Teritoriite se samo leverage za pregovori. Ako nekogas doziveeme da vidime mirovni pregoovri, kje vidite kako istite kje bidat lesno odstapeni za realnite celi. Rusija bi dala se sto osvoi sea za razoruzuvanje i neutralnost na Ukraina.
Па што е тоа ако не владение со територија. Еве ти пример Македонија, ние не ги сакаме Американците (ради икс причини), Американците дефакто не владеат со нас, меѓутоа имаат контрола врз нашата територија. Исто ти е и со Украина. Неутралност и разоружување на Украина би значело дека Русија би имала апер хенд врз таа територија, али пошто Русија е слаба со мека сила, тоа би значело дека во една таква хипотетична ситуација, таа територија и во иднина би била порозна за Русија.
Накратко, што повеќе Русија остави во владение на Украина, ќе биде поголем пораз на Русија. Победа на Русија би била овие 4 области да ги анектира (+Крим нели). Све друго е плус и ја прави победата уште поголема. Остатокот на Украина би била разоружана, ама би била цел на специјална војна и диференцијација на населението, слично како поделбата на Кореја. Затоа мислам дека како западот го зголемува влогот, така Украина ќе губи шанса да излезе како држава после оваа војна.
Зошто мислам дека со војнава западот направи непромислена грешка. Затоа што доколку западот попуштеше „на папир“ (како договорите во Минск), ќе беше во можност да игра сеуште прљаво (мека сила) со Украина. Денеска таа можност се повеќе се гаси, затоа што Русија никад веќе нема да му верува на западот. Барем не во оваа констелација. Западот мислеше дека ќе ја клекне Русија на колена многу брзо (ќе направи куртонска револуција), без воопшто да го зголеми влогот. Одтаму и од почеток беа претпазливи со воената опрема и употребата на истата, па минирање на мировните преговори, сатанизацијата на Русија и така натаму.
Но, војната наместо да продуцира економска криза и политичка нестабилност во Русија, се деси обратното сценарио. Западот доживува економска криза (а предвидуваат и колапс) и политички земјотрес.
Кога ќе погледнеш од денешна перспектива, ако Русија влезеше во војнава целосно и ја завршеше за 3-4 месеци, ќе дадеше премногу жртви со маневарска војна и ништо од ова што му се случува на западот немаше да се случи. Русија ќе заглавеше во еден нов Авганистан од Советско време и на западот ќе му беше многу полесно и поевтино да обучува и спонзорира терористички и герилски групи кои тивко ќе ги јадеја Русите, и тоа не само во Украина. Има многу случајности и непредвидени работи во војнава, но едно е сигурно, долга војна беше единствена опција Русија да излезе победник од војнава, и политички и на економски и на воен план. Како поминува време, на западот се повеќе му станува јасно тоа и затоа се повеќе го зголемува влогот, пошто оваа војна и нив ги чинеше многу и политички и економски. Но тоа не може да иде бескрајно. Зошто?
Сега е дојдена ситуација, каде што Русија нема шанса да дозволи да ја изгуби војнава. Ако Русија ја изгуби војнава, на долги стази тоа би значело политичка криза која би завршила со поделба на Русија. А тоа значи дека се повеќе се отвараат можности за нуклеарна интервенција во Украина. Во моментов Украина и да ја земе цела област на Курск и Белогород заедно, нема да им вреди ни пет пари, пошто додека држат и 1 метар теритроија, нема да има преговори ниту трампи. Јас дури мислам и дека времето за преговори е воопшто поминато.
Celat kon edisntveniot nacin da ja izgubat vojnata, politicki da stane neizdrzliva i da se povlecat Rusiet.
За ова е поминат возот, западот направи лоша проценка на ситуацијата. Политички е поголем терет за западот одколку за Русија, од надворешно политички аспект, на запдот му се случува фијаско, економски исто, од военоиндустриски аспект, исто. Што повеќе трае војнава, толку во поголеми лајна влегува западот. Јас немам бенефит да навивам и да го гледам западот да пропаѓа, ама тоа е фактичката состојба. Па така ова е научнофантастично сценарио да се случи. Веќе 2 ипол години трае војнава, а Русија има надворешно политичко влијание кое може да се мери со најславниот дел Советскиот период, внатрешно-политички има стабилност која ја немала можеби повеќе од еден век, економски е сосема независна можеби после 300 години, а од воен аспект имаат внатрешно -политички мотив (се борат против Украина како прокси на западот) а со тоа и безрезервна подршка од населението како пред 80 години. Кога згора на тоа ќе додадеш и загарантирана победа поткрепена со нуклеарниот арсенал... Зошто би брзала, кога времето уствари го поразува западот?
Западот е тој што сега брза... Али некако касно им е.