Не се слагам баш... книгата треба да биде достапна на секој, а издавачките куќи станаа тешки скалпери после короната што дури и минимално поскапување на било што, како што е цена за влез, ме фрустрира до немајкаде. Треба да одам 5 пати на саем во 5 различни дена затоа што сум договорен со фиљан љуѓе, тоа се 500 денари само за влезници.
Од друга страна, добивам 50-100 денари попуст на книги во најголем случај, што не е ниту попуст, да не се лажеме. Ова се најчесто „попусти“ на книги што во 2020-21 биле поевтини од сега за 50-100 денари. Дури и промоции на нови книги што се случуваат токму на саем немаат попуст. Ги гледам каталозите и се чудам. Ново издание нема попуст. Па ако нема сега, за време на саем, кога? Обично новите изданија за време на саем служеа за да ги земеш на попуст, па се враќаа по регуларната цена по завршувањето.
Цела таа организација кошта пари па ферски е и влезница од 100 да платите. Значи збориме за 100 денари. Не за 500-1000. Со 100 денари последен пат кога проверив едвај доручек можев да си дозволам или едно кафе.
Ако сакате вакви настани да се одржуваат секоја година потребен е придонес. Ако само има разгледувачи кои дошле да се шлаат без да купат ништо, брзо ќе му дојде крајот на саемот и после ќе се жалиме како немаме ништо.
Таа организација на Саемот последниве години не вреди ни 10 денари. Да соберам неколку луѓе ќе организираме ист ваков настан без капка пот. Саемот е на апарати за реанимација во последниве неколку години што и да го нема утре, нема на никој да му недостига. Секако дека е жално тоа, но со сѐ поголема негрижа, и поскапувања на секој чекор, не гледам како би бил релевантен во иднина. Да не бидам разбран погрешно - не е проблем 100те денари,, проблем е што со вакви одлуки се оддалечува саемот од обичниот народ затоа што луѓе сакаат да го посетат повеќе дена.
Саемот треба да има друга цел - промовирање на книги, нови наслови, средба со автори, предавања... се' на едно место во исто време. А не кланица као во америчките супермаркети за Black friday. Затоа си имаат индивидуални попусти.
Трето, да кењаш зошто книгата е поскапа од 100 денари и да не ја купуваш, а притоа имаш дозволив буџет за неколку наслови но ете помило ти е да ги спичкаш за викенд во клуб/кафана, не те прави ништо поразличен од оние што воопшто не купуваат книги затоа што не ги читаат.
Уф, јас бев пресреќен кога не можев да се разминам од гужви и секакви посетители на саемите пред корона. Ми се допаѓаше дека беше баш како кланица. Секако голем процент од посетителите купиле нешто ради-реда, ама еден мал дел нови посетители сигурно доживеале откровение и одвај чекале да се вратат пак. Со тоа што Саемот не нуди попусти како што треба, нѐ дочекува слика на летаргија последниве години - луѓе механички се движат меѓу штандовите (меѓу кои и јас), и купуваат едвај две-три книги мрчејќи за сѐ и сешто. Не очекувам книга да е 100 денари, но очекувам попустот да е поголем од 100. Ми нема смисла книга од 500 денари да е 450 на попуст. Ме фрустрира и ме прави тажен за оние што не можат да си ја дозволат дури ни за овој настан, а не пак по редовна цена.
Еден ебан хамбургер во седмица, кој патем е двојно намален од претходно кога беше многу поефтин, сега чини 220 денари.
А како се оправдува поскапувањето на книга што 10 години им стои во магацин на издавачите и фаќа прашина? По која логика треба да го ценам Саемот како настан поради тоа што ми дава можност да купам 10 години стара книга значително поскапа од претходно?