Кога е формиран 15-тиот македонски корпус, во коj дел од воjната учествувал и дали воjувал со Бугарската армија?
15-oт корпус е формиран со реорганизацијата на македонската народноослоботелна армија во септември 1944 година, односно после приклучувањето на МНОД во НОВЈ со прокламацијата на Тито во 1943.
Во исто време со формирањето на преостанатите југословенски корпуси:
http://sr.wikipedia.org/wiki/Корпуси_НОВЈ
Војувал против Германската “Е“ армија и нивните соработници усташите и четниците, а дивизиите кои го сочинувале подоцна биле ангажирани и во прогонот на четниците на Дража Михајлович од територијата на БиХ.
Интересно, но и Бугарската Прва Народна Армија со две дивизии учествувала на Сремскиот фронт како сојузник на партизаните.
Не е мала, но истото е и во Царство Бугариjа. Воjна
Важното е да слезнете на земjата и да престанете да си вервате на пропагандата. Едно е да сбориш за десетки илjади, друго е загинатите да са неколку пати помалко. При това не се разбра колко от тези 3 000 убиени за соработка со германци, италианци и бугари са македонци.
А и се виде силната србска намеса во борбата ви /реално србите имат повеке загинати от македонците/.
Од кога бројот на загинати сведочи за поголемото значење/удел во борбата?
Тоа ми делува на губитничка логика. (бугарска логика всушност)
Македонците во бројки биле скоро 90.000 а Србите 100.000 партизани, кога ќе го споредиш бројот на севкупното население и активниот процент ќе го добиеш значење и уделот.
А не тој што повеќе изгинал да биде поголем херој од оној што преживеал и добил војната.
Аjде сека ми кажете како 15-ти македонски корпус има врска со "Борбите на Македонците против Бугариjа"?
Исто таква каква и бројот на загинати Срби во Македонија. Аналогија нели, целта ви беше да се омаловажи македонската борба и придонес, да се прикаже дека некој “друг“ се борел за нас и нашата слобода.
Тоа за мене е една од потешките навреди на национална историска основа.
15 корпус со 25.000 партизани е ОГРОМЕН придонес за ослободување на Србија и истерување на Германците како и борба потив четниците монархофашисти.
Слики от Енциклопедиjа Македоника /
:pos2:/ на
МАНУ
Смешно, нели? :wink:
Смешен си искрено, бидејќи совршено знаеш македонски но намерно си додаваш бугарски “призвук“, незнам што е финтава во глумење лудило али ајде.
Иначе за твоја информација Енц.
Македоника нема врска со МАНУ.
ДО ГЛАВНИОТ ШТАБ НА НОВ И ПО НА МАКЕДОНИЈА
25 ноември 1944 година
[Белград]
Бугарските офицери, иако се од македонска националност, ние не можеме да ги примиме во нашата војска, зашто нивните изјави предизвикуваат сомневање во нивните добри намери.
Апостолски нека дојде веднаш кај нaс, заедно со политичкиот комесар.
(Извори: А-ВИИ, к.26. рег.бр. 9-5/12)
Факти од писмово:
1. Група Македонци офицери од бугарската армија, доброволно ја напуштаат истата и сакаат да и ги посветат своите кариери и животи на македонската армија иако истата е на делеку поназадно (и ризично) ниво.
2. Тие се повеќето од македонската емиграција во Бугарија или пак од своите автохтони македонски територии (Пиринска Македонија) и најприродно си влечат кон своите македонски корени и интереси.
3. Токму во тоа е и стравот на Тито (кога вели дека се плаши од некои нивни изјави). Тито има причина и за загриженост што со ова ќе се зајакне стратешки македонскиот воено-интелектуален потенцијал, кој може да се сврти против него.
4. Дека бил во право ќе се докаже многу бргу. Македонците предводени од Ченто, Брашнаров и др. патриотски определени лидери ќе тргнат во остварување на македонскиот сон (обединета Македонија), а не Титовиот.
Во почетокот на декември 1944 год., Генерал-лајтнатот Апостолски и политичкиот комесар Борко Темелковски-Љиљак, се викнати на реферирање во ВШ кај Тито заради нивниот прифатлив однос кон Македонците офицери од бугарската армија. При ова тие добиваат и инструкции за односот кон овие офицери како и воопшто кон бугарските воени команданти.
Асен Богданов, бугарски полициски начелник во Скопје, за време на бугарската окупација (1941-1944), одговарајќи на прашањата од тужителoт за методите нa бугарската власт во Македонија за всадување на македонскиот народ убедување дека е бугарски, вели: „Пред да дојдам во Македонија имав впечаток дека овде, навистина, постои бугарски елемент. Со години нам ни беше всадувана идејата дека Македонија и припаѓа на Бугарија, дека македонскиот народ е бугарски, и дека тука било бугарско царство.
Изненадувањето беше огромно.
Можев да констатирам дека како бугарски елемент се чуствуваа само неколку богати луѓе, кои се беа доближиле до бугарската власт, интелектуалци кои се броеја на рака, а кои и припаѓаа на организацијата на нашиот народ (бугарскиот - авт.).
Сите останати се чувствуваа како Македонци.
-
Кој ги организираше специјалните служби за бугаризирање на македонскиот народ? (прашање на судијата - поротник*)
- Овие служби се организирни со решение на Министерскиот совет, а беа раководени директно од Министерството за внатрешни работи.
-
Што се бараше од лицата кои беа испратени да работат во бугарскиот окупаторски административен и полициски апарат во Македонија? (прашање на судијата - поротник *)
- Од нив се бараше да бидат задоени со идеата за бугаризација на македонскиот народ, и за задржување на овој крај (Македонија - авт.) по секоја цена, под Бугарија.
-
Дали тие ја оправдаа довербата?*
- Да.
-
Како?
- Со борбата којашто ја водеа и безусловната примена на мерките на бугарската влада - терор, ликвидација, егзекуција, палења итн.
-
Кој всушност, го вршеше тоа - војската или полицијата?
- Заедно.
-
Како се убивани Македонците?*
- Имаше стрелања, имаше случаи на претепување, а и фрлања во Вардар...“
(Од судењето на Асен Богданов, полициски начелник во Скопје, од книгата на Јован Павловски „Судењето како последен пораз“ Тетово 1977, стр. 75).
По падот на Бугарија и нивното префрлање на страната на сојузниците за да си ги исперат гревовите поради сојузништовото со фашистите, Тито испраќа писмо до Ранковиќ во кој дава инструкции да се смират тензиите и борбите меѓу Македонците и Бугарите од тогашната Петта бугарска армија кои до тој момент беа меѓусебни непријатели на фронот, а сега по налог на Сталин - требало да станат наводни сојузници.
За Ранковиќ
01 октомври 1944
[Крајова]
Со Бугарија прашањето ќе го уредиме кога ќе дојде кај мене делегацијата.
На МАКЕДОНЦИТЕ ЈАВИ ИМ ДА НЕ ДОАЃААТ ВО СУДИР СО БУГАРИТЕ, зашто сите тие прашања во најскоро време ќе бидат решени*
Од Италија префрлете во земјата се што таму не е неопходно...( з.н - следуваат инструкции за другите региони на екс-Југославија – Босна, Хрватска, Србија, Црна Гора како и за ранетите и туберкулозните од истите)
(Извори: А-ВИИ, к.26, рег.бр.12-1 и 12-2/13)
* Оваа инструкција,
Тито ја дава по депешата од Врховниот штаб (ВШ) од 30 септември 1944 год. со која е известен дека единиците на Македонците дошле во судир со Бугарите кај Прилеп затоа што овие не сакале да се борат против своите довчерашни сојузници – Германците.
Под притисок од општ оган врз нив, двата бугарски полка кои одбиваат да се борат против Германците, се разоружани од македонските сили. Заради напнатоста помеѓу Македонците и Бугарите и низ другите региони на Македонија, ВШ
“бара став спрема Бугарите” зашто и нему како ВШ“ не му е јасно дали бугарските единици добиле задача да содејствуваат со Црвената армија” (А-ВИИ,к.26, рег.бр.13-1/13).
Но и речиси месец по ова судирот меѓу Македонците и Бугарите не стивнува а добива и нови пожестоки димензии. Македонците гневни од однесувањето на Бугарите кои се само терет на народот а нема никаква корист од нив, им издаваат наредби со кои целосно ги ограничуваат нивните активности и движења а им бараат и предавање на злосторници и слични барања. Бугарите за ова “плачат” во Москва та дури и Тито е жестоко критикуван од Русите. По тоа Тито праќа една драматична депеша кон Македонците:
[ДО ГЛАВНИОТ ШТАБ НА НОВ И ПО НА МАКЕДОНИЈА]
20 ноември 1944 година
[Белград]
Наредбата што ја издадовте вие во поглед на бугарската војска, за забрана на нејзиното движење ноќе, укинете ја веднаш *. Исто така, запрете го вашето барање за предавање на воените злосторници, бидејќи е тоа работа на централната влада.
Престанете со заострувањето на односите со бугарската војска, а сите судирања и расправии настојувајте да ги решите на самото место, со помош на руските офицери **. Мошне е незгодно што, дури преку сов[етската] влада мораше да дојде до ваква интервенција, за да се избегнат судирањата меѓу вас и Бугарите.
Би требало Апостолски да дојде во нашиов штаб, а исто така и Боби.
(Извори Архив Војно-историског института [A-ВИИ], к.26, рег бр. 9-4/12)
Појаснувања:
* Се мисли на наредбата од ГШ на НОВ и ПОМ од 13 ноември 1944 год. со која се забранува влегување на отечествените бугарски единици во Скопје, без одобрување на ГШ на Македонија, како и Наредбата за ограничено движење на припадниците од 1- ва бугарска армија од 18 ноември 1944 год., но и други предупредувања за Бугарите.
** Се мисли на членовите на Советската воена мисија при ГШ на НОВ и ПОМ. Судирите со Бугарите покрај другото, доаѓаа и заради некоректниот однос на бугарските штабови, грабежите на народните добра, разузданиот однос на бугарските војници и слични појави заради кои ГШ на НОВ и ПОМ беше принуден да преземе ригорозни мерки кон Бугарите.
