Втор брак на вдовец/вдовица?

  • Креатор на темата Креатор на темата petar_joker
  • Време на започнување Време на започнување
Мене ми малку глупо втор брак ако е во поодминати години.Ако некој на млади години останал сам тогаш да,да има втор брак,да основа фамилија.Ама на кој како му одговара така нека прај,не дај боже мене да ми се случи такв нешто.Не сакам да размислувам,оти од другата страна е поинаку.
 
Ми има смисла за втор брак после развод, ама после смртта на партнерот... Не.
 
Ти пак умре да дознаеш зошто па зошто.
Зашто? Да му јебем матер зашто.
Ај ќе пробам да ти објаснам... Резултат не е гарантиран :)

Имаме пар. Љубовта умира. Се разведуваат. Цепаат даље со други партнери и живеат среќно до крајот на нивните животи со други партнери - добра приказна. И реална.

Имаме пар. Љубовта е жива. Арно ама, еден од партнерите умира. Божја желба, јебига. Во овој случај повторниот брак со друг партнер ми нема смисла бидејќи кога би ми се случило мене мислам дека све нејзино јас би барал во другата. А другата ќе го нема сето тоа бидејќи нели - е друга. Заебано би било кога на "неприроден" начин би дошло до наша разделба и да се очекува да продолжам понатаму ко ништо да не било. Повеќе ми е нелогично за да се случи такво нешто отколку да се замарам со тоа дали е правилно или не. Едноставно ит дазнт фит.
Да не спомнувам што жена ми би ме прогонувала додека не цркнам и јас за да ја дружам во другиот свет :)))
 
ex machina напиша:
Прашање на темава, ама од перспективата на другата странка:

Дали сакате партнерот со кој ќе одлучите да го проведете остатокот од животот да биде среќен? А после Вашата смрт?
Кликни за повеќе...

Ако јас бидам со некој, значи сум во брак, и умирам така....
Дали тоа значи дека партнерот мој не треба да се жени повторно и да се заљуби?? Нормално да! Јас веќе не можам да сум со него а тој не е должен цел живот да плаче по мене и да пати со тоа....
Цел живот ќе ме памети и знам дека во времето ко сме биле заедно ме сакал и почитувал, ама кога едниот ќе го нема повеќе...готово е нема тука што да се прави :toe: едноставно се оди напред и се живее...Нормално дека ќе помине време,неколку год можеби, ама цел живот да остане така....не:nenene: не би сакала јас да го гледам несреќен.....
познавам таков случај.....тој што умре ми беше роднина.... 25 имаше...и таа се омажи сега...по 7 години....ама секогаш го споменува и се сакаа вистински...но животот оди напред и супер и е сега си има две дечиња и така! Требеше да остане таа сама цел живот? не!
Зошто сте толку себични и не им давате право на таквите да се усреќат покрај таа болка која ја претрпиле? Па заслужиле не мислите така?
 
Princ напиша:
Ти пак умре да дознаеш зошто па зошто.
Зашто? Да му јебем матер зашто.
Ај ќе пробам да ти објаснам... Резултат не е гарантиран :)

Имаме пар. Љубовта умира. Се разведуваат. Цепаат даље со други партнери и живеат среќно до крајот на нивните животи со други партнери - добра приказна. И реална.

Имаме пар. Љубовта е жива. Арно ама, еден од партнерите умира. Божја желба, јебига. Во овој случај повторниот брак со друг партнер ми нема смисла бидејќи кога би ми се случило мене мислам дека све нејзино јас би барал во другата. А другата ќе го нема сето тоа бидејќи нели - е друга. Заебано би било кога на "неприроден" начин би дошло до наша разделба и да се очекува да продолжам понатаму ко ништо да не било. Повеќе ми е нелогично за да се случи такво нешто отколку да се замарам со тоа дали е правилно или не. Едноставно ит дазнт фит.
Да не спомнувам што жена ми би ме прогонувала додека не цркнам и јас за да ја дружам во другиот свет :)))
Кликни за повеќе...

Maлце ти е, хм, неуба теоријата.
Секој има право повторно да ја осети љубовта..Без разлика шо се случило во минатото. Да, ќе се сеќаваш на неа/него, и ќе го почитуваш целиот свој живот. И зошто да те прогонува?
И кој рече да продложи понатаму како ништо да не било. Да, би било безвеза ако одма после то си најди друг/а, ама после неколку години, малце помала е болката а се зголемува потребата на човекот за љубов и внимание.
Ако повторно сакаш и бидиш сакан не значи дека продолжваш ништо како да не било.
 
Потребата од личност во животот после смртта партнерот е потребна,се согласувам.Потребата заедно да пијат кафе и да се муабетат за тоа како животот е осамен кога си без некој што си го сакал.Да се разменат мислења,животни случки.

Потребата од внимание и почит ќе речам ,зошто не станува збор само за љубов е голема и желбата да се осетиш пак потребна неможе само децата да ти ја удостојат зошто станува збор за различна љубов.
Колку многу љубов и да имало во тој брак,опстојувањето на овој свет сам наредните пример 30 години малку и не е лесен.Децата си ги тераат своите потреби и си имаат свои бракови.Останува сам/а.Живи суштества сме и неможеме да негираме дека ќе изджиме 30 години како степски волци,нели?Времето ги залечува раните,а со тоа се отвараат оние рани...рани кои отвараат простор за нова романса.


Јас несакам ниту би поднела нов татко во мојот живот.Не постои ни физичка замена за него.Значи би сакала мајка ми да ја видам пак насмеана и да видам дека некому му е пак потребна,ама несакам да го знам тој човек.Едноставно,не сум човек што се мава во гради дека е силен да помине низ такво нешто.

Значи сакам мајка ми да биде пак среќна,животот продолжува да,ама не сакам нејзин втор брак.
 
Hmm.tesko prasanje....
Opravduvam do nekade vtor brak,ama dokolku licnosta e mlada...imase edna pesna od Queen - Show Must Go On...mislam deka glupavo e na 28 30 34 ili sl zena da ostani sama cel zivot,sekako deka ima i drugi alternativi ama..So znam,a be mn teska tema za mislenje e,duri go pisuvam postov 5 pati se pismanam dali treba ili ne treba:):):)gledano od religiski aspekt ne znam dali e grev toa,megutoa na vencanje se veli DODEKA SMRTTA NE VE RAZDELI!...stvarno pojma nemam ,a i ne dajboze da dojdi do takva situacija da treba da odlucuvam jas,ili bilo koj blizok moj:toe:
 
Sekoj ima pravo na zivot odlukata e individualna samo sto treba da se zemat vo predvid site oklnosti. Istiot poteg vo razlicni situacii ima razlicen efekt. Mora da se vodi smetka za onie koi ne se vo moznost da se grizat i da odlucuvaat sami za svojot zivot, oni ne dosle na svet po sopstvena zelba i odlukata ne treba da ima negativen efekt na niv.
 
Princ напиша:
Ти пак умре да дознаеш зошто па зошто.
Зашто? Да му јебем матер зашто.
Ај ќе пробам да ти објаснам... Резултат не е гарантиран :)

Имаме пар. Љубовта умира. Се разведуваат. Цепаат даље со други партнери и живеат среќно до крајот на нивните животи со други партнери - добра приказна. И реална.

Имаме пар. Љубовта е жива. Арно ама, еден од партнерите умира. Божја желба, јебига. Во овој случај повторниот брак со друг партнер ми нема смисла бидејќи кога би ми се случило мене мислам дека све нејзино јас би барал во другата. А другата ќе го нема сето тоа бидејќи нели - е друга. Заебано би било кога на "неприроден" начин би дошло до наша разделба и да се очекува да продолжам понатаму ко ништо да не било. Повеќе ми е нелогично за да се случи такво нешто отколку да се замарам со тоа дали е правилно или не. Едноставно ит дазнт фит.
Да не спомнувам што жена ми би ме прогонувала додека не цркнам и јас за да ја дружам во другиот свет :)))
Кликни за повеќе...

Принц еве ве реши во еден пост, сега најубо да се заклучи темава и да оди во архива. :)
 
:tapp: Секако дека оправдувам. Сите ние живееме за себе пред се. Ако некој умрел не значи дека сите сме умреле. Па луѓе сме-се раѓаме, живееме и умираме. Животот им го оставаме на оние што остануваат после нас да продолжат ДА ГО ЖИВЕАТ !
 
Епа ако се постари тогаш нема потреба од тоа зошто од многу возбуда беља можит да се напрајт.хех се зезам зошто да не особено ако се помлади,сепак животот е пред нив а баш и за понатака им треба некој за подршка и слично.Неможиш секогаш да побараш помош од роднини или пријатели и.т.н туку ти треба некој покрај тебе.
 
petar_joker напиша:
Па нема што многу да се пишува, прашањето е јасно- Дали оправдувате втор брак на вдовец или вдовица?
Кликни за повеќе...
Безвезно ми е поставено ова "Дали оправдувате?". Немам јас што да оправдувам или да не оправдувам. Ваквите работи не одат по шаблон. Што би било кога би било...
Се` зависи од човекот, ако сака, во ред, ако не сака, пак во ред. Ни години, ни спомени, ни ништо не може да го спречи, ако тој чувствува потреба да продолжи. Се` е до него и неговиот избор.

И не значи дека ако реши да пушти нова личност во својот живот ќе ја заборави старата.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom