The book of life (2014) (гледан на 11.12.2025)
Сакав да прошарам и со анимација. Приказната, како приказна, е интересна. Првично ја следиме приказната за Манољо, Јоакин и Марија, нивните детски соништа и надежи.
Манољо, поттиснат од неговиот татко, станува тореадор. Притајно, секојдневно, се навраќа на својата втора љубов, музиката, и со својата гитара и посветува песни на својата прва љубов, Марија.
Јоакин е херојот, носител на низа медали, меѓу кои е и медалата на вечниот живот. Двајцата се пиони во долгата шаховска партија за превласт на кралот Хабалба кој владее со земјата на заборавените и Ла Муерта, божицата на смртта која владее со земјата за запаметените.
Манољо мора да се соочи со еден од најголемите стравови во животот, стравот од смррта, со надеж дека вечно ќе биде со својата љубов Марија.
Повеќе од веројатно ги унаказив имињата, ама тоа е...3,5/5
The Equalizer (2014) (догледан на 12.12.2025)
Роберт (Дензел Вашингон) е матрикс-осветник. Чудно ми е да го класифицирам како херој, кога зад себе остави планина од тела, ама сите, помалку или повеќе, имаа опција да изберат во која насока ќе продолжи нивната животна приказна. Ги следиме неговите педантни животни рутини, каде се запознава со Тери/Алина, девојче принудено на проституција од страна на руската мафија. Принуден е да застане помеѓу мафијата и Алина кога таа завршува во билница, а мафијата не сака да ја купи нејзината слобода.
Нешто што недостасува е приказната за Роберт. Дознаваме за неговата сопруга и толку. Ликот нема длабочина, а има воена дисциплина. Диру и во неколку наврати го прашуваат „кој си ти?“, а на тоа прашање не добиваме одговор. Клои е преслатка, една од ретките успешни приказни на децата-актери, штета што е либералка. 3/5
Deliver us from evil (2014) (гледан на 12.12.2025)
Овој филм претходно го имав гледано, на DVD пред речиси 10 години. Хорор без многу хорор елементи. Со исклучок на последните 10 минути од филмот, следиме досадна приказна во која двајца џандари сакаат да решат мистерија која опфаќа неколку убиства, исчезната личност и мистериозно самоубиство. Мислам, колку треба да си глуп од нула до цајкан за да ставиш рака во келија на очигледно ментално болен пациент и да не очекуваш да бидеш повреден! Низ целиот филм добиваш делчиња од сложувалка, на крајот има егзоицизам, и толку. 2/5
Paddington (2014) (гледан на 13.12.2025)
Интересно е тоа што за мечето Падингтон знам преку нумизматиката, него ли преку книжевноста. Англија има во циркулација неколку монети со ова мече, кои сеуште се во оптек, кое го прикажуваат во близина на неколку нивни знаменитости.
Семеен филм за мечето со чиста душа, Падингтон, кое ја напушта дивината на Перу и се сели во Англија, Лондон. Прашањето е дали ова трапаво мече ќе стане предмет изложен во природнонаучниот музеј или ќе тамошното семејство ќе го посвои и ќе биде проширено со ова љубопитно и учтиво мече. 3,5/5
The grand Budapest hotel (2014) (гледан на 13.12.2025)
Тука следиме приказна во приказна. Стариот Зеро ја раскажува приказната за своите зачетоци во гранд хотелот Будимпешта, кога хотелот бил во пикот на својата слава и популарност. Времиња кога собите биле букирани со етаблирани лица од високиот социјален статут, најчесто повозрасни госпоѓи кои паднале на шармот на рецепционерот Густав.
Зачетокот на драмата-мистерија е смртта на Мадам Д., која влегува во заводничкиот профил на Густав. Густав е еден од тестаменталните наследници, наследува слика, која ја зема и ја сместува во безбедносен сеф во „Будимпешта“.
Во фимот има многу несвојствени бои, како розевата. Претпоставувам дека сакале да стават и одредени отомански дезени, на килимите, со оглед на тоа дека знанува збор за хотел во овој дел од Европа, кој помалку или повеќе имал некаков контакт со Османлиите.
Актерите комуницираат со камерата, што исто е несвојствено за еден филм. Имав впечаток како лично мене да ми се обраќаат. Тука нема игра на домунација, како што има во, пример, „Кога јагнињата ќе стивнат“, туку систем на прашање-одговор и/или конверзација помеѓу карактери од ист ранг.
Немаше многу мистерија, крајот, од аспект на мистеријата, беше предвидлив. Големото прашањето беше како Зеро (Мустафа) го наследил хотелот. Одговорот го наоѓаме во последниот акт, вториот тестамент. 3,5/5
). Има мноооогу добри филмчиња дечково, еден од најдобрите млади режисери на денешницата е, според мене. Ако имаш време, ѕирни го It’s Only the End of the World (2016). Со Гаспар Улиел е филмот, актерот што загина на скијање пред некоја година.
), кратко потоа на Манаки го гледав и About Dry Grasses - од салата излегов во еден по полноќ со укочена кичма ама восхитена! Би го гледала и Once Upon a Time, ми се чинат блиски темите што го окупираат (на некој начин ме потсетува и на Фархади) ама единствено поради времетраењето не се погодил моментот.
Поради ова докрај не го променив впечатокот дека е лажливец, кој најмногу се залажува себе (а можеби и затоа толку многу ми се допадна крајот кога барем себеси си призна дека гордоста ќе го растргне).
