Тука коментираме книги

[Alex The_Great]

Игор Џамбазов - „Гол човек“

Конечно одлучив да ја прочитам и брзо ми оди. Го почитувам Игор како мултиталент, човек што ретко се раѓа. Овде сосема искрено тој зборува за глупостите што ги направил во животот и шансите што ги прокоцкал, отворено ги признава пијаните ноќи, ноќите поминати во казината и во друштво со најголемите распуштеници и луѓето кои се наоѓаат на дното на општеството. Свесен за слабиот карактер кажува за миговите кога попуштал пред пороците. Стилот наликува на Буковски, верувам дека на машкиот дел од читателите тоа особено ги интересира.
Фуснотите му се иновативни и креативни, особено во делови кога ги дообјаснува англиските фрази што ги употребил.

Кога појдов во библиотека „Браќа Миладиновци“ да ја барам Гол Човек ми рекоа дека не држеле такви книги, глупости.
Не бев расположен за замарање со неа, може и така и е речено да каже. Али делата на Буковски се сметаат за едни од најголемите воопшто, стилот на Буковски е копиран од дузина современи автори.
И сега ми се постави прашањето како може за сите тие да има место, а за ова да нема?
Или па тие дека се од странски автори?

 

[RocknRolaa]

Кога појдов во библиотека „Браќа Миладиновци“ да ја барам Гол Човек ми рекоа дека не држеле такви книги, глупости.
Не бев расположен за замарање со неа, може и така и е речено да каже. Али делата на Буковски се сметаат за едни од најголемите воопшто, стилот на Буковски е копиран од дузина современи автори.
И сега ми се постави прашањето како може за сите тие да има место, а за ова да нема?
Или па тие дека се од странски автори?

Алекс не само Џамбазов, кој не е писател ама ете издаде биографска книга за која има интерес, општо македонските писатели се третираат како лепрозни, освен Гоце Смилевски кој доби признание од надвор, па го испоштувавме и овде, другиве нови писатели мислам дека немаат никаква шанса за пробив. За тоа се криви и писателиве кои не мрднале од мртво место и издавачките куќи кои не прават ништо за да поттикнат создавање домашен квалитет. Јас одамна се откажав од читање нешто македонско, стилот е катастрофа и воопшто не оди напред, не се подобрува. Затоа е штета книги за кои има интерес да ги нема во библиотека, макар од кој сака нека бидат.
Ако постои некоја добра нова македонска белетристичка книга, бујрум предложете ми ја.

 

[Setsuko]

Ви ги префрлив мислењата тука, посоодветна е темава.

Кога појдов во библиотека „Браќа Миладиновци“ да ја барам Гол Човек ми рекоа дека не држеле такви книги, глупости.

Не бев расположен за замарање со неа, може и така и е речено да каже. Али делата на Буковски се сметаат за едни од најголемите воопшто, стилот на Буковски е копиран од дузина современи автори.

И сега ми се постави прашањето како може за сите тие да има место, а за ова да нема?

Или па тие дека се од странски автори?

Нема место затоа што живееме во преконзервативна средина, македонските автори некако се плашат да употребуваат вулгарност во своите дела (освен театарските претстави во кои секоја 5-та реплика е пцовка ). Можеби Македонците се плашат од тоа како ќе бидат прифатени ако настапат толку „бесрамно“.

Ретки примери се кај нас, во моментов ми текнува само на Сашо Тасевски.

Алекс не само Џамбазов, кој не е писател ама ете издаде биографска книга за која има интерес, општо македонските писатели се третираат како лепрозни, освен Гоце Смилевски кој доби признание од надвор, па го испоштувавме и овде, другиве нови писатели мислам дека немаат никаква шанса за пробив. За тоа се криви и писателиве кои не мрднале од мртво место и издавачките куќи кои не прават ништо за да поттикнат создавање домашен квалитет. Јас одамна се откажав од читање нешто македонско, стилот е катастрофа и воопшто не оди напред, не се подобрува. Затоа е штета книги за кои има интерес да ги нема во библиотека, макар од кој сака нека бидат.

Ако постои некоја добра нова македонска белетристичка книга, бујрум предложете ми ја.

Нова баш нова нема, ама Вештица или Папокот на светот доколку не ти се прочитани, препорачувам.

 

[Alex The_Great]

Да тоа е факт дека сеуште сме конзервативни, повеќето автори се држат по некоја шема зададена уште од време и не ја напуштаат.
Јас ги окривувам Друштвото на писатели и МАНУ за кои сметам дека им фали некоја реконструкција.

Сашо го има во библиотека или и него го сметаат за одметник?

 

[Setsuko]

Сашо го има во библиотека или и него го сметаат за одметник?

Немам побарано во библиотека, по книжарници знам дека го има.

„Шмизла“ претпоставувам дека може и во библиотеки да се најде.

 

[Srcee]

Нека крвави - Иан Ранкин

Не ми се допадна. Недопадлив главен лик, многу непотребни споредни ликови, долга книга која комотно може да се скрати на пола. Не ја препорачувам.

 

[Srcee]

Изгубениот симбол - Ден Браун

Одвај дочекав да ја прочитам и чекањето не се исплатеше. Wannabe Кодот. Интересна е на моменти али у глобала слабо. И штом јас, како фан на писателот го велам ова, значи стварно слаба е. Вака ги распоредувам книгите на Ден Браун:
1. Ангели и демони, Кодот на ДаВинчи
2. за мааала нијанса послаба од нив Дигитална тврдина
3. Точка на измама
4. Изгубениот симбол

 

[Setsuko]

Имам намера да ја читам „Куцкамен“ на Кортасар, ако некој ја читал нека сподели импресии.

 

[џимеј]

Одамна ја имам Тепачки Клуб на Чак Паланик, а пред некое време во матица наидов на уште една негова книга - Приспивна песна, која беше за неверојатни 100 денари. Па дали има уште некоја книга од овај автор низ книжариве и дали има воопшто превод на некоја друга негова освен овие две?

Инаку да не бидам оф-топик. Ова е стил што според мене е поинаков, малку чуден, ама книгава е една од оние кои ги читаш малку бавно и размислуваш дали да ги оставиш на пола, ама после сфаќаш дека ти недостига се околу неа и продолжуваш да ја читаш. И двете книги имаат буквално ист стил, ко да се продолжение една на друга.

 

[Intex]

Одамна ја имам Тепачки Клуб на Чак Паланик, а пред некое време во матица наидов на уште една негова книга - Приспивна песна, која беше за неверојатни 100 денари. Па дали има уште некоја книга од овај автор низ книжариве и дали има воопшто превод на некоја друга негова освен овие две?

Инаку да не бидам оф-топик. Ова е стил што според мене е поинаков, малку чуден, ама книгава е една од оние кои ги читаш малку бавно и размислуваш дали да ги оставиш на пола, ама после сфаќаш дека ти недостига се околу неа и продолжуваш да ја читаш. И двете книги имаат буквално ист стил, ко да се продолжение една на друга.

Боречкиот клуб има ужасен македонски превод, па морав да ја барам на англиски, ја немаше, па ја читав пред компјутер.
Приспивна песна има доста поквалитетен превод, ама е ужасно фрики.

Друга на македонски немам сретнато.

 

[RocknRolaa]

Боречкиот клуб има ужасен македонски превод, па морав да ја барам на англиски, ја немаше, па ја читав пред компјутер.
Приспивна песна има доста поквалитетен превод, ама е ужасно фрики.

Друга на македонски немам сретнато.

Уште сум на мисла, дали преводот е фејл или стилот е премногу специфичен кога станува збор за Тепачки клуб.

 

[Srcee]

Мајсторот и Маргарита

Прочитав две третини и се откажав. Знам дека моето мислење многу се разликува од мислењето на сите други. Мене книгава ми имаше ептен ветувачки почеток (зборувам за првото појавување на Ѓаволот и на неговиот разговор со писателот и со тој другиот), ме потсети на филмот Mr. Nobody ама подоцна веќе ја претера со фантазија. И ова го велам како најголем обожавател на Хари Потер. А стварно сакав да ми се допадне книгава.

 

[Nancy*]

Мајсторот и Маргарита

Прочитав две третини и се откажав. Знам дека моето мислење многу се разликува од мислењето на сите други. Мене книгава ми имаше ептен ветувачки почеток (зборувам за првото појавување на Ѓаволот и на неговиот разговор со писателот и со тој другиот), ме потсети на филмот Mr. Nobody ама подоцна веќе ја претера со фантазија. И ова го велам како најголем обожавател на Хари Потер. А стварно сакав да ми се допадне книгава.

За книгата можам да кажам дека не е по сечиј вкус, знам неколку луѓе на кои не им се допаднала и кои ја оставиле недочитана, на моменти можеби тешка за разбирање но ако се има желба да се прочита, ќе се прочита. Мене ми се допаѓа, ми се допаѓа тоа што е невообичаено и да речам оригинално, токму во тоа е неговата уметничка вредност.
Во секој случај култен роман кој вреди да се прочита.

 

[Вештица]

Кога завршив со Мајсторот и Маргарита поим немав дали сум ги сфатила само попатните нешта во книгата или поентата. После ја гуглав, и сеуште неам поим дали го разбрав тоа што го читав. Ми се допадна книгата, како си игра со сликата на ѓаволот (момент мислиш дека е злобен, нареден момент дури делува рационално, покажува милост...) ама си ја оставив за неколку години пак да ја прочитам.

За книгата можам да кажам дека не е по сечиј вкус, знам неколку луѓе на кои не им се допаднала и кои ја оставиле недочитана, на моменти можеби тешка за разбирање но ако се има желба да се прочита, ќе се прочита. Мене ми се допаѓа, ми се допаѓа тоа што е невообичаено и да речам оригинално, токму во тоа е неговата уметничка вредност.
Во секој случај култен роман кој вреди да се прочита.

Ај да искористам момент да прашам нешто Ти ја имаш читано.
Што симболизира мачорот и другиот слуга на ѓаволот? Читав дека мачорот е некое митско демонско суштество кое Булгаков го искористил во книгата, ама тоа ништо не кажува за книгата.

 

[Nancy*]

Кога завршив со Мајсторот и Маргарита поим немав дали сум ги сфатила само попатните нешта во книгата или поентата. После ја гуглав, и сеуште неам поим дали го разбрав тоа што го читав. Ми се допадна книгата, како си игра со сликата на ѓаволот (момент мислиш дека е злобен, нареден момент дури делува рационално, покажува милост...) ама си ја оставив за неколку години пак да ја прочитам.

Ај да искористам момент да прашам нешто Ти ја имаш читано.
Што симболизира мачорот и другиот слуга на ѓаволот? Читав дека мачорот е некое митско демонско суштество кое Булгаков го искористил во книгата, ама тоа ништо не кажува за книгата.

Со оглед на тоа дека ја имам читано пред едно 3-4 години, неможам да ти дадам соодветен одговор. Делото е комплексно опфаќа повеќе ликови, три испрелетени приказни. Секој лик е приказна за себе, секој лик може да се анализира од поинаков агол и да добие друго значење. Поентата на Булгаков можеби е и во тоа, да го потикне читателот на размислување. Среде таа испреплетеност од ликови,приказни, апсурдност прикажани на еден сатиричен начин има многу место за анализирање. Можеби со поново читање да се добие сосема друг поглед на целата содржина и сосема поинаку да се доживее од првиот впечаток.