Дивајн напиша:
Од тука се сложувам само со тоа дека неможеш да освоиш некој кој е веќе навистина заљубен ... другото може да е само почетна ситуација, која со упорност може да се промени.
Упорноста може да е замарачка. Зависи од тој што треба да биде освоен.
Дивајн напиша:
Има упорност и упорност да се разбереме. Едната која е непромислена и очајна може да замара, а другата која е со осет и добро промислена знае да премине во нешто повеќе.
Никој никогаш со сигурност не може да знае која упорност е со осет. Може да мисли дека е во ред, а всушност другиот да не го гледа тоа така. Во одреден момент можеш да изреагираш дека е во ред упорноста, а во друг обратно. Никогаш не се знае со луѓето, никогаш не можеш да знаеш што во некој момент сака друг.
Дивајн напиша:
Имало или немало знак на заинтересираност од другата страна, оддалечувањето никого не остава рамнодушен. Разликата е во тоа што некого ќе го допре помалку, некого повеќе.
Ако сум незаинтересирана, ако не знам веќе на кој начин да покажам дека сакам да не се труди, неговото оддалечување ќе ми одговара со надеж дека ќе сфати. Кој не останува рамнодушен? Оној кај кој се присутни чувства или кај оној кој уживал додека некој трчкал по него додека се обидувал да го освои. Ако навикнам на неговото внимание, ако ми одговара, ако притоа почнуваат да ми се појавуваат некои искрички, ако уживам додека ми покажува дека му значам, па се оддалечи од мене - тогаш нема да сум рамнодушна. А ако воопшто не допира до мене тоа што го прави, тогаш би ми одговарало да се дистанцира.
Дивајн напиша:
Да, кај секого различно делува и зависи и тоа какво е ... сигурно уличарско дудлање не би резултирало позитивно, ако партнерот од старт ни е незаинтересиран ... има дудлања и дудлања ...
Се сложувам.
Дивајн напиша:
Да точно, па во тоа бунило, опседнатост и очајност, сигурно ништо паметно не ни може да смисли човек ... може да се труди некој милион години, но џабе му е додека не седне и размисли убаво што пропуштил и познавајќи го партнерот да смисли што навистина ќе го заинтересира итн итн итн ... секој човек е различен, па не палат кај секого некои универзални начини на освојување ...
Не би рекла дека е бунило. И зошто бунило ако знае што сака? Ако си има за цел да ме освои, нема зошто да биде опседнат и побркан, туку ќе ги искористи сите можни начини за освојување, без тоа да го оптеретува. Ако му дадам време да ме освои, нема зошто специјално да седнува и да размислува, самата ситуација ќе му каже што да направи (ама ако сеуште му го давам тоа време).
Зависи колку го познаваш тој што сакаш да го привлечеш. Ако некој е побрзо освоен, тоа значи дека побрзо е употребен методот кој би можело да го освои другиот. Ако во целиот тој процес на освојување јас не почувствувам заинтересираност, ако кај мене не се појават барем надежни чувства, тогаш џабе се труди да сфати што би ме заинтересирало.
Дивајн напиша:
Сума сумарум, може да се освои секој, освен тој кој веќе вистински сака некој друг.:helou:
:nenene: Ако се нема заинтересираност, џабе ќе му е на другиот колку сака да се труди и колку сака нека ги применува сите методи и начини кои знае дека би те привлекле. Ако потсвесно си одлучил да не бидеш освоен, нема да бидеш. Можам да ги кажам отворено сите мои слабости, сите мои желби, да му укажам на сите ставови во животов, ете на некој начин да го упатам како да ме освои, како да ме привлече. Џабе ќе е се` ако не сакам да бидам освоена.
Ако гледаш така, може и тој што сака некој друг да биде освоен.
to4no ima po opusteni i postegnati luge... kade sto kaj nekoj mn.polesno ke stignes do negovoto srce i luge kade sto mozebi ke ti treba cela ve4nost da stignes do negovoto srce.. ali na krajot ke vredi..
