Во некои градини и дворови гледавме детски гробови, секој со по малку полско цвеќе, но изгледаше дека не закопале никого освен децата. Кутрите души! По ужасот од сето тоа, човек се чуди како воопшто закопале некого...”

Jагленисаните тела низ градот се од петролеумот со кој ги палеле бугарските војници а ужасни се и детските гробови по градините и дворовите, но за една друга страна на овој пир, авторот продолжува:

“...Турскиот дел, со неколку исклучоци, не беше изгорен. Според кажувањата на преживеаните, таму се вршел најголемиот дел од масакрите. Видов многу соби во кои подовите беа натопени со крв, и простирки, душеци и перници покриени со крв и човечки остатоци. Самите камења во дворовите на овие куќи беа со крвави траги; тажно е дека повеќето од оние што се убиени во овие дворови биле каменувани до смрт.

Преживеаните ни покажаа една куќа опкружена со висок ѕид кој затвораше двор и лозје каде што неколкумина “Грци“ (з.н) биле убиени и, се разбира, местото беше обележено со крвави траги секаде во дворот и градината; мотики и други земјоделски алатки попрскани со крв исто така најдовме тука, скалите што водат во една споредна зграда беа покриени со крв, а преживеаните изјавуваа дека децата биле одведувани таму и убивани.

Бев информиран во врска со тој двор дека куќата и нејзината околина биле сопственост на некој Турчин кој, кога слушнал за можноста од масакр, испратил да ги известат “Грците” од Доксато дека им нуди засолниште за нивните жени и деца и дека, откако повеќе од 120 се собрале тука, тој и неколкумина негови сонародници, по упатство на еден бугарски офицер, ги заклале сите!
Ова, се разбира, е едноставно она што ми го кажуваа преживеаните. Јас можам само да речам, од свое лично согледување, дека местото беше како кланица и, кој и да го направил тоа недело, мора да имало доста голем број убиени во ова место. Всушност, лозјето, дворот и куќата што води надвор од нив силно ме потсетува на приказните што човек ги чита за масакрите во Канпур...“

Кардал се насочува на турскиот дел од градот, негибнат од Бугарите. Јасно е, војната меѓу Бугарија и Грција е за завладување на Македонците, т.е православните кои и полесно би ги “топеле” подоцна во своите нации. Турците се “маши” и на двете, како пред светот би ги скриле колку е можно, маскарите од себе (и во Вардарска Македонија токму Турците ќе бидат “маши” но таму од Бугарите и Србите).

Од другата страна на Бугарите се другите „ослободители“ на Македонија - Грците (грчки војници во Солун 1913 година)​

По ова продолжува описот:

“Човек слуша за места што мирисаат на крв; без да сакам да бидам сензационален, овој мал град навистина мирисаше на крв. Ни кажуваа дека бугарската коњица јавала во местото газејќи некои жители и дека пешадијата, која дошла набрзо потоа, убивала се што ќе најде на улиците, но дека потоа поголемиот дел од масакрите ги извршувале турските жители, поттикнати од бугарските офицери.

Колку е ова вистина не можам да кажам, бидејќи не бев таму во тоа време за да видам лично, но секако е значајно што турскиот кварт не бил запален, дека изгледа оти многу малку Турци биле убиени и дека сите тукашни турски жители биле избегани, додека нивните куќи негибнати, освен што се попрскани со крв и содржат докази за неискажливите ѕверства...“

Бугарската коњица низ Македонија 1913 година под своите копита ги гази и раскостува беспомошните Македонци​

Кардал сака да е непристрасен кога ги кажува сведоштвата и состојбите. Бугарите, во стилот на предците им од татарските коњички орди, ѕверски ги газат жителите со коњицата. Пешадијата пак убива се што наоѓа на улиците, а офицерите ги поттикнуваат Турците на дополнителни маскари. Кардал завршува со овој своевиден заклучок:

“Можеби би можел да ви дадам уште подробности од доказите за ѕверствата што се вршеле, но има работи за кои човек не може да се натера себеси да зборува. Побараа од мене да проценам колкав број луѓе се убиени во Доксато. Сосем е невозможно да се направи тоа, бидејќи многумина за кои се претпоставувало дека се убиени, како што разбрав, подоцна се најдени, бидејќи биле избегани кога се случувал масакрот.
Со броење на телата што ги видов и купиштата јагленисани остатоци и доказите за масакри во градините и дворовите, проценив дека бројот на убиените е помал од 600 и дека најголем број од нив биле жени и деца; колку повеќе од овој број би можело да ги има не е можно да се каже.

Со најубави поздрави, верувај ми, искрено твој,
Ибер Кардал

Хотел Империјал, Атина
04 август 1913“

Кардал не шпекулира и е внимателен во проценките, дава бројки само на личното согледување. Од тоа се заклучува дека ова македонско гратче е збришано најбрутално и крвнички од бугарските орди и помагачите им. Колежот на мајки и деца е јасна цел-да се уништи македонскиот пород но и она што може да создава нов пород. Има ли поодвратно нешто од ова?!


Во белградскиот весник „Политика“ од 29 јули 1913 г. пишува за ѕверствата кои биле извршени врз Македонците кои одбиле да се прогласат за Бугари.

 

[Pompous]

Dali Karnegievata anketa e publikuvana vo Republika Makedonija?
So kakvo ime se narekuani Makedoncite vo ovoj dokument?

 

[Bratot]

Во белградскиот весник „Политика“ од 29 јуни 1913 г. пишува за ѕверствата кои биле извршени врз Македонците кои одбиле да се прогласат за Бугари.

Ристо бил принуден да го изеде испеченото срце на својот син Александар кој претходно бил исечен на парчиња од страна на Бугарите:

Сакавте конкретни примери нели....?

 

[demmian]

Наполно согласен сум! За човешки животи се зборува,но когато се вика ДЕЦА се оптоварува со друга емоциja... и се придава совсем друг смис'л.Почит ком сите загинати,но просто така да зборуваме ... не може.
Плочата се види дека е напишана не за да остане во обштествената мемориja,а да се подчертае от коj и "гнасната" рака....Аjде да ми покажете каде другаде се дават такви квалификации на споменици во нормалните држави....
Наполно нормално можеше да пише "убити от бугарската армиja..." Но види што пишува...
Да не зборуваме дека се лепи етикет на един цел народ от деjaнието на неколко хора....

Е,па ФМИ,тоа требало да го мислат кога ги убивале...после еб*ње нема каење!

 

[fmi]

Ако „ослободителските“ војски за своите загинати подоцна ќе успеат да подигнат гробишта, за Македонците и нивните исклани потомства тоа е невозможно, односно беше невозможно.

Извини Братот,но гробишта постоjaт... никоj не претендира да повдига нови, а претендира да ги реновира...но баш е многу трудно да се разбере,дека мртвиот не може да ти биде враг... Никоj не избира каj да умре на боjното поле...


А да не зборуваме дека цитираш србски вестници. Когато станува збор за БГ нема смисал да цитираш србски вестници... исто и обратното. Двете држави са били во лута медиумска воjна ...

Е,па ФМИ,тоа требало да го мислат кога ги убивале...после еб*ње нема каење!

Извини но плочата е ставена не по време на воjната.
Во сека една воjна има такви нешта... това го видовме и во 21 век,когато света претендира за високи морални цености ... ништо ново не е.

 

[demmian]

Извини но плочата е ставена не по време на воjната.
Во сека една воjна има такви нешта... това го видовме и во 21 век,когато света претендира за високи морални цености ... ништо ново не е.

Тоа не го заличува фактот дека се убиени од бугарска рака!:nenene:

 

[Bratot]

Dali Karnegievata anketa e publikuvana vo Republika Makedonija?
So kakvo ime se narekuani Makedoncite vo ovoj dokument?

Уште при нејзиното формирање таа беше окарактеризирана како пристрасна, а учество во истата откажаа повеќе држави.

Пристрасноста и обвинувањата се должеа на пробугарски, прогрчките или прогрчките претставници чии препирки се запишани - официјално.

Извештајот на комисијата е пробугарски, прикрива и релативизира голем дел од нивните злосторства.

Меѓутоа за тоа треба друга тема, слободно можеш да ја отвориш.

Овде се задржуваме на конкретнава тема.