- Член од
- 20 октомври 2007
- Мислења
- 268
- Поени од реакции
- 5
Ај и мојата приказна...
Пред некое време... со една другарка сакавме да отидеме да видиме каде живее мојата симпа. и тргнавем по едно патче после школото каде што го гледам дека нтака секогаш си оди... инаку по таа улица никогаш порано не сум поминувала... и отидовме натака... и само се сетив дека ми е позната таа улица... и тогаш се сетив еднаш ја сонував... да ја сонувва ккао возам точак со уште неколку деца по таа улица... ама во сонот ми беше непозната... и толку се зачудив... почнав да и раскажувам на другарка ми... и добро помина тоа... ај сега да видиме каде живее ТОЈ. викаме ќе гледаме каде има обесени негови алишта... и одиме одиме.. и јас викам.. еј види овде... јас мислам дека овде живее... и другарка ми ме заебаваше... да да сигурно таму живее... и после и јас се насмеав и си викам.. шо зборувам јас нема шанси тука да живее...
и по некој ден излагаме со друштвото да го викнеме него... кога они влегуваат баш во таа куќа... кога им раскажував на другите другарки не ми поверуваа...
и после ова си мислев дека... дека нешто силно не поврзува мене и него... дека ни било судбина да бидеме заедно... ама он си е ин лав вит анадер грл...:’(
Пред некое време... со една другарка сакавме да отидеме да видиме каде живее мојата симпа. и тргнавем по едно патче после школото каде што го гледам дека нтака секогаш си оди... инаку по таа улица никогаш порано не сум поминувала... и отидовме натака... и само се сетив дека ми е позната таа улица... и тогаш се сетив еднаш ја сонував... да ја сонувва ккао возам точак со уште неколку деца по таа улица... ама во сонот ми беше непозната... и толку се зачудив... почнав да и раскажувам на другарка ми... и добро помина тоа... ај сега да видиме каде живее ТОЈ. викаме ќе гледаме каде има обесени негови алишта... и одиме одиме.. и јас викам.. еј види овде... јас мислам дека овде живее... и другарка ми ме заебаваше... да да сигурно таму живее... и после и јас се насмеав и си викам.. шо зборувам јас нема шанси тука да живее...
и по некој ден излагаме со друштвото да го викнеме него... кога они влегуваат баш во таа куќа... кога им раскажував на другите другарки не ми поверуваа...
и после ова си мислев дека... дека нешто силно не поврзува мене и него... дека ни било судбина да бидеме заедно... ама он си е ин лав вит анадер грл...:’(