Како сте го преживеале периодот по болно љубовно искуство ?

[SCORPIO__20]

Често пати сум налетал на теми како да го препродиме тоа болно љубовно искуство и често пати се даваат различни совети и сл.
Но овој пат поставувам тема како сте го проживеале тој период..
-Што ве повредило најмногу во тоа болно искуство ?
-Дали вредело да се ризикува и пак на крајот да е уште една пропадната љубов ?
-Како сте се чуствувале во тие моменти на тешкотија моменти на тежок период ?
-Како вашите сакани и ценети другари другарки пријатели ви помогнаа и ви се најдоа во тој период ?
-На што размислувавте во тој период кој обврски ги обавувавте ?
-Дали бевте свесни за вашата положба после такво болно искуство ?
-Дали верувате дека можете да научите од грешките ?
-Дали размислувавте како ке продолжите понатака без саканата личност ?
-Дали се појавува стравот за повторно ново болно искуство ?


Наведов некој прашанја горе за кој често пати сме размислувале кога сите ние сме биле на некој начин повредени во љубовта.Прашања кој се поврзани со нашето болно љубовно искуство.Многу прашања а многу малце одговори...
Не знам колку ке бидете искрени спрема себе и колку ке бидете спремни да поделите едно такво болно искуство пред големото око на јавноста, али сигурен сум дека во оваа тема мозе да си кажете се што ви е тешко и ви лежи на срце

 

[SCORPIO__20]

Воедно ке го споделам јас моето болно искуство како прв на темава :
-помина веке 1 година од како бев лудо вљубен. Долго време ги чував чуствата и решив да ги дадам на особа која просто ме магепса.На почетокот се се одвиваше како во бајките бев премногу срекен и исполнет поминуваа денови недели и месеци а ниту карање ниту мирење ..едноставно се беше совршено..
Но за жал моја тој сон таа реалноста наеднаш почна да се крши многу брзо и лесно..почнаа многу лаги да излегуваат на виделина мн.љубомора несакани сцени и настани...
Дојде и крајот на една голема љубов...периодот после тоа бев како изгубен во светов не ми беше стало то ниедна работа едноставно сакав да исчезнам ..се прашував каде ли згрешив дали бев премногу добар или не...на напиот крај причината беше непозната.
Ми беше и повеке од тешко другарите ми помагаа колку што можеа и умеаа ....ноките размисував и размислував неможев од очите да ги тргнам нејзините слики нашите моменти на срека смеа...
Сватив дека е крај дека немозам да сменам ништо дека морам напред...дека морам да ги зачувам и овие чуства кој останале малку ..ама многу вредни. Една нок си ветив дека веке повеке нема да страдам и да се повредувам себе си...сватив дека сум скорпија и дека морам овој пат да издржам со мојот инает...
поминаа еден два дена три дена.. ми беше тешко али ги почнав првите чекори напред кон ново утро.
Сега денеска веке повторно сум оној истиот со будало мозоче. Сакам и повторно сум срекен како порано повторно се смеам и во мене останаа само слики и моменти на минато во кое сум бил исполнет со љубов и срека...беше тежок период но и тоа помина..Се радувам сто сум повторно истиот и сто успевам да усрекам многу лица да украдам многу насмевки

тоа е тоа

 

[Tender Girl]

tesko e otkako veke ednas ke zastanes potoa da prodolzis ponatamu...da zaboravis na seto toa sto do vcera te ispolnuvalo...da zaboravis i da si kazesd utre nov zivot...
a uste potesko e otkako si go vetis istoto i da go ispolnes, borejki se protiv samiot sebe, protiv svoite cuvstva....
jas toa go doziveav i vo toj period (traese 2 do 3 dena) odvnatre cuvstvuvav deka umiram....uzasno bese...i uzasno e da gledas kako ti se srusuva celiot svet bez da mozes nesto da napravis....i jas se prasuvav vo sto zgresiv ili vo sto gresam...no zivotot e takov, bez nikakvo objasnuvanje moze da ti ja izgori dusata, da ti go skrsi srceto-ne zboruvam za odredena licnost tuku za sudbinata, zatoa sto postepeno svakam deka za odredeni raboti ne se vinovni lugeto tuku samata sudbina od koja ne se bega

uste nesto sto sakam da kazam
prvoto ( i edinstveno ) bolno ljubovno iskustvo sto go imav bese pred eden i pol mesec...veke kazav kolku mi bese tesko no toa sto sakam da dodadam e toa deka samata jas ne veruvav deka ke mozam da go prebolam toa...no svativ deka ne e taka-deka vremeto leci sve ! a vo toj period bev tolku povredena, bez nikakva nadez...ednostavno mislev deka sonceto za mene povekje nema da ogree
porano slusav od drugite deka vremeto leci sve...deka se ke pomine...a seuste nemav nekoe iskustvo za da go potvrdam i jas samata toa! no sega mozam da go potvrdam toa i da vi kazam na site vas:
KOLKU I DA E temna nokjta...IMAJ NADEZ za nov den ...
.:salut:

 

[Слушаш Ли]

Vo slucaj na emocionalna povreda teloto zapocnuva proces priroden kako lecenjeto na fizicka povreda.
Pusti go procesot da tece, veruvaj prirodata ce go izvrsi isceluvanjeto.
Znaj deka bolkata ce pomine a koga ce pomine ce bides posrecen, posilen, pocuvstvutelen I posvesen!


I navistina e taka, vremeto leci se!!!

koga ce izgubime nekoj sakan, koga ce bideme povredeni, togas cuvstvuvame kako cel svet da se srusil nad nas, kako da sme sami i se prasuvame sto bez nego, kako bez nego, a posle so tek na vreme sfacame deka se pominuva pa i toa iako vo tie momenti ni izgledalo kako nesto najtesko!!!
A vo tie momenti na taga najubavo bi bilo da imame guma so koja bi mozele da gi izbriseme site secavanja no za zalost nema takvo nesto, pa zatoa treba sami nie da se potrudime da go najdeme vistinskiot pat za da prebolime, treba da izleguvame so drugarkite, da bideme opkruzeni so lugje sto ne sakaat za da se pocuvstvuvame sakani, da se potrudime da ne mislime na nego, da ne se navracame na spomenite, da staneme svesni deka toa vece zavrsilo, nema nazad i deka treba da se prodolzi bez nego, kolku i da e tesko!!!


Pa bolno go preziveav toj period go sakav premnogu za da dozvolam da go izgubam, no me povredi mnogu so toa sto go napravi, pa se sluci i toa, da treba da go zaboravam... navistina mi bese tesko, ne mi se pravese nisto, samo na nego mislev, sekoja vecer placev i toa so casovi, ednostavno ne mozev da sfvatam sto se sluci, kako se sluci, ne mozev da sfatam deka e kraj, deka vece nema da go gledam, nema da bidam so nego, mislev deka nikogas nema da zasakam drug deka vecno nego ce go sakam... i se taka nekolku meseci mozebi mi traese taa taga... no taka so taa bolka se svestiv deka sum go prebolela, deka sum go zaboravila!!!


Posle dozdot doagja sonce!!!

 

[Crazy in Love]

Па секој поминал низ тој период на болка,раскинување и што ти знам јас уште кои болни работи.Времето лечи се и никогаш не треба да се затвараш во соба,да плачеш ,да се депримираш.
Мислам дека човек треба да излегува,да биде со друштво. Едноставно да прави работи кои што му ги отргнуваат мислите од тоа што се случило.
Значи така мислам дека најуспешно се пребродува некој таков болен период, а + тоа врмето лечи се и како поминува време така и болката се намалува...

 

[Razorblade Kiss]

Времето лечи се само ако ти си зацрташ-нема што да чекаш време да излечи.Кога човек не сака да ја истера некоја личност од срце,џабе му се сите временски периоди на светот.Едноставно,што се вели,треба да си дадеш мелем на душа,стисни заби и не покажувај слабост пред секој,тоа го сака околината-да гледа како патиш.Нормално е дека нема уште првиот ден да ти биде сеисто,сепак не треба да се фрлиш во депресии.

 

[zafrknata]

Кога веќе е се објаснето ќе кажам life goes on
кажано од некој: ,,не е голем човек оној што никогаш не паднал..туку голем човек е оној кој после падот повторно,,

 

[doti4nata]

-Што ве повредило најмногу во тоа болно искуство ?
-Дали вредело да се ризикува и пак на крајот да е уште една пропадната љубов ?
-Како сте се чуствувале во тие моменти на тешкотија моменти на тежок период ?
-Како вашите сакани и ценети другари другарки пријатели ви помогнаа и ви се најдоа во тој период ?
-На што размислувавте во тој период кој обврски ги обавувавте ?
-Дали бевте свесни за вашата положба после такво болно искуство ?
-Дали верувате дека можете да научите од грешките ?
-Дали размислувавте како ке продолжите понатака без саканата личност ?
-Дали се појавува стравот за повторно ново болно искуство ?

не можам да кажам што најмногу ме повредило...се ме повредило...секогаш вреди да се ризикува, ако не ризикуваме може да пропуштиме некоја голема љубов, а тагата за пропадната љубов се истрпува некако се осеќав катастрофа, се осеќав предадена, исмејана, потценета, скршена, лута...па згора на се беше комплицирано и ретки беа луѓето што знаеја за тоа, поточно знаеја само тие што не требаше да знаат бев свесна дека сум уништена па решив да поработам на себе...научив многу од грешките и можам да давам многу добри совети,а јас лично...тешко да ќе се поправам некогаш...продолжив понатака без саканата личност така што си најдов нова, а стравот секако дека се јавува и често ме повредува и ми прави проблеми, ама кога сме среќни мислам дека е нормално да постои страв дека има шанса таа среќа да исчезне...благодарам на вниманието

 

[Ljupco]

...ja vaka go zvakam toa...vo sekoja zavrshena vrska imalo i dobri i loshi momenti...toa e fakt...e sega nekojpat koga ke se prisetam na ubavite momenti,onaka prilegnat najchesto i opushten,ke si se okezam od se srce onaka ili nekoja pesna ako me podseti...i ke si se prisetam...a loshite spomeni ednostavno gi blokiram probuvam na bilo kaj nachin da gi zaboravam so analiziranje na istite...odnosno ja baram logikata vo niv zosto se sluchile...i ne se navrakam nikad na niv...ja taka pravam.

 

[BoYd]

Уфффффффф...не знам што најмногу ме повреди..веројатно кога се осетив недоволно добра за него.
Вреди да се ризикува,составен дел од животот.Без да пробаш нема да знаеш.
Се осеќав скршено цели 6 месеци,не можев да бидам со ниеден друг,само спиев,едвај јадев,скоро и не се смеев.
Тој период братучетка ми беше постојано со мене,а и мајка ми доста ми помогна.
Не се сеќавам на што размислував...веројатно на тоа што ми фали,каде згрешив,зошто не ме сака како што ја сака неа.
Бев потполно свесна каде се наоѓам и дека мораше да се случи бар еднаш ваква работа,и сега се што правам правам по таа школа.
Не мислев дека ако најдам некој друг побрзо ќе ми помине,не го практикувам тоа,оставам така да си помине.Ќе осеќам вина ако сум со некој друг,како да го искористувам за да заборавам.Знаев дека ќе продолжам како така,ама без него.Помина пола година,одморив од се,и продолжив како нова.
Страв се јавува понекогаш,кога ми е речиси совршено со некој.Страв од тоа дека утре ќе го снема,дека пак ќе поминувам низ истото.Ама сепак мислам дека така се пати еднаш и никогаш повеќе.

 

[Kokoshko]

dokolku si povreden od nekoja devojka ... za najdobro da go prebolis ... moras obavezno da i se bapnis na najbliskata nezina drugarka ,sestra,rodnina ) a dokolku ne si sposoben za da ja ulovis takvata .. togas neznam so da ti recam .. ednostavno odkazi se od se .. i zaljubise vo free6.com

 

[tena_zil]

iskreno, periodot po raskinuvanjeto mi bese mnogu polesen od posledniot period so edno bolno ljubomorno stvorenje koe me unisti kompletno, duhot mi unisti,ne znaev da se smeam vise, prestanav da postojam- nikad nema da si oprostam sto dozvoliv da bidam do tolku gazena! mnogu m0omenti propustiv sto ne smeev da gi propustam. ama se plasev da ostanam sama. i eden den resiv bolje cel zivot sama nego li da si go unistuvam zdravjeto radi tugi frustracii.
posto sum osoba koja brzo gi zaborava losite raboti, brzo oprostuva, pocnav da pisuvam dnevnik vo koj pisuvav se loso sto se slucuvalo, se sto mi smeta kaj nego! ne placev, solza neam pusteno od togas za nego, eden period ne iskacav sedev doma , mozda se plasev da ne go sretnam, ne znam! koga pocnav da iskacam sfativ deka nema sansi dase smiram nekad vo zivotot so nego! prebolev!
ima skoro 2god od togas! srekna sum a i ne sum sama veke! mislam deka e vistinskiot! a ako pocuvstvuvam deka ne e, deka nesto ne stima imam sili pak da ostanam sama! edinstvenata dobra rabota od mojata prethodna vrska e toa sto nauciv deka mozam sama!

 

[Marinka]

iskreno, periodot po raskinuvanjeto mi bese mnogu polesen od posledniot period so edno bolno ljubomorno stvorenje koe me unisti kompletno, duhot mi unisti,ne znaev da se smeam vise, prestanav da postojam- nikad nema da si oprostam sto dozvoliv da bidam do tolku gazena! mnogu m0omenti propustiv sto ne smeev da gi propustam. ama se plasev da ostanam sama. i eden den resiv bolje cel zivot sama nego li da si go unistuvam zdravjeto radi tugi frustracii.
posto sum osoba koja brzo gi zaborava losite raboti, brzo oprostuva, pocnav da pisuvam dnevnik vo koj pisuvav se loso sto se slucuvalo, se sto mi smeta kaj nego! ne placev, solza neam pusteno od togas za nego, eden period ne iskacav sedev doma , mozda se plasev da ne go sretnam, ne znam! koga pocnav da iskacam sfativ deka nema sansi dase smiram nekad vo zivotot so nego! prebolev!
ima skoro 2god od togas! srekna sum a i ne sum sama veke! mislam deka e vistinskiot! a ako pocuvstvuvam deka ne e, deka nesto ne stima imam sili pak da ostanam sama! edinstvenata dobra rabota od mojata prethodna vrska e toa sto nauciv deka mozam sama!

МорАв ова јавно да го искоментирам: Алал да ти е, иста ситуација, само јас не пишував дневник туку другарка ми ја гњавев. Некогаш ми недостига, ама кога ќе ми текне како се однесуваше со мене, уфффф одма ми поминува желбата. Има толку машки кои знаат како да се однесуваат со девојче. Помина неговото време кога си дозволував т.е. кога се му простував.
Уште еднаш браво за постот

 

[La Española]

Uste go ziveam toa bolno iskustvo, no ajde da receme deka vece I'm getting over it

Sto najmnogu me povredi vo ova iskustvo?! Me povredi najvece toa sto licnosta se odaleci, zamina bez zbor od mene i ispadna kako se ona sto go pominavme, site ubavi zborovi i momenti da bea lazni... Me povredi toa sto dolgo vreme osecav kako nesto ne e vo red a sepak me ubeduvase deka se e vo red i otkako si zamina dolgo vreme ne mi ja kaza pricniata a i koga mi ja kaza seto toa ne bese kazano jasno.

Dali vredi da se rizikuva pak? mmm pa valjda vredi t.e. sigurno vredi, mora da se pocne so odnovo, problemot e sto starite rani tesko se krpat i mene mi e tesko nekako da rizikuvam. Inace jas toj period bev bukvalno unistena, se cuvstvuvav iznevereno, mizerno, glupo, na solzite im nemase kraj... mojata promena bese mnogu zabelezitelna i denes koga ce mi kazat nekoi luge kakva sum bila.... ne mi se veruva mnogu loso bilo

Drugarkive da mi se najdoa mnogu- ne mi se najdoa, posebno vo onoj leten period site si zaminaa negde i jas vo takva sostojba i plus sama se cuvstvuvav najloso na svet, togas koga mi bea najvece potrebni nigde gi snema ali toa e toa. Cel zivot ce bides tuka za nekogo i ce go slusas a tebe da te islusa nekoj.... NEMA!

Dolz toj period glavno sedev doma, citav knigi, slusav depre muzika, pisuvav po nekoj tekst, pletev alki... se zanimavav so se sto za mig ce mi go otrgnese vnimanieto ama toa retko se slucuvase. (lele pisuvav i dnevnik, mislam jas vece redovno go pisuvam 5 godini no vo ovoj period toj najmnogu mi pomogna, vsusnost i samo nego go imav)
Posle ova bolno iskustvo sum mnogu smeneta i ne veruvam deka ponatamu ce bidam sposobna da pokazuvam i izrazuvam cuvstva kako sto toa go pravev porano, sekogas ce imam nekoe ogranicuvanje. Veruvam deka od seto toa nauciv mnogu, i veruvam deka se se slucuva poradi nekoja pricina taka da.... (samo sto ova kaj mene dolgo trae)
zivotot bez taa licnost, prodolzi i mora da prodolzi jes da malku tesko e posto taa licnost e postojano vo moja bliznia i ja pravi ranata vecno sveza, ali mora da se prezivee a sto e so ponatamu... taa licnost ostavi golema traga vo mene, golem beleg i stravot za nova ljubov e definitivno poradi toa prisuten i e pricina sto seuste i po 1 godina nemam nova ljubov

 

[romeo_ferara]

kraj na vrskata = propast na civilizacijata = propasta na vavilon heheh , seriozno kolku i da bilo silna vezata , ne sum mozel da razberam kako doslo do kraj , vrakanje nazad nema , zborovite se kazani , srcata se skrseni , nema korekcija , sum pokusal da vratam nekoja cura sto stvarno mi legnala , sekogas jas sum bil serkoto , normalno . A periodot posle toa go uzivam vo raskalaseno pijanstvo koe trae so denovi , komar , taka da pominat dnite . So mnogu golema kolicina na alkohol go menjas hemiskiot sostav na krvta i posle taa edna nedela pienje kockanje kurvanje , ko ke se vratis vo normala ke si recis , pa moze da bide i podobro ,od kaj znaam kaj mene taka toa odi